ROZALİN...(Söz Serisi 1)✔

O Tatlım, Ben Canım...

Beni yokluğunla savaştırma;
Kaybederim, ölürüm...

              Özdemir Asaf

Rozalin, sabah erkenden uyanmıştı. Tabi bunda Evin'in de etkisi vardı. Küçük kız kalktığında Rozalin' in ona değil de Mirza'ya sarılarak uyuduğunu gördüğünde dudaklarını büzmüş, ardından yanağından öperek Rozalin' i uyandırmıştı.

Rozalin, uyandığında görüş açısına giren Mirza'nın yüzü ile yine ona sarıldığını anlamış, uykuda Mirza'ya sarılması artık alışkanlık haline gelmesi onu rahatsız etmişti. Hele ki ona kırgınken. Bir süre Mirza'nın yüzüne bakmış, ardından tekrardan yanağına konan öpücükle yavaşça arkasını dönmüş Evin'e bakmıştı.

" Canım günaydın! "

" Ben sana küstüm! "

" Canımın içi niye? " diyerek yavaşça Mirza'nın kollarının arasından çıkmış, iyice Evin'e dönmüştü.

" Biz senle beraber uyuyacaktık ama sen dayıma sarılmışsın! "

Evin'in tepkisi ile yüzünde tebessüm oluşmuş, onu kucağına çekmişti. Yüzünü ellerinin arasına alarak yanaklarını öpmüştü.

" Sen hatırlamıyorsun sanırım! Biz seninle uyuduk ama ben farkında olmadan sen diye dayına sarılmışım. Özür dilerim! " demişti tıpkı Evin gibi dudağını büzerek.

Evin, Rozalin' in dudaklarını büzerek konuşması hoşuna gitmiş kıkırdamıştı ki, Mirza'nın mırıldanması ile Rozalin ile aynı an da işaret parmaklarını dudaklarına götürmüş sus işareti yapmışlardı.

" Hadi aşağıya inelim yoksa dayın uyanacak!" diyerek Evin'in elini tutmuş, yataktan kalkmıştı. Mirza'nın uyumasından dolayı üstünü odada rahatlıkla değiştirerek Evin ile birlikte odadan çıkmışlardı.

Mirza, tüm gece içinde oluşan sıkıntıdan ve gördüğü kabuslar yüzünden uyuyamamış, sabaha karşı uykuda Rozalin' in ona dönerek ardından farkında olmadan sarılması ile uyuyabilmişti. Gözlerini açtığında havanın çoktan aydınlandığını görmüş yavaşça sağına dönmüş ama Rozalin' i görmemişti. Saate baktığında daha yedi olduğunu görmüş, kaşlarını çatarak yataktan kalkmıştı. Banyoya bakmış orada olmadığı görmüş, birden içinde oluşan boşlukla üstünü değiştirmeden odadan çıkmıştı.

Aşağıya indiğinde mutfaktan gelen gülüşmeleri duymuş, oraya yönelmişti. Elinde çırpıcı ile kabın içinde bir şey karıştıran Rozalin'i tezgahın üstünde oturarak kaba un döken Evin'i görmüş bir süre onları izlemişti. Ardından gülümseyerek;

" Kolay gelsin hanımlar! " diyerek yanlarına gitmişti. Evin'in " Dayıcım " diyerek ona atılması ile yeğenini kucağına almış, yanaklarından öpmüştü.

" Hayırdır prenses sen Rozalin varken bana gelir miydin? " diyerek Evin'in yanaklarını tekrardan ısırarak öpmüştü. Ardından Rozalin'e dönmüş;

" Günaydın! " demişti.

" Günaydın. " demişti Rozalin düz bir ses ile ardından tekrardan işine dönmüştü.

Mirza, Rozalin' in tepkisi ile bozulsa da, üstünde durmayarak, Evin'e dönmüş;

" Ne yapıyorsunuz bakalım? " demişti.

Evin heyacanla kollarını Mirza'nın boynundan çekmiş;

" Tatlım ile kek yapıyoruz. " diyerek kocaman gülümsemişti.

" Tatlım? "

" Sen de bir şey bilmiyorsun dayı ya tatlım işte! "diyerek Rozalin' i göstermişti. " O tatlım, ben canım! " diyerek kocaman gülümsemişti.