Surrender

Başka Bir Aşk

Bölüm şarkısı Tom Odell-Another Love. Kesinlikle dinleyin. Zaten bölümün içinde de geçiyor.

İyi okumalar :))

“KEREM!”

Önümdeki manzara canımı yakacak cinstendi. Kerem hırsla Buğra’ya vuruyor, etraftaki insanlar sanki çok ilginç bir olay oluyormuş gibi merakla izliyor, Başak hiçbir şey yapmıyor, ben ise hareket edemiyordum. Burak koşarak yanımdan geçti ve Kerem’in üstüne atladı. Kerem bir tane de Burak’a geçirdi ve onun Kerem’i bırakmasını sağladı. Bağıra bağıra bir şeyler söylüyordu ama ne dediğini anlayamıyordum. Ettiği küfürlerden bazıları kulağıma erişiyordu o kadar. Gece ellerinde eşyalarımızla yanımda belirdi. Bu sırada Burak, Kerem’i Buğra’nın üstünden almak için bir hamle daha yaptı. Kimse bir anda ne olduğunu anlamamıştı. Ben bile anlamamıştım.

“Kerem bırak artık!”

“Kerem!”

Burak’ın bağırmalarına tepki bile vermiyordu. Bizi, hiçbirimizi duymuyordu. Ne içindi bunların hepsi? Buğra Başak ile beraber diye mi? Bitmiş bir şey için neden bu kadar hassas davranıyordu?

Etraftaki kimse yardım etmiyordu. Sonunda Burak Kerem’i ayıramayınca yüzüne bir tane yumruk attı. Yediği yumruk karşısında Kerem şaşırınca Burak şak diye onu yerden, Buğra’nın üstünden kaldırdı. Buğra’nın acı içindeki öksürüklerini buradan duyabiliyordum. Yavaşça ayağa kalktığında destek almak istercesine Gece’nin kolunu sıktım. Hemen kollarını etrafıma sardı.

Burak Kerem’i ittirerek Buğra’dan uzaklaştırıyordu. Bir anda Başak’a döndü. Nasıl baktığını göremiyordum ama kızın yüzü bir anda düştü. Sessiz ama anlamlı bir şekilde bakışmaya devam ettiler.

“Ben daha fazla dayanamayacağım. Arabadayım.” dedim ve Gece’nin kolları arasından ayrıldım. Gözlerimi kapatınca Kerem’in hırsla attığı yumruklar gözümün önüne geliyordu, Başak için attığı yumruklar.  Nefes almam giderek zorlaşıyordu. Yakamı biraz çekiştirdim sanki nefes almamı kolaylaştırabilecekmiş gibi.

----KEREM-----

Başak’a resmen iğrenerek bakıyordum. Evet ondan, Buğra’dan, herkesten iğreniyordum ama bu sefer inanmıştım. Bir şeyleri düzeltebileceğimize inanmıştım. Amacım Başak ile aramı iyi yapmak değildi ama Buğra. Ona azda olsa güvenmiştim. Yine güvenimi çekip aldı ve üstünde tepindi.

Kafam biraz daha yerine geldiğinde ve nefes almaya başladığımda etrafa bakındım. Ne olup bittiğini anlayamıyordum. Her şey birkaç saniyede olmuş gibi geliyordu. Ne zaman Buğra’nın üstüne çıktım, ondan ayrıldım. Bağlantıları kuramıyordum. Bir sürü insan etrafımı çevirmiş meraklı gözlerle bakıyorlardı. Hepsi üstüme üstüme gelmeye başladı. Bakışları o kadar rahatsız etti ki. Bu tanımadığım ve de tanıdığım insanlar içinde bana böyle hissettirmeyecek tek kişi vardı. Gözlerim onu aradı. Çünkü ona bakarsam iyi hissederdim, rahatlayabilirdim.  Barın çıkışına doğru gittiğini gördüm. Beynimden akan tüm düşünceler bir an durdu ve sadece onun gidişini algılayabildim.

“Zeyneeep!”

Arkasından koşmaya başladım.