Jeden moment

66

Siedziałam w pokoju Arona oglądając jakiś film.Moje nogi przerzuciłam przez jego i skupiłam się na filmie podczas gdy on bawił się moimi nogami.Masował je i lekko szczypał.Gdy jego ręka znalazła się na moim pośladku który uszczypnął podskoczyłam,a on wybuchnął śmiechem.
-Zboczeniec-warknęłam.Aron objął mnie ramieniem i wróciliśmy do oglądania filmu.Nie mogłam się jednak skupić,bo od paru minut w mojej głowie chodzi pytanie "co on we mnie widzi?".Miałąm rozmazany makijaż,niechlujnego koka i zwykłą,męską bluze.Nie wyglądałam ładnie,ani nawet atrakcyjnie.Może...on już mnie nie kocha?No bo...jest tyle ładnych dziewczyn,a on wybrał akurat mnie.

-Aron-odezwałam się w końcu.Wahałam się z odpowiedzią.
-Hm?-spytał obserwując mnie.Przełknęłam głośno śline i spytałam:
-Co ty we mnie widzisz?

-Nie rozumiem.
-No bo-zaczęłam czując jak do oczu napływają mi łzy.-jest tyle ładnych,szczupłych i atrakcyjnych dziewczyn.Mógłbyś mieć każdą.Spójrz na mnie.Z rozmazanym makijażem,brzydką fryzurą i z twoją koszulką.Nie wiem co we mnie widzisz.Jestem szarą myszką.Wyglądam jak potwór.
-Ej,skarbie-szepnął Aron i chwycił mój podbródek zmuszając do spojrzenia na niego.-wyjaśnijmy coś sobie.W dupie mam te wszystkie napalone plastiki które dają dupy każdemu.Te wytapetowane laski z krótkimi sukienkami które są tępe i nie dorastają ci do pięt.I racja.Siedzisz przede mną rozmazana,z byle jaką fryzurą i z moją bluzą,ale za to cie kocham i nie wyobrażam sobie,żebym mógł być z kimś innym.Nikt (nawet ja) nie wygląda tak dobrze w męskich rzeczach,dobrze ci w każdej fryzurze,nawet w tym rozwalonym koku,a rozmazany makijaż dodaje ci uroku.Jesteś dla mnie wszystkim i nawet nie waż się myśleć,że chciałbym kogoś innego.Bo tylko ciebie chce.

Do oczu napłynęły mi łzy.Uklęknęłam,a następnie mocno wtuliłam się w chłopaka cicho płacząc.
-Dziękuje.Nikt nigdy tak do mnie nie powiedział.
-Jestem pierwszy?To zaszczyt?-zażartował,a ja cicho zachichotałam.Makijaż jeszcze bardziej się rozmazał.
-I też cie kocham-dodałam.Spojrzałam mu w oczy,a po chwili Aron pocałował mnie krótko i czule.
-Czyli co?Już wiesz czemu cie tak kocham.
-Wiem-powiedziałam z uśmiechem opierając się o ramie chłopaka i wtulając w jego bok.-chciałabym gdzieś wyjść.
-No to chodź.
-Nie w tym stanie-zaśmiałam się.-pójdę do domu i się przebiore.
-Pójdę z tobą-powiedziała.-możesz zadzwonić do Vanessy czy z nami pójdzie.

Zgodziłam się i po paru minutach byłam już w swoim domu.Zmyłam makijaż i nałorzyłam nowy.Roztrzesałam włosy i załorzyłam jeansy i koszulke z logiem adidada.
-Dużo lepiej-westchnęłam.
-Jak dla mnie wyglądałaś pięknie też wcześniej-mruknął obejmując mnie w talii.-jak Vanessa?Zgodziła się?
-Tak.Z Carlosem powinni tu być lada moment.
Wyszliśmy z Aronem z domu i powitaliśmy rudowłosą i jej chłopaka.We czwórke zaczęliśmy spacerować rozmawiają cna wiele tematów.Vanessa szła z Carlosem za ręce.Aron natomiast obejmował mnie w talii i co chwile szeptał czułe słówka i całował mnie.Carlos nie był aż taki romantyczny i czuły.Czasem ją przytulił lub pocałował.Aron robił to co pare minut przez co czułam się dowartościowana.
No bo go kocham.I ciesze się,że go mam.Dzięki niemu zmieniłam się.Na lepsze.