Multimedia Zeynep ve Kerem. (Ayrıca profil fotoğrafım :D <3)
Bölüm sonunda açıklamamsı bir şey var. Atlamayın lütfen.
Hepinize iyi okumalar :)
Dudaklarım hem heyecandan hem de soğuktan titrerken şok içinde Kerem'e baktım. Demin ne olmuştu? Ne ara bu hale gelmiştik? Her şey puslu gibiydi.
"Titriyorsun." Dedi gülümsemesini bastırmaya çalışırken.
"Is...ıslan..dık."
"Hıhı." Dedi gözlerindeki şaşkın ifadeye rağmen gülümserken.
"Ü..şü..yorum."
"Dudakların morarmış." Dedi koyu yeşil gözleri dudaklarımdayken.
Üşüdüğüm için kekeliyormuşum gibi geliyordu ama aslında ufak çaplı bir şok geçiriyordum. Hala beynim olanları basmamıştı.
"Gitsek mi?"
"Biz?" Dedi bakışları sonunda gözlerimi bulurken.
Kafamı evet anlamında salladım. Bu sefer daha da çok sırıttı.
"Arabayı onlara bırakalım." Dedi elimi kavrarken. Ellerinin şu durumda bile sıcacık olması beni şaşırtmıştı.
Karşıdan karşıya geçtik. Yağmur hızını azaltmamışken biz taksi bekliyorduk.
"Neden donarken arabayı onlara bıraktık?" Sonunda dilim çözülmüş gibiydi.
"Islanmak güzel." Dedi sırıtarak.
Amacı neydi ki?
"Üşüdüm." Diye homurdandım.
Elimi bırakıp kolunu omzuma attı ve beni kendine çekti. Sağ kolu vücudumu sararken boşta olan koluyla da sol tarafımı sardı ve böylece bana arkadan sarılmış oldu. Beni kendine daha çok çekerken kulağıma doğru eğildi.
"Şimdi ısınıyor musun?" diye fısıldadı.
Harika az da olsa tekrar çalışmaya başlayan beynim yine durmuştu.
"IIıı...şey..daha iyi."
Erkeksi kıkırdamasını işitirken artık iyice ısındığımı hissediyordum.
"Sen nasıl bu kadar sıcaksın?" diye fısıldadım ona uyarak.
"Bil bakalım neden?"
Gülümsediğini görmesem bile tahmin edebiliyordum.
"Kereem." Dedim uyarıcı bir tonda.
Yanağıma kocaman bir öpücük kondururken bana daha sıkı sarıldı.
"Taksi de gelemedi."
"Şşşş."
"Ne oldu?"
"Anı bozma."
Anlamayarak kaşlarımı çattım.
"Ne?"
"Ortama bak. Uzun bir süre sonra barıştık. Yani seni öptüm ve bana karşılık verdin. Ayrıca hala beni itmedin. Bu yüzden barıştığımıza inanıyorum. Yağmur yağıyor, etrafta kimse yok. Sokağı aydınlatan tek şey sarı bir ışık. Birkaç araba sesinden başka sadece nefeslerimizi duyuyoruz. Vücudumuzun sıcaklığı birbirine geçerken kokun buram buram burnuma geliyor. Seni sımsıkı kollarımın arasına aldım. Sarılmış bir vaziyette duruyoruz ve aşığız. Bundan daha güzel ne olabilir ki? O yüzden anın tadını çıkar sevgilim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Surrender
FanfictionZeynep, yeni bir sayfa açmak için, yeni başlangıçlar, yeni maceralar yaşamak için çok sevdiği şehre, İstanbula, geri döner. Sadece mutlu olucak, huzurlu olacaktır. Kalp kırıklıklarına, kavgalara, hayal kırıklıklarına bu sayfada yer yoktur onun için...