Surrender

İyi Olmak İçin

Bölüm şarkısı Duman-Yanıbaşımdan. Kesinlikle dinleyin. Sözler çok uyuyor.

İkinci şarkı ise Lea Michele-Battlefield. Aynı şekilde bunun da sözleri uyuyor :D

Hepinize iyi okumalar :)

“Ama unuttuğun bir şey var sevdiğim; sevmek de yorulur… “ -Cahit Zarifoğlu

* * * * * * *

“Zeynep…”

Hızla arkamı döndüğümde şaşkın bir şekilde bana bakan Kerem ile karşılaştım. Acaba duymuş muydu tüm konuşmalarımızı? Lütfen duymamış olsun.

“Sen..sen Başak ve Buğra’ya buluşmaları için yardım mı ediyorsun?” dedi dehşet içinde.

“Tam olarak öyle değil. Aslında Başak Buğra’nın telefonu olmadığı için ona Buğra hakkında haber vermemi istedi. Hepsi bu.”

“Hepsi bu mu?!”

“Yani Başak çok rica etti. Ben de kıramadım.”

“Ne?”

“Buğra’da ondan haber almak istiyordu ve sanırım bir plan yapmıştı. İşte ben de yardım ettim ama öyle büyük bir yardım değil.”

Ne olur biri beni sustursun.

“Bir dakika bir dakika.” Susup derin bir nefes aldı. “Sen..geçen gece de onların buluşmasını mı sağladın yoksa?”

“Ha..hayır Kerem. Sadece dünden beri onlara yardım ediyorum.”

“Yalan söyleme! Başından beri onların buluşmasını, görüşmesini sağlıyorsun.”

“Yok öyle bir şey Kerem.”

“Sana inanmıyorum.”

“….”

“Ben sana güvendim. Kimseye anlatmadığım şeyleri anlattım. Sen ise onlarla birlik olup beni arkamdan bıçakladın.”

“Hayır öyle bir şey olmadı. Önceden onlara yardım etmiyordum Kerem.”

Hızla kafasını salladı.

“Sana yemin ederim doğruyu söylüyorum. Dün Başak’ı arayıp Buğra’nın nasıl olduğunu söyledim. Bugün de Buğra’nın mesajını ilettim. Sadece bu.”

“Sen, benim ne kadar hassas olduğumu bilmene rağmen onlara yardım ettin. Onları beraber görünce neler hissettiğimi biliyorsun ama onlara bir çift olmaları için yardım ediyorsun.”

Sanki beni duymuyordu.

“Öyle gözüktüğünü biliyorum ama benden yardım istediklerinde hayır diyemedim Kerem. Çaresiz görünüyorlardı ve ben kafamı çeviremedim işte. Anlamaya çalış beni.”

“Hayır seni anlamayacağım. Anlamayacağım.” Diye bağırdı bir anda.

“Sen..sen bunu nasıl yapabildin?”

“Abartıyorsun Kerem.”

“Abartmıyorum! Ben sana güvendim ve sen beni arkamdan bıçaklayan, dünyada nefret ettiğim iki kişiye yardım ediyorsun. Hikayemi biliyorsun ve onu tekrar gerçekleştiriyorsun. Geçen geceden sonra ne kadar üzgün olduğumu bildiğin halde hem de.”

Artık bağırarak konuşuyordu. İçimden sürekli kendime sakin olmamı söylüyordum. Kızgınlığının geçmesini beklemeliydim. Sadece bekle.