ROZALİN...(Söz Serisi 1)✔

Böyle Aşkla...

Söylenmiyor çok şey,
SUSMADAN...

           Özdemir Asaf

" Ondan sonra Rozalin elini kaldırdı; "hocam sizin yaptığınız sisteme göre bu bina çöktü" dedi. Ardından hocanın yanına giderek elinden kalemi aldı, konuyu detaylı anlatmaya başladı. Hoca şok olmuş Rozalin'e bakıyordu ne demesi gerektiğini bilememişti garibim. "

" Ne garibi ya? Adam bütün sene taktı bana. Hem düzgün konu anlatımı yapamıyor, hem de öğretmenlik yapıyor. Bu da yetmezmiş gibi dersten kovdu kaç kere. Beni her gördüğünde şeytan görmüş gibi şekil değiştiriyordu. "

" O kadar yani? " demişti Mirza gülmesini bastırmaya çalışarak.
" Sen de az değildin hani! Adamı rektörlüğe şikayet edersen, takar tabi. " demişti Selim yüzündeki kocaman gülümsemeyle.

" O da işini düzgün yapsaymış! Benim suçum mu? " demiş, sağ omuzunu silkmişti.

Mirza, geldiklerinden beridir Selim'in ve Kenan' nın anlattıkları Rozalin'e, hayranlığı artmıştı. O kadar güçlü birinin kaçmasına anlam verememiş, buna sebep olana içten içe öfkelenmişti.

" Keşke bırakmasaydın okulu. Herkesin korktuğu çok dişli bir rakip olurdun! " demişti Kenan araya girerek.

Kenan'ın söylediği ile herkes susmuştu.

Mirza, Rozalin'in eline uzanıp tutmuş, gözlerine bakarak;

" Belki de öyle olması gerekiyordu. Yaşanan her şey bizi bir birimize getirmeye yönelik bir silsileydi. Kim bilir? " demişti.

" Öyle tabi. Gerçi bu bir kayıp değil! Yetenek diplomayla değil, zekayla olur. " demişti gülerek Kenan.

Keyifle yemek yenmiş herkesin okul anıları anlatılmış, dalga konuları olmuştu. Saatler ilerledikçe Mirza ile Rozalin'in evlerine gitmek için arkadaşlarıyla vedalaşmış, arabalarına binmişlerdi.

Rozalin, ağrıyan başından dolayı gözlerini açık tutmakta zorluk çekmiş başını cama yaslayarak uyumuştu.

Mirza, Rozalin'in sessizleşmesi ile ona dönmüş, uyuduğunu gördüğünde yüzünde tebessüm oluşmuş, eli yavaşça Rozalin'in önüne gelen saçlarına gitmişti.

Rozalin genzine dolan Mirza'nın kokusu ile zor da olsa açmıştı gözlerini.

" Mirza! " demişti uykulu sesi ile.

" Eve geldik uyu sen. " demiş Rozalin'i kendine daha çok yaslamışdı.

Rozalin tekrardan gözlerini kapatmış, ardından kollarını Mirza'nın boynuna dolamıştı. Sırtı soğuk yatağa değdiğinde odaya geldiklerini anlamış, bırakmak istemese de, kollarını çözmüş bacaklarını kendine çekerek uyumaya devam etmişti.

" Üstünü değiştirmeyecek misin? " demişti Mirza üstündeki gömleğin düğmelerini açarken.

" Uykum var! "

" Elbiseyle mi uyuyacaksın? İstersen üstünü değiştirmende yardımcı olabilirim. "

Rozalin, Mirza'nın söylediği cümle ile gözlerini açmış, hemen yataktan doğrulmuştu. Mirza'nın çapkın gülüşünü görmüş, yutkunarak;

" Ben kendim giyinirim sağ ol. " demiş yataktan kalkarak dolaptan geceliğini alıp banyoya girmişti.

***********

Mirza, önündeki dosyalara o kadar dalmıştı ki, çalan kapıyı duymamıştı bile. Birden birinin masasına vurması ile başını kaldırmış arkadaşını görmüştü.