Bölüm şarkısı Birdy-Tee Shirt.
İyi okumalar :)
“Zeyneeep. Uyan artık.”
“Zeyneeaaapp.”
“Zeeeyneeaağğğppp.”
“IIIHHHH.”
“Sana ıııhh.”
Kaşlarımı çatıp yan tarafa döndüm. Yetişkin bir Zeynep Yılmaz uyandırılmaktan hiç hoşlanmaz. Uyandırmayın bakın. Sonra ama Zeynep sen bana bir şey demedin, nereden bileyim falan demeyin.
“Üfff.”
Yatağın döndüğüm tarafı hafif sarsılınca Kerem’in yine dibime geldiğini anladım. Sonra sıcacık dudaklar yanağıma değdi. Hiç istifimi bozmadım.
“Zeyneeep.”
Hafifçe hareket ettim. Bak uyanmıyorum Keremcim hadi git şimdi. Tamam çok şekersin falan filan ama uyandırma beni canım.
Tekrar yanağımı öptüğünde sinirle nefes aldım.
“Ya uyan artık.”
Bu sefer dudakları boynuma gömülürken hareket etmemek için kendimi sıkmam gerekti. Uzun sayılabilecek bir süre orada kaldı.
“Zeyneep.” Diye tatlı tatlı fısıldadı.
Ya da sen beni hep uyandırsan mı Kerem? Şuan bir karar veremedim ben.
“Üffff. Uyuyorum Kerem.”
“Hıımm. Uyanmayacaksın yani.”
Sırt üstü dönerken evet diye mırıldandım.
“Iııı..peki.” Sesindeki muzur tınıyı duymamazlıktan geldim.
Bir anda üstümde koca bir ağırlık hissedince gözlerim açıldı. Açılır açılmaz da yüzüme pis bir sırıtışla bakan Kerem ile karşılaştım.
“Sen uyanmak istemiyor olabilirsin ama ben seni uyandıracağım valla güzelim.”
“Nedenmiş o?”
“Çünkü ben öyle istiyorum.” Dedi kocaman bir sırıtışla.
Gözlerimi fazla abartılı bir şekilde devirdim.
“Bana göz devirmek ha? Bana, bana, Keremine.”
Elimde olmadan gülmeye başladım. Aman da aman Aşk-ı Memnu da izlermiş.
“Uyku tek nefeste sönüverecek bir çiçek. Peki ya Kerem?”
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Surrender
Fiksi PenggemarZeynep, yeni bir sayfa açmak için, yeni başlangıçlar, yeni maceralar yaşamak için çok sevdiği şehre, İstanbula, geri döner. Sadece mutlu olucak, huzurlu olacaktır. Kalp kırıklıklarına, kavgalara, hayal kırıklıklarına bu sayfada yer yoktur onun için...