ROZALİN...(Söz Serisi 1)✔

Senden Ayrı Kalamam...

" İyi geceler canım " derdin.
Gecenin iyiliğinden çok;
Canın olma düşüncesi,
Yeşerir dururdu içimde.

            Özdemir Asaf

Rozalin, kapıdan giren Miran' ı gördüğünde yüzünde kocaman bir tebessüm oluşmuş, hemen abisine doğru âdeta koşar adımlarla gitmiş, sarılmıştı.

Mirza, Rozalin'in ondan ayrılıp Miran' a sarılması içinde Rozalin'i tanıdığından beridir yaşadığı kıskançlık ile Evin' i kucağından indirmiş, onlara doğru yürümüştü.

" Hoş geldin Miran ağa. " demişti sert sesi ile ardından elini uzatmıştı.

" Hoş buldum Mirza ağa. " demişti Miran aynı sert sesi ile Mirza'nın elini sıkmış, Rozalin'e dönmüştü.

" Nasılsın güzelim? "

" Seni gördüm daha iyi oldum abi. Amcamlar nasıl? "

" Herkes çok iyi. "

" Kapıda kaldın hadi içeri geçelim. " demişti Rozalin mutlulukla.

Miran, elini Rozalin'in beline koyarak beraber çardağa doğru yönelmişlerdi.

Mirza, sinirle arkalarından bakmış, Evin'in elini tutarak söylene söylene arkalarından gitmişti. Yan yana oturan Miran ve Rozalin'e sinirle bakmış;

" Hangi rüzgar attı seni Miran? Sen buraların yolunu bilir miydin? " demişti sert tavrından taviz vermeyerek.

" Kıymetlim burada olmasa yine bilmezdim de el mahkum. " demişti içi yanarak. Aylar geçmiş ama içinin yangını sönmemişti. Ardından Rozalin'in elini tutmuş; " Dicle söyledi Hijan'a gitmişsiniz. " demişti.

Mirza, duyduğu isim ile tüm vücudu gerilmiş, Rozalin'e bakmıştı. Mirza'nin delici bakışlarını üstünde hisseden Rozalin ona bakmamak için Miran' dan gözlerini çekmemiş, zor çıkan sesi ile;

" Evet! Geçen gün çarşıda karşılaştık. Zilan ısrar edince beraber oraya gittik. " demişti.

" Miran hoşgeldin! " demişti yanlarına gelen Berzan ağa ve Berivan hanım.

Miran ayağa kalkmış, Berzan ağanın elini sıkmış, tekrardan Rozalin ile beraber oturmuşlardı.

" Nasılsın Miran? Hasan, annenler nasıl? Bir yaramazlık yok inşallah? "

" Herkes iyi çok şükür sağ olun. Siz nasılsınız? "

" İyiyim oğlum sağ ol. "

Miran, Berzan ağa ile biraz daha sohbet etmişti. Ardından telefonuna gelen mesaj ile bakmışlarını Berzan ağaya çevirmiş;

" Müsadenizle ben kalkayım geç oldu. " diyerek ayağa kalkmıştı.

" Yemeğe kalsaydın oğlum! " demişti Berivan hanım.

" Başka sefere inşallah teşekkürler. " demiş Berzan ağanın elini sıkmış kapıya yönelmişti. Rozalin arkasından giderek;