Hepinize iyi okumalar :))
Bölüm şarkısı Maroon 5-One More Night.
Ding dang dong
"Ben bakarım."
Kapıya koşup açtım. Karşımda üzerinde atleti -öyle o kıro atletlerden değil. Hani şu sporcuların giydiği- şortu, spor ayakkabısı ve elinde bir spor çantasıyla Kerem duruyordu. Hemen gülümsemeye başladım.
"Hoşgeldin."
"Hoşbulduk."
Gözlerimle üzerini süzüp bu ne anlamında kafamı salladım.
"Düşündüm ki bugün benim çok sevdiğim bir aktiviteyi yapabiliriz."
"Hımm. Neymiş o peki."
"Şimdi ilk başta koşuyoruz."
Bana baştan aşağı süzdükten sonra devam etti.
"Ya da yürüyoruz."
Otomatik olarak kaşlarımı çattım.
"Sonra da spor salonuna gidiyoruz."
"Benden nefret mi ediyorsun ya da ayrılmak mı istiyorsun?"
"Ne?"
"Çünkü ben bunları bir günde yaparsam ya ölürüm ya da arkama bakmadan kaçarım. Böylece benden kurtulmuş olursun. Yani amacın bu mu?"
Gülmeye başladı. Bense karşısında ciddi durmaya özen gösteriyordum.
"Sadece benim sevdiğim bir şeyi senin de yapmanı istiyorum."
"Bu kısmı atlasak olmuyor mu?"
"Bu kadar mı hamsın?"
"Ha..hayır. Ben sadece spor yapmayı sevmem."
Tamam spor yapmayı eskiden daha çok severdim. Yaşım arttıkça tembelleşmeye başladım sanırım. Artık sadece koşuyorum ve onu da yapmayalı uzuuuun zaman oldu. O yüzden şuan kesinlikle tercihim değil. Sadece bu aralar istemiyorum işte.
"Bense bayılırım."
"Tamam bensiz yap."
"Ama seninle olmak istiyorum."
Bir dakikalık saygı duruşu lütfen.
"Ben de ama sevmediğim bir şeyi yapmam."
"Hep senin istediklerini yapıyoruz. Biraz da benim sevdiğim şeyleri yapalım. Bencil olma."
"Duygu sömürüsü kartını kullanıyorsun. Yemezler canım."
"Hi..hiçte bile. Ya benim için yapsan ne olur?!"
"....."
"Zeyneeep. Hadi lütfen. Benim için."
Yüzüme yavru köpek gibi bakmaya başladı ya da bana öyle geliyordu çünkü şeker şeker gülümsüyordu.
"Of tamam ama bütün gün söyleneceğim. Haberin olsun."
"Tamam. Söz sesimi bile çıkarmam."
"İyi."
"Giyinip gel. Ben hiç girmeyeyim. Zaten içeri davet etmedin."
O an hala kapı önünde konuştuğumuzu anladım.
"Pardon. Neyse geliyorum ben. Sen de istiyorsan gir içeri."
Hızlı adımlarla yukarı çıktım. İyi ki geçen sene insanlara özenip düzgün bir spor kıyafeti almıştım. Ne yapabilirim bence insanda gayet güzel duruyorlar. Giyinip bir de Kerem gibi çanta hazırladıktan sonra Gece'nin yanına, odasına gittim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Surrender
FanfictionZeynep, yeni bir sayfa açmak için, yeni başlangıçlar, yeni maceralar yaşamak için çok sevdiği şehre, İstanbula, geri döner. Sadece mutlu olucak, huzurlu olacaktır. Kalp kırıklıklarına, kavgalara, hayal kırıklıklarına bu sayfada yer yoktur onun için...