ROZALİN...(Söz Serisi 1)✔

Ağlamak.....

Ağlamak,
Bazı acılara yetmiyor..

      Özdemir Asaf

Mirza, öğleden sonra olan toplantının dosyasını evde unuttuğu için eve gelmiş, kapıdaki adamlara baş selamı vererek konağa girmişti.

İçeri adım atar atmaz Rozalin ve Melek'in merdivenlerde kavga ettiklerini, ardından Rozalin'in Melek'e tokat atmasını görmüş, şaşırmıştı.

Ne olduğunu anlamadan Melek'in Rozalin kolunu tutup çekmesi ve ardından Rozalin'in düşmesi ile korkuyla dudaklarından dökülen Rozalin'in ismiyle konağı inleterek bağırmıştı.

Rozalin boşluğa düştüğü an da elini karnına koymuş, korkuyla gözlerini kapatmıştı. Kulaklarına gelen Mirza'nın sesi ile sert zemine düşmeyi beklerken, iki kol tarafından sıkıca tutulmuştu.

Hazar, salonda televizyon izlerken duymuştu Rozalin'in sesini. Merak edip çıktığında Melek ile tartıştıklarını görmüş, onlara yaklaşmıştı. Kendilerini o kadar kaybetmişlerdi ki, kimseyi gözleri görmüyordu. Tıpkı Hazar gibi tüm konak ahalisi Rozalin'in sesi ile odaların çıkmış, olanları anlamaya çalışmışlardı.

Melek'in birden Rozalin'i aşağıya itmesini şaşkın gözlerle izlemiş, basamaklara yakın olması ile Hazar hiç tereddüt etmeden Rozalin'i düşmekten son an da kurtarmış, Rozalin'e sıkıca sarılmış sırt üstü birlikte yere düşmüşlerdi.

" Yengem! Yangem iyi misin? " demişti Hazar panikle.

Mirza koşarak Rozalin'i yanına gelmiş, yere çökerek Rozalin'i yerden kaldırmıştı.

" Rozalin! İyi misin? " demişti bir yandan da bir şeyi var mı diye tüm vücuduna bakmış, elini Rozalin'in karnına koymuştu korku ile.

Rozalin şoka girmiş, konuşamamıştı. Mirza Rozalin'i kendine çekerek sıkıca sarılmış, görüş açısına giren Melek'i gördüğünde içindeki korku yerini öfkeye bırakmıştı.

Mirza, hücrelerine kadar öfke ile dolmuş, kollarını Rozalin'den ayırarak hızla Melek'e doğru yürümüş, hiç tereddüt etmeden iri elini Melek'in yüzüne indirmişti.

Melek, Mirza'nın gözlerinde gördüklerinden ve bugün yediği ikinci tokatla artık her şeyin sonuna geldiğini anlamıştı.

" Ne yaptığını sanıyorsun lan sen? "diyerek âdeta kükremiş, ikinci bir tokat atlamamak için kendini zor tutmuştu.

" Mirza kendine gel! " diyerek Fatma hanım hemen koşmuş, kızını arkasına almıştı.

" Kazaydı! " diyerek mırıldanmıştı Melek annesinin kolunu tutarak.

" Kapat çeneni! Kazaymış! Rozalin'i ittiğini görmedim mi sanıyorsun? "

" Mirza sakin ol! " diyerek Mirza'nın önünde durmuş, Melek'den uzaklaştırmıştı Berivan hanım.

" Mirza valla kazaydı! İstemeden oldu! Hem, o bana neler söyledi bir bilsen! Beni evden kovdu! " diyerek ağlamaya başlamıştı.

" Hala konuşuyor musun sen yılan? " diyerek Hazar araya girmiş; " Yengem sana ne söylediyse fazlası ile haklıydı. Günlerdir yengemin arkasından annen ile söylemediğiniz şey kalmadı ama o hep sustu. "

" Yeter Hazar sus! " demişti Berivan hanım.

" Neden susacak mışım? Yetmedi mi bunların yaptığı? Yengeme neler söyledi bilmiyorsunuz! " demiş, öfkeyle Melek'e dönmüş; " Hadi! Yengemin söylediği şey diyorsun ya abime, kendi söylediğini de söyleyene! Yengeme bebeğin babasının başkası olduğunu söylediğin gibi, abime de söylesene! " diyerek bağarmıştı.