She's the last one ever

~XXXV~

-Chuck!-krzyczę przepychając się między ludźmi w stronę kędzierzawowłosego pulchnego chłopca, jestem kompletnie zdezorientowana i pojęcia nie mam co robić. Z oddali słyszę jedynie niewyraźny głos Gallyego, a słów niestety nie jestem w stanie wyłapać. Chwyta chłopca za rękę i okręcam w swoją stronę, przez chwilę podskakuję do góry z zaskoczenia. Widząc mnie jego wyraz twarzy staje się bardziej obojętny. Otwieram usta w celu zadania mu pytania jednak uprzedzam mnie z odpowiedzią.

-Pewnie zastanawiasz się o co chodzi?- jego brwi unoszą się w górę. W myślach wzdycha z ulgą w końcu ktoś nadaje na tych samych falach. Gdyby tylko wszyscy rozumieli mnie bez słów świat byłby piękniejszy.

-Cóż, Gallyemu odpikala, podburza ludzi przeciwko tobie i Newtowi.. - wacha się przez chwilę z odpowiedzią. Cholera jasna, czuję jak krew wrze w moich żyłach. Piętrzenie się nowych problemów nie jest na rękę ani mi a tym bardziej Newtowi. Zawsz kiedy coś zaczyna się układać przychodzi osoba, która próbuje wszystko zburzyć.

-Zawsz musi być jakieś ale...-wzdycham.-spróbuję coś z tym zrobić.-odpycham go lekko łokciem. Przesuwa się w bok dając mi przejść do przodu za co jestem mu bardzo wdzięczna. Wpycham się między ludzi skandujących imię Gallyego i mało obchodzi mnie fakt czy są z tego zadowoleni. Narazie pierwszym priorytetem jest zaprowadzenie porządku.

-Chcecie nadal żyć w niepewności?!-głos czarnowłosego jest coraz lepiej słyszalny z każdym kolejnym krokiem. W powietrzu rozkoszą się głosy popierające Gallyego. Jak i również nie podzielają ę jego ambicji.

-Ciągle mydlą nam oczy!Tak naprawdę nie ma z tąd wyjścia!-w tym momencie moje ciśnienie podskakuję do granic możliwości, jak on może tak dołować ludzi zamiast podnosić na duchu, przygasza w nich wątły płomień nadziei.

-Musimy coś z tym zrobić, potrzebujemy nowego przywódcy!-domyślam się do czego zmierza i nie podoba mi się jego podejście. Odpycham jednego ze streferów na bok ignorując nie zbyt miłe epitety lecące w moim kierunku z jego ust.

-To ja zapewnię wam lepszą przyszłość, bez wysyłania naszych przyjaciół do labiryntu! Nie będą ginąć na daremno!Jesteście gotowi na zmiany!-krzyczy. Dość tego dobrego, trzeba powstrzymać to szaleństwo zanim przerodzić się w coś większego. Tłumaczę sobie w myślach słysząc coraz większe poparcie i zadowolenie ze strony streferów, zdecydowanie zaskarbił ich sobie tekstem o labiryncie. Z bólem serca stwierdzam fakty, chłopak ma gadane. Nie łudźmy się wrota od wczoraj stoją otworem i nie wiadomo jak długo tak pozostanie. Bardzo dobrze rozumiem ich wzburzenie mają dosyć życia w niepewności i czekania na cud aż pewnego dnia obwieścimy, że mamy wyjście i za niedługo będziemy wolni.

-Gally co ty odpikalasz!-wydostaję się z tłumu i nawet nie staram się opanować wzburzenia w głosie. Czarnowłosy stoi na środku dziedzińca, zamiera na chwilę a na jego twarzy maluję siė szyderczy uśmiech, jak ja go nie cierpię.

-Jak to co?-widzę, że jest bardzo zadowolony z siebie.- Zaprowadzam porządek w strefie...-w ogóle nie przejmuje się tym, że oczy wszystkich są skierowane na nas i śledzą każdy nasz ruch. Dlaczego nie ma ze mną Newta ?Akurat w chwili której najbardziej go potrzebuję, będę musiała poradzić sobie sama.

-Nie potrzebujemy twojej pomocy radzimy sobie świetnie.-prycham.

-Nie wydaje mi się...-śmieje się szyderczo. Dalej Nastia dowal mu pokrzepiam się w umyślę. Muszę coś z tym zrobić, jestem zastępcą nie można mnie tak traktować, jaki ja przez to przykład daję.

-Daj nam czas a wszystko się ułoży...-gram na zwłokę, jak na razie tylko to mi pozostaje. Choć nie za bardzo przekonuję tym samą siebie. Wątpię, że ruszą go moje słowa. Wykorzystuję nawet najbardziej irracjonalne środki.