The Soulless Queen (COMPLETED)

Soulless Chapter 43: The First Prophecy

Soulless Chapter 43:
The First Prophecy
~♛♚♛~

"Three gifts for a heart's wish, one must ask, the next is to seek and the last is the answer. Who do you think you are among those three Eloisa?"

The atmosphere became heavy when they left me alone with the dukesa who have a white mask. Isa sa pitong sumalubong sa akin.

I was sitting highly on the majestic chair of lukas while she sat on that simple chair.

Pero kahit nasa itaas ako pakiramdam ko ay mas lamang parin siya sa akin.

I turn my fist into a ball and gritted my teeth in annoyance.

Her presence reminded me of the queen.

Mas mabigat nga lang kumpara sa aking ina.

"It is Elise for you, and stop speaking in riddle. Hindi mo kailangang magpakitang gilas sa akin."

I could only see her eyes, another reason why i hate this situation.

But my eyes caught how her eyes move a bit. She must be smirking or laughing at my situation.

"You are really a Valentin."

"Stop saying my name like you knew our clan."

"Oh, but i know. Cornelia and Valdemor, the Valentin's pride."

"Stop saying there name! you don't have any right!"

"Parehong pareho talaga kayo ng ugali ng iyong ina. Napaka iksi rin ng pasensiya."

I let my nails dig on the leather part of the chair because of what she said.

"Never. Ever. Compare me to the Queen."

May diin ang bawat salita upang malaman niyang mabuti ang kaibahan namin.

I am not going to be like her. Never!

"Grudge. You hold too much grudge in your heart Eloisa the reason why you can't have the Harilia nor the Safria."

Biglang naputol ang pisi ng pasensiyang iniingatan ko matapos kong marinig iyon.

"I am going to be a Queen." I run towards her direction, ready to claw her mask to unveil her face but with just a whisper, ay mabilis akong napabalik sa upuan.

Limingon ako sa aking paligid upang hanapin ang may gawa noon, ngunit tanging presensiya lamang niya ang nararamdaman ko.

"Why don't we have a little talk Eloisa? Subukan nating pakalmahin ang mga pangil mo."

I show my red eyes, my pangs and my nails but my feet aren't moving.

"I don't want to! Tell to that fucker to released this chain on me!"

Hindi man nakikita ngunit alam kong may ginawa sila laban sa akin.

Ngunit imbes na pakinggan niya ako ay nagpatuloy lamang siya sa pagsasalita.

'Listen carefully'

I heard that whispered and i obliged without my will.

"Have you ever heard about the first Queen of Harilia, her name is leona sagrada. A great leader by her time but lost everything over the word love. Malayong malayo ang babaeng iyon sa iyo kamahalan. One reason why you can't have a crown to wear."

I wanted to shout again, but that whisper was refraining me from doing so.

"You and leona, both of you tried to walk on the wrong path. Both of you fall to the forbidden one. Bakit ka nga ba nakakaramdam ng matinding galit ngayon? Dahil ba sa sinabi ko? O dahil sa lobong iyon? Alin sa dalawa ang dahilan kamahalan? Mahalaga ba ang mga iyon, magkatulad ba sa dahilan ng paglilihim mo sa mga nakita mong malaking unos sa hinaharap?"

I got fueled by how she says everything.

Hinding hindi niya ako maiintidihan! Nakikita niya ang magaganap ngunit hindi niya alam kung anong buhay ang dinanas ko dahil nariyan si Alicia!

"Ri palayain mo siya, pakiusap."

I heard her at para akong hinuhubaran ng mawala ang ginawa nila sa akin.

"Speak your Highness, gusto kong marinig ang paliwanag mo. Valdemor was one of my best student, even cornelia. At nalulungkot akong makitang hindi nila naituro ang dapat para sa mga kagaya natin."

"Wala kang alam sa sitwasyon ko! Isa ka lamang mababang tauhan para sa akin kaya't wala kang karapatan kwestyunin ang mga bagay na gusto kong gawin! Mangyayari ang dapat mangyari at si Alicia ang dapat na gumawa noon."

I stand on my feet and was about to leave when her words make me stop.

"Hinding hindi mamamatay si Alicia sa bagyong iyon, sa halip maraming buhay ang magsasakripisyo upang mawala ang unos, buhay ang magiging kapalit ng paglilihim mo kamahalan at isa sa mga sakripisyong iyon ay ang nilalang na malapit sa iyo. Isang nilalang na kayang gawin ang lahat upang iligtas ka sa matinding kadiliman."

"A-anong ibig mong sabihin?" Nakaramdam ako ng takot, matinding takot na akala ko ay wala na sa akin matapos kong marinig ang mga salita niya.

Nagbago ang tinig kasabay ng takot na nararamdaman ko.

May mawawala, isang mahalagang nilalang para sa akin.

Iyon ang sinabi niya ngunit sino?

"Sabihin mo sino ang magsasakripisyo? Sino ang mawawala?"

Kailangan kong iligtas ang nilalang na iyon, dahil kung may kailangang mawala, si alicia dapat iyon.

Siya dapat!

"Sumagot ka! Sino ang mawawala sa akin!"

Ngunit wala na akong narinig na sagot mula sa kaniya. Bumalik na lamang si lukas at ang ibang dukesa, ngunit wala parin siyang balak magsalita.

I tried to touch her, to get near her, ngunit lahat sila ay pinipigilan ako. Inilalayo akong pilit.

And for the first time ay muli akong nakaramdam ng takot ng muling makatapak ng harilia.

Para akong lumulutang habang naglalakad patungo sa aking silid at nang masara ang pinto ay binalikan ko ang mga pangitaing nakita ko.

I visualize everything that will happen because of Alicia.

The blue fire, the dead corps, the magical symbol, alicia's fear at isang babaeng nakatalikod.

Isang pamilyar na babae.

Nakita ko na iyon sa panaginip ko ngunit hindi ko naisip na parte siya ng pangitaing iyon.

"H-Hindi. H-hindi pwede." Bumagsak ang mga tuhod ko sa sahig habang iniisip ang mukha ng babaeng iyon.

Ang mukha ng pinsan ko.

Ang mukha ni Athalia habang puno ng dugo dahil sa kasalanan ko.