ROZALİN...(Söz Serisi 1)✔

Kimsin?

Bir insan bir insanda bir şey görür,
Bu hayattır.
Bir insan bir insanda bir çok şey görür,
Bu sevgidir.
Bir insan bir insanda her şey görür,
Bu AŞKtır.

Özdemir Asaf

Rozalin, öylece olduğu yerde kalmış, kıpırdayamamıştı. Öfke ile bakan gözler, tüm bedenine korku yaymış, nefessiz bırakmıştı.

" Bu bakışlarından anladığım kadarı ile, sen de beni özlemişsin..."

Rozalin zor da olsa kendini toparlamış, elini karnına koyarak bir adım geri gitmişti.

" Benden uzak dur Ömer! "

" Seni özlediğini söyleyen birisine karşı, çok kabasın Roz. Hiç yakıştıramadım! " demiş, aynı şekilde Rozalin'e yaklaşmaya başlamıştı.

" Yaklaşma! " diyerek geri gitmeye devam etmişti Rozalin.

" Yapma! Ben de bir yerde oturur eski günlerden konuşuruz demiştim ama sen bana karşı çok kabasın. Evlilik hiç yaramamış sana. " diyerek Rozalin'in kolundan tutacağı anda, bir beden araya girmiş, Rozalin'i arkasına almıştı.

Serhat şirketen erken çıkmış, eve gitmeden önce kızına söz verdiği oyuncağı almak için çarşıya gelmişti. Dükkândan çıktığında kaldırımda duran Rozalin'i görmüş, yüzünde oluşan gülümsemeyle yanına giderken görmüştü yanına gelen kişiyi. Rozalin'in rahatsız olduğunu gördüğünde, Rozalin ve Ruken'i takip eden korumalardan önce, hızla yanlarına gitmişti.

" Kimsin lan sen? " diyerek öfkeyle elini Ömer' in göğsüne koyarak itmişti.

" Ooo korumalarla geziyoruz bakıyorum. Kocan benden korkmuş anlaşılan. "

" Ne diyorsun lan sen, kimsin? " diyerek Ömer'in yakasına yapışmıştı.

Serhat'ın öfkeli sesi ile Rozalin kendine gelmiş, Serhat'ın kolunu tutarak;

" Abi dur! " diyerek, Serhat'ı geri çekmeye çalışmıştı.

Ama öfke Serhat'ın tüm bedenine yayılmış, Rozalin'i duymamıştı bile. Etrafdaki meraklı gözlere aldırmadan;

" Kimsin? " diyerek tekrardan dişlerinin arasından tıslamıştı âdeta.

" Sakin olun ağam! " diyerek Adem araya girmişti. Ardından yanlarına gelen diğer adamlarla, zor da olsa Serhat'ı uzaklaştırmış, Ömer ne olduğunu anlamadan, iki koruma koluna girmiş, sıkıca tutmuştu.

" Ne yapıyorsunuz? Bırakın beni! "

" Niye Ömer? Bir yerde oturup, konuşuruz! Öyle hemen bırakmak yok! " diyen ses ile, herkesin bakışları sesin geldiği yöne dönmüştü.

" Mirza! "

Rozalin, duyduğu ses ve huzur bulduğu gözler ile içinde rahatlama oluşmuş, dudaklarından dökülen Mirza'nın ismi ile içinde oluşan rahatlama tüm bedenine yayılmış, gözlerini kırpmadan Mirza'ya bakmıştı.

Mirza, günlerce her yerde Ömer'i aramış, tam umutsuzluğa kapıldığı anda, Ömer'in kendi ayakları ile Urfa' ya gelmesi Mirza'nın işini kolaylaştırmıştı. Ömer Rozalin için planlar yaparken, Mirza da önlemler alıyor, onun için planlar yapmıştı.

" Adem sen misafirimiz ile ilgilen. Rahat etmesi için elinden geleni yap! "

" Tâbi ağam. "

Mirza Adem'in Ömer'i götürmesi ile Rozalin'e dönmüş, her ne kadar kolları arasına almak istese de, sokak ortasında ve tüm bakışların odağı iken yapamazdı.