ROZALİN...(Söz Serisi 1)✔

Benimsin...

Senden yana olanın da,
Sana karşı olanın da bir değeri yok;
Seni anlamadıkca...

     Özdemir Asaf

Rozalin ve Mirza öğleden sonra Urfa'ya dönmüşlerdi. Rozalin' in kalmamakta ısrar etmesinden dolayı, Mirza gerekli tüm kontrolleri Kenan ve Selim ile yapmış geri kalan tüm işleri Kenan' a bırakarak Urfa'ya dönmüşlerdi. İkisi de İstanbul'da geçirdikleri süre boyunca fazlasıyla Urfa' yı özlemişti. Yol boyunca ne Rozalin ne de Mirza konuşmuştu. Her şey yoluna girdi derken Mirza üst üste söylediği sözler ile her şeyi yine başa getirmiş, aralarına tekrardan görünmez duvarlar örmüştü.

Konağa geldiklerinde Rozalin arabadan inmiş, Mirza'yı beklemişti. Ardından beraber konağa girmişlerdi.

Salondan çıkan Hazar avluya giren Rozalin ve Mirza'yı görmüş, koşarak Rozalin'e sıkıca sarılmıştı.

" Yengem hoş geldin. Nasılsın? " diyerek Rozalin' i iki yana sallamıştı.

" Hoş buldum. Sen nasılsın? "

" Yolu açsan da içeri girsek Hazar! "

" Tabi abicim. Sen de hoşgeldin! "

" Pek hoş buldum! " diyerek göz ucuyla kardeşine ve karısına bakmış, salona yönelmişti.

Hazar Rozalin' in koluna girmiş;

"Eeee yenge balayı nasıldı? Ne yaptınız orala- "

" Hazar susucak mısın? Ben susturayım mı? " diyerek kardeşinin lafını kesmişti Mirza.

Tüm aile akşam yemeği için masada toplanmış, keyifle yemeklerini yemişti. Mirza, Asım ve Azad iş hakkında konuşmak için çalışma odasına giderken, diğer aile üyeleri havanın serinlemesiyle çardağa geçmiş, Zilan ne Hazar'ın mezuniyette yaşadıklarını heyecanla Rozalin'e anlatmalarını tekrardan dinlemişlerdi.

" Ah yengem İstanbul' lara gittin beni bu kazulete bıraktın! " diyerek Zilan' ı göstermişti Hazar. " Sen olsaydın kavalyem olurdun ne güzel. "

" Sensin kazulet! Hem kurban ol sen bana! Okulun en güzel kızıyla partiye katıldın şükredeceğine bir de laf ediyorsun. Hem yengem seninle gelir miydi? Bı kere o gelse, abim izin verir miydi? Tabi ki de hayır! Şimdi boş konuşma! "

" Eeee ne çok konuştun be! Allah seni alacak salağa yardım etsin. "

" Sensin salak! "

" Bana bak çıban düzgün konuş benimle abinim ben senin! Hem ne biliyorsun abimin karşı çıkacağını? "

" Neye karşı çıkacakmışım? " diyerek Mirza, Asım ve Azad ile birlikte çardağa gelmiş, Rozalin'in yanına oturmuştu.

" Abi hani bizim mezuniyetimiz vardı ya. Eğer burada olsaydınız, Hazar yengemle gideceğini ve senin de izin vericeğini düşünmüş de onu konuşuyorduk." demişti Zilan alaycı ses tonuyla.

" İyi düşünmüş! " demişti Mirza sesindeki alaylılıkla Rozalin'e bakmış, ardından gülerek kardeşlerine dönmüştü.

" Bak gördün mü çıban? Abim benim, hiç anlamıyorlar beni bunlar ya! "

" Bende seni anlamıyorum Hazar! Bazen bizim aileden misin, değil misin! "

Mirza'nın söylediği şey ile tüm aile gülmüş, Hazar yüzünü asıp susmuş, Rozalin'e sokularak söylenmişti.

" Takma sen onları. Ben seni anlıyorum! " demişti Rozalin elini Hazar'ın dizine koyarak.

" Beni bir tek sen anlıyorsun zaten yengem. Bazen gerçekten üveymiyim acaba diyorum! "