Size bir adet Kerem'in gizlice çektiği atlıkarıncaya binen Zeynep getirdim :) Ah ilk bölümler ah :D
Herkese iyi bayramlar! Ailenizle beraber güzel, yüzünüzden gülücüklerin eksik olmadığı bir bayram geçirmeniz dileğiyle :)
İyi okumalar :))
"Zeyneep."
Erkek sesi?
"Uyan artık uykucu."
Şimdi de kız sesi.
"Zeynep saat kaç oldu, hala uyuyorsuuun"
"Zey hadi ya."
Zey? Gece? Amerika? Rüya?
Anında gözlerimi açtım ve karşımda bana sırıtarak bakan bir adet Gece ve Burak gördüm.
"Gece?"
"Zeynep."
"Burak?"
"Zeynep."
"Kerem?" dedi arkadan muzur bir ses.
Gece ve Burak aynı anda gözlerini devirerek "Kerem." Dedi.
Hayır Zeynep sakın gülme. Evet aferin.
"Rüya falan görmüyorum değil mi?"
"Yoo gerçeğiz biz. Dimi Burak?"
"En son öyleydim."
Kahkaha atıp yataktan fırladım ve Gece ile hem zıplayıp hem de garip sesler çıkararak birbirimize sarıldık. Tabii ki Burak ve Kerem'in garip bakışları eşliğinde.
Birbirimizden ayrıldığımızda koşarak Burak'a doğru gittim ve ona da kocaman sarıldım. Böyle kaburgalarını çıkarırcasına. Ne çok özlemişim ben arkadaşlarımı. Canlarım benim.
Burak'tan ayrıldığımda Kerem anında karşıma geçti ve kollarını açarak sırıttı.
"Bizde sarılalım." Dedi sevimli bir yüz ifadesiyle.
"Nedenmiş o?" dedim birbirine bağladığım kollarımla.
"Özlemişsindir beni."
"Seni iki gün önce gördüm salak." Dedim yatağımdaki yastığı üstüne atarken.
Kerem hariç hepimiz kahkahalara boğulurken o somurtmakla meşguldü.
"Ne zaman geldiniz siz? Neden benim haberim yok?" diye sorguma başladım yatağa kendimi atarken. Herkes arkamdan yatağa oturunca dört kişi benim çift kişilik yatağıma sığıştık.
"Sakin." Dedi Burak gülerek.
"Bugün geldik. Sürpriz denen kelimenin anlamına bakabilirsin sözlükten."
"Nasıl buraya kadar geldiniz?"
"Kim onları havaalanından aldı sanıyorsun." Dedi Kerem.
"Taa New York'a mı gittin?"
"Birileri mutlu olsun diye o kadar zahmete girmiş olabilirim."
Kafamı biraz utançla biraz da yüzüne o kadar uzun bakmak istemediğimden eğdim.
"Ne yapmak istiyorsunuz bugün?" Dedim.
"Bize etrafı gezdirebilirsin." Dedi Burak.
"Alışveriş!!" diye atladı Gece.
"Yemek yiyelim. Ben açım."
Hepimiz iki saniye Kerem'e bön bön baktıktan sonra önümüze dönüp hararetle konuşmaya devam ettik.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Surrender
FanfictionZeynep, yeni bir sayfa açmak için, yeni başlangıçlar, yeni maceralar yaşamak için çok sevdiği şehre, İstanbula, geri döner. Sadece mutlu olucak, huzurlu olacaktır. Kalp kırıklıklarına, kavgalara, hayal kırıklıklarına bu sayfada yer yoktur onun için...