The Soulless Queen (COMPLETED)

Soulless Chapter 76: The String

Soulless Chapter 76:
The String
~♛♛♛~

A broken heart has no place on the court.

That's what I believe the moment I entered the room. Wala sa council house ang pagpupulong sa araw na ito, sa halip ay sa mismong hapag kainan ng mga Crossiford's- sa parte kung saan tanging pamilya lamang namin ang dapat na nakaupo.

But the queen allowed them. Everyone is here except for the representative of the wolf and witches. Sila lamang ang wala at dahil iyon sa pagkakaiba nila sa amin. Dahil sa hindi naman talaga sila tanggap ng mga matatandang konseho na ito.

Mula sa gilid ng mga mata ko ay sinilip ko ang reyna. Walang palatandaan ng pag-iyak mula kagabi, walang tanda na may nawala sa amin. Mas mukha pang nagsasaya siya dahil nawala na si Athalia. Nawala na ang isang half blood sa pamilya.

I clench my fist under the table and tried to suppress this unbearable feeling inside my chest.

I still wanted to cry, but their laugh makes my blood boiled in so much rage, makes me want to claw their hearts out of there old body.

"Place that perfect smile Elise, baka maisip nilang hindi ka talaga masaya na narito sila." Vincent suddenly lean just to whisper those words in my ear, and all I want to do is to shout at him.

But I can't.

And I did what I shouldn't, I place a smile on my lips. I smile because he ask me too, and the queen whose watching us silently look pleased by it.

I don't know what kind of drama is he trying to show, but he suddenly make his voice louder.  "I never thought that this day would come, my future queen. I promise to bring the world down to your knees, " after saying those poisonous words, Vincent kiss my hand. Naagaw noon ang atensyon ng lahat, kung kaya't wala akong magawa kung hindi hayaan siya.

I wanted to fight, I wanted to rebel and run again. But running won't change anything. The crown, the marriage and my premonitions, it is all inevitable. Lahat ng ayaw ko sa mga sandaling ito ay mangyayari, at wala alinman sa mga iyon ang gusto ko, kahit pa ang pagiging reyna.

They were supposed to talk about my coronation, yet they dismissed the topic easily and jump to the wedding. They are excited to that news, and this is the price to pay for that crown.

To be a queen, means to be just a queen. Nothing more, nothing less.

"Hindi maaaring simple lamang ang magiging kasal, dapat na mas engrande pa iyon. Malaki ang utang natin kay ginoong Vincent, kung kaya't dapat lamang na malaman ng lahat maging ng higher council na may bagong pinuno na ang Harilia." Narinig ko ang pag sang-ayon ng lahat sa sinabing iyon ni Lady Farina.

And I couldn't help but to hold my tongue, and keep my words to myself.

"Sang-ayon ako, Magandang pagkakataon na rin iyon upang unti-unti na nating maipaalam sa lahat ang pagbabago na magaganap sa bayan. Tiyak na magiging malapit na sa atin ang ibang bayan kapag nalaman nilang hindi na tulad ng dati ang Harilia." And I look to Sir Nero whose smiling widely at my mother.

"Eloisa, would be very pleased to that. Tama ba anak?" Then the queen smiled at me.

She recognized me as her child, yet I couldn't find the happiness through it. Dahil imbes na kasiyahan, ay tila mas lalo lamang sumama ang pakiramdam ko sa itinawag niyang iyon.

Hindi ko man gusto ngunit wala akong magawa kung hindi sumang-ayon sa kaniya, sa kanilang lahat. Babaguhin nila ang Harilia, tulad sa kung paano ang ibang bayan. Gagawin nilang presentable ang palasyo, at ang pyramid ng Harilia para sa sarili nilang interes. Habang ang mga wolf at witches ay magiging alipin.