ROZALİN...(Söz Serisi 1)✔

Özür Dilerim...

Beni öyle bir yalana inandır ki,
Ömrümce sürsün doğruluğu....

           Özdemir Asaf

Mirza, Rozalin'i yerde baygın görmesi ile olduğu yerde kalmıştı. Kendini hemen toparlamış, yerde yatan Rozalin'in yanına eğilerek başını ellerinin arasına almıştı.

" Rozalin aç gözlerini? " demişti korkuyla.

Ellerinde hissettiği ıslaklık ile durmuş, baktığında kan olduğunu görmüş, nefessiz kalmıştı âdeta. Rozalin yavaşça gözlerini açmış;

" Mirza! " demiş, ardında tekrar gözlerini kapatmıştı.

Rozalin'in başı geriye düştüğünde, sanki kalbimin durduğunu hissetmişti Mirza. Öyle bir korku hâkim olmuştu ki bedenine, soluğu kesilmişti. Rozalin'in ismiyle tekrardan can bulmuş, konağı inleterek Rozalin'in ismini haykırmıştı. Ardından zaman kaybetmeden Rozalin'i kucaklamış, odadan çıkarak merdivenlere yönelmişti.

" Adem arabayı getir çabuk! " diyerek bağırmış, basamakları hızla inmeye başlamıştı.

Mirza'nın sesi ile herkes odalarından çıkmış, gördükleri ile donup kalmışlardı. Mirza, kucağında karısını sıkıca sarmış, arka koltuğa geçmişti.

Sanki Mirza için zaman kavramını yitirmişti. Ne zaman hastaneye geldiklerini, ne zaman Azad, Ruken ve Asım'ın oraya geldiğini hatırlamıyordu. Herkesi görüyor ama duymuyordu.

Ruken, kardeşinin yanına gitmiş, elini Mirza'nın omzuna koyarak;

" Mirza ne oldu? " demişti kısık ve yorgun çıkan sesi ile.

" Ne oldu bilmiyorum abla! Odaya girdiğimde sayıklıyordu, sonra banyoya girdi, ses gelince banyoya girdim yerde öylece yatıyordu ve başı kanıyordu ben -  " demiş gerisini söyleyememişti. O söyleyememişti ama ablası anlamıştı.

" Mirza! "

Duydukları ses ile iki kardeş de arkalarını dönmüş, öfkeden deliye dönerek onlara doğru gelen Miran' ı görmüşlerdi. Miran, Mirza'nın yanına geldiğinde hiç tereddüt etmeden yumruğunu Mirza'nın yüzüne indirmişti.

" Ne yaptın lan kardeşime? " diyerek koridoru inletmiş, ardından tekrar vurmuştu.

Mirza, aldığı darbeyle sendelemiş, kendini hemen toparlamıştı ama gelen ikinci darbeyle sırtı duvara çarpmıştı. İçindeki kasırgadan, ve kendini suçladığı için Miran' a karşılık vermemişti bile.

Miran'ın yanında olan doktor arkadaşı araya girerek Miran'ı uzaktaştırmıştı.

" Doğan bırak. Söylesene lan ne yaptın kardeşime? "

Sonlara doğru Miran'ın sesi çatallaşmıştı. İçi açıyordu genç adamın. Rozalin'i her şeyden korumuş ama lenet berdelden, Mirza' dan koruyamamıştı.

" Abi sakın ol! Ben baktım Rozalin'e iyi. "

" Doğan neyi var peki? Neden  burada? Bak bana doğruyu söyle? "

" Korkulacak bir şey yok bayılmadan dolayı başını vurmuş, dikiş attık. Tahlillerin sonucunu bekliyoruz. Tahminimce yaşadıkları ağır gelmiş olmalı stres ve üzüntüden dolayı bayılmış. "

" Görebilir miyim peki? " demişti Mirza doktora bakarak.

Doktordan önce Miran araya girmiş;

" Niye? Günlerdir yapamadığını yapmak için mi? Öldürmek niyetinde misin? " demişti.