Surrender

Hakkımda Yirmi Şey

Herkese merhaba! 

Bu sefer bir bölümle değil de bu aralar fazlasıyla meşhur olan "hakkımda yirmi şey" etkinliğiyle aranızdayım.

Sevgili zeycofil in davetiyle bu etkinliğe katılmış bulunmaktayım. Kendisine çok teşekkür ederim :) Böyle bir olaydan haberim bile yoktu. Sayesinde hem öğrendim, hem de bir parçası oldum.

Epey uzun oldu. O yüzden uzatmıyorum ve hakkımdaki yirmi şeye geçelim diyorum.

1) Sosyal medyada kendim hakkında özel bilgileri vermekten pek hoşlanmam açıkçası. Adım haricinde kaç yaşında olduğum, nerede yaşadığım, hangi okula gittiğim gibi bilgileri hiç vermem. İnternette bu tip bilgileri paylaşmak konusunda korkağım biraz. Bu konuda biraz bilgiye de sahip olunca insan iyice uzaklaşıyor bu fikirden. Aynı zamanda bu kadar "ben" odaklı olmak da hoşuma gitmiyor. Bir hesabım olduğunda kendi fotoğrafımı görmektense bambaşka şeyleri görmeyi tercih ederim. Ama kendimi sevmiyorum gibi anlaşılmasın. Aksine fazlasıyla selfie çekerim :D Benim sorunum herkesin görebileceği şekilde paylaşmakla.

2) Küçüklükten beri hep ufak ufak yazmışımdır. Hatta ilkokulda oturur durup dururken kompozisyon falan yazardım. Yaş ilerledikçe minik minik hikayelere döndüm tabii. Türkçe öğretmenlerim yazdıklarımı çok beğenirdi. Sınavlarda hikaye, kompozisyon sorularından hep olmasa da tam puan alan bir tiptim ama hiç ciddi bir şekilde yazmayı, yazar olmayı düşünmemiştim. Güneşi Beklerken sayesinde fanfiction denen tür ile tanışıp internette hikaye ararken Wattpad'in karşıma çıkmasıyla başladı her şey. Bir hafta kadar okuduktan sonra bir anda aklıma esen fikirle ilk hikayeme başladım. (Ay resmen O Ses Türkiye'ye çıkıp böyle beş yaşında elimde tarakla şarkı söyler dururmuşum. Taa o zaman müzik hayatım başladı diye konuşanlara dönmüşüm. O kadar da dalga geçiyordum bak!)

3) Anlayamazlar Seni aslında canım sıkkın olduğunda rahatlamak için yazdığım bir hikayeydi. Dizi ile eş zamanlı yazmaya başladığım için bir süre sonra devam edemedim. Ne kafamda oluşturduğum bir kurgu ne de plan vardı. Hal böyle olunca devamı gelmedi. (Zaten doğru düzgün okuyan da yoktu ahaha) Ama ortamı o kadar çok sevmiştim ki bambaşka bir hikaye yazmaya karar verdim. Yine de Zeyker'den vazgeçmedim. Bir ay kadar yeterli bulduğum kadarıyla kafamda bir kurgu oluşturduktan sonra tanıtımı arkasından da ilk bölümü yayınladım. Hikayeyle ilgili sonuna kadar devam ettireceğim tek bir şey vardı aklımda –ne kadar başarılı oldum bilinemez- Evet ben aşık olamayan, kalbi soğuk bir karakter yazacağım ama diğer hikayelerdeki gibi altında aile sorunları olmayacak, daha başka bir şey olacak ve aslında onu haklı da gösterecek. Evet ben birbirine zor kavuşan, oğlanın bir türlü kızı sevemediği o klasik hikayelerden yazacağım belki de ama onu öyle bir yazacağım ki insanlar ayh sıktın sıktın demeyecek. Genel olarak bakıldığında klişe bir hikaye olacak ama klişe olaylar yazmaktan ne kadar kaçındığım belli olacak. Umarım bu düşündüklerimi yapabilmişimdir tabii. Yoksa şuan rezil oldum :D

4) Biraz daha özel bilgilere gelirsek müzik dinlemeyi çok severim ama nedense son birkaç yıldır iyice bağlandım. 2 sene öncesine kadar Türkçe müzikten kaçarken şimdilerde keşfettiğim güzel müzisyenler sayesinde baya baya Türkçe dinliyorum. Günümüzde herkesin dinlediği, her yerde çalınan, benim deyimimle dımtıs dımtıs şarkıları, sürekli aynı cümlenin söylendiği, sadece bas sesinin duyulduğu şarkılardan olabildiğince uzak duruyorum. Bana göre bir şarkının baştan sona sözleri olmalı bir kere, sürekli saçma cümleler söylenmemeli. Dinlerken o sözler sizi çarpmalı, bambaşka yerlere götürmeli. Alttaki o gitarı, piyanoyu duyabilmelisiniz. Türklerden dinlediklerim: Yüzyüzeyken Konuşuruz, Son Feci Bisiklet, Vega, İkiye On Kala, Güntaç Özdemir... Yabancılardan: Birdy, The Fray, Skylar Grey, Travis.... (bu liste bitmeeeezzz) Aynı zamanda ağır ergen ve çocuk arası bir tarafım da vardır. Taylor Swift, Selena Gomez, Demi Lovato dinlerim. Sonuç olarak onlarla büyüdüm ve zamanında en büyük hayranlarıydım :D Müzik önerilerinizi beklerim bu arada.