The Soulless Queen (COMPLETED)

Soulless Chapter 3: Sinful Beginning

Soulless Chapter 3:
Sinful Beginning
~♛♛♛~

In the vast of flowers in between the abysm and the forest. A figure of a man with a white tux is standing. The intimidation and curiosity wants me to his see face.

The sight became as tiny as a hole. From colorful to blurred, then the needs to gasp for air is the next thing I knew before I open my eyes.

Hingal at pagtataka ang unang rumehistrong pakiramdam. I sat down and calm myself.

I fell asleep after I eat. Hapon na base sa sikat ng araw. Nasa dulo ako ng lumera. Ang daloy ng ilog at mga ingay nang maliliit na insekto ang tanging ingay na kasama ko.

I sat and hug my knees. I tilted my head on the side as I retain again the last picture on my dream.

Hindi pamilyar sa akin ang lugar at wala akong kilalang lalaki na may ganoong tikas. So why did i see it in my dream?

Ilang minuto akong naging tulala ngunit wala talagang sagot na pumapasok sa isipan ko. Hindi ko siya kilala, wala akong maalalang ibang lalaki na naging malapit sa akin maliban kay Ren at Vincent. So who is he?

Walang sagot na pumasok sa isip ko hanggang sa ipinagsawalang bahala ko na lamang ito ngunit sa gitna ng paglalakad ko pabalik ng paaralan ay ang siyang pagsakit ng ulo ko. Ang katawan ko ay nanlalamig kahit napaka init ng panahon.

I know what's happening. Narinig ko na ang ganitong pakiramdam sa mga seniors. Ngunit hindi ko inaasahan na ganito kaaga itong darating sa akin.

I almost scream on the pain. My vision got a bit blurred ngunit sa gitna ng panlalabong iyon ay may lalaki muli akong nakita. Muntik na akong mapamura at matawa.

Two unfamiliar man shows on me on the same day. Anong klaseng kalokohan iyon? I am on that state when the pain reach my screams. I don't know what happened next ngunit tiyak ako na babagsak ang katawan ko sa lupa. Handa na ako sa panibago at karagdagang sakit ngunit mabilis na kumilos ang lalaki at maagap akong sinalo.

The unfamiliar contact of our skin make me realized that his not a dream. His real and he saves me before I lost my conscious.

-♕....

Ang unang bumungad sa aking pag-gising ay ang pamilyar na kisame ng hospital ng paaralan.

I am familiar by it's white ceiling up to the cream wall, cabinets and equipments dahil hindi iisang beses akong nagdala ng kapwa ko estudyante sa lugar na ito.

I tried to move and luckily I did it without anyone's help.  Masakit lamang ng bahagya ang ulo ko sa hindi ko maintindihang dahilan.

I recall what happened before I wake up at sa hindi ko maipaliwanag na dahilan ay isang lalaking walang mukha ang una kong naalala.

"Mabuti naman at gising ka na" I look at my side and see the man with the gray eye's.

I blink twice hoping that he'll disappear and the man that I want to see will show but to my dismay Ren Achilles Vastes didn't vanish. He remain on his seat and I got disappointed by an unknown reason.

"How the hell did you get inside lumera?"  I used my voice as there princess and tried to look on my surroundings, ngunit walang ibang narito maliban sa aming dalawa.

I look back at him. I am still well informed that any male species are not welcome inside the school premises. And Ren Achilles Vaste is not an exception. So why I am looking for a man that I didn't know?

Panaginip lamang ba? I tilted my head on the side. I know it wasn't, he is real. And I know that it is a man. I can still feel his touch on my skin.

Ren sighed, my attention get back at him. He close his eyes and leaned his back on the cold cream wall. 

"You are studying inside a prestigious school and yet you don't even know how to treat a visitor? For once Eloisa be a girl whom you should be" mabilis kong nakalimutan ang lalaki sa isipan ko dahil sa sinabi niya.

My fist even form into a ball as I heard him saying how improperly I am. It may not directly but I know that it is what he is implying. But what can I do? I planted that idea on there head at wala akong balak baguhin iyon. 

I calm myself first and compose back my emotion. Suddenly an idea pop on my head as I think on what might his reason for being here.

"Visitor huh?  Kailan ka pa natutong bumisita sa akin Ren? If I know you are just probably here because my father or my mother ordered you to do the sin and can you stop calling me Eloisa, I prefer to be called Elise"

Dumilat ang mga mata niya at kitang kita ko roon kung gaano siya kabagot na kausap ako.

"Elise? Why the hell should I called you by that name? Wala akong matandaan na naglabas ng kautusan ang buong konseho ng Harilia na kailangan kang tawagin sa ibang pangalan"

Mula pa man noon hanggang ngayon ay iisa lamang ang gusto kong gawin sa lalaking ito. I want to wring his pity neck and choke him to death. Him as a Vaste whom my beloved sisters puppet is already a poison that need to be dissolve, ngunit ang katotohanan na siya ang kailangan kong pakasalan upang makuha ang trono ay ang tanging bagay na pumipigil sa akin.

"Fine, call me Eloisa if that's what you want my dear future king" lumabas iyon sa aking bibig ng walang kahit anong pakiramdam maliban sa galit.

Galit sa kaniya dahil si Alicia ang gusto niya.  Galit sa aking mga magulang dahil sa pagpili sa lalaking ito upang aking maging asawa. 

Ren was about to say something ngunit kapwa kami napatigil ng may isang boses ang biglang pumailanlang sa buong paligid.

"Wala kang nabanggit sa akin Ren na fiancé mo pala ang susunduin natin"

Mabilis at marahas akong lumingon sa pinanggalingan ng boses na iyon at mula sa bukas na bintana ay lumitaw ang isang lalaking may makisig na mukha at mabangong amoy.

I unintentionally closed my eyes as his scent filled the air inside this room. Pansamantala kong nakalimutan ang galit ko at pansamantalang tumigil ang takbo ng sarili kong oras.

It was cliché yet I can't control my senses to feel and smell him. And when I open my eyes ay tanging ang mga mata niyang namamangha ang una kong nakita at wala sa sarili akong napahawak sa sarili kong dibdib.  Kumakabog ito sa hindi ko maipaliwanag na dahilan, kakaiba ang bilis ng pintig nito na siyang dahilan upang ako'y kabahan at sa unang pagkakataon naramdaman ko ang iniiwasan kong pakiramdam, ang matakot. 

And fear doesn't have place for me.

Humakbang siya palapit sa akin at bahagyang yumukod matapos abutin ang aking kamay. And when our skin touch, I feel the familiar contact. The familiar feeling of the man who saved me. Ngunit sa kabila ng galak ay may kakaibang pakiramdam na dumaloy sa sistema ko. Naramdaman ko ang bagay na ikinatatakot ko. Naramdaman ko ang makasalanang sakit na maaaring dumapo sa akin.

"Dylan Valle, your highnes. I am the future alpha of our pack at ikinagagalak kong makilala ang pinaka tatanging prinsesa ng Harilia" then he smile, and that kind of smile is the wonderful sin I could see right now.

I am Eloisa Selestina Crossiford, the future Queen of Harilia and my heart belongs to me, only for me. But when I heard his name nakalimutan ko na ang takot at pangamba sa puso ko at ng dampian niya ng halik ang likod ng aking palad ay tiyak ko na, na magmula sa mga sandaling ito ay magbabagong muli ang kasaysayang nais kong isulat.