Bugün hem Güneşi Beklerken'in doğum günü hemde final kararının açıklandığı gün. Ne kadar ironik... O yüzden buruk bir şekilde yazıyorum bu bölümü:'(
Bölüm parçası Temas- Gölgeler ve Sessizlik. O bayıldığım 7.bölüme selam olsun:')
Hızlıca okula girdim. Koridorda koşarak Kerem'i arıyordum. Sonunda onu gördüğümde yanına gittim.
"Neden bir hışım arabadan indin?"
"Dersime geç kaldım. Acelem var Zeynep."
"Ondan diyorsun yani."
"Evet ondan. Şimdi çekil de dersime gidebileyim."
Hızlı adımlarla yanımdan ayrıldı. Öylece arkasından bakakaldım bende. Boş koridorda durdum öylece. Yoksa en büyük hatamı mı yapmıştım?
* * * * * * *
3 gün 3 koca gün oldu. Bazı günler Kerem okula bile gelmedi. Hiç konuşmadık. Konuşmayı bırak göz göze bile gelmedik. Çok uzaktan gördüm hep onu. Ortak derslerimize bile girmedi. Farkında olmadan öyle bir şey yapmıştım ki. Zaten zar zor azıcık yakın olduğum Kerem'i kendimden uzaklaştırmıştım. Saf olan tarafım ise belki de bir sorunu vardır. Seninle ilgili bir şey yoktur diyordu ama ona inanamıyordum. İnanmayı çok istiyordum, kendimi kandırmaya çalışıyordum ama olmuyordu. İnanamıyordum söylediğim yalanlara. Anlamıştı ona aşık olduğumu işte. Beni istemediği için kaçıyordu benden. Belki de arkamdan çok gülmüştü. Zavallı demişti. Kim bilir...
Şimdi burada bahçede tek sığınağım olan müziğe sığınmıştım belki de. Hiç tanımadığın insanların aklından geçenleri bu kadar iyi bilmesi çok garip değil mi? Sanki yaşadığın her şeyi uzaktan izleyip sonra bu olaylara uygun şarkı yazıyorlarmış gibi. Sana özelmiş gibi.
Şarkının sözleri beni içine iyice hapsederken gözümden akan bir damla yaşı elimin tersiyle sildim.
Yine gölgeler ve sessizlik
Tekrar hoş geldin yalnızlığım
Düşünmeden geçen bir saniye yok
Hayatımı bitiren o anı
Keşke radyoda o şarkı çalmasaydı. Keşke ben salaklık edip Kerem'e bakarak söylemeseydim o sözleri. Keşke bana azıcık yakın davrandı diye bana aşık olabileceğini düşünmeseydim. Keşke bu kadar aptal olmasaydım.
Ah ne olur geri al
Olanları yaşanmamış kabul et
Ah ne olur geri al
Ne olur ver bana, beni geri
Ne olmuştu bana böyle. Kerem öyle bir şekilde girmişti ki hayatıma. Savrulmuştum. Ne olduğunu anlayamadan oradan oraya onun peşinde sürüklenirken bulmuştum kendimi. Kendi kişiliğimin çok dışında davranmaya başlamıştım kısa sürede. Kim derdi benim şarkıyla -istemeden de olsa- aşkımı ilan edeceğimi. Onu bırakın kim derdi benim aşık olacağımı, bir erkeğe güveneceğimi.
Binlerce parçaya kırılıyor kalbim
Karışıyor hücrelerimde ızdıraba
Yitirmeden anlamıyor insan
Seninle geçen her saniyeyi
Artık ben yokum
Acıyor ruhum
Tükeniyor şimdi ben yokum
Eriyor ruhum, yarını değil
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Surrender
FanfictionZeynep, yeni bir sayfa açmak için, yeni başlangıçlar, yeni maceralar yaşamak için çok sevdiği şehre, İstanbula, geri döner. Sadece mutlu olucak, huzurlu olacaktır. Kalp kırıklıklarına, kavgalara, hayal kırıklıklarına bu sayfada yer yoktur onun için...