Locked by you [Herschrijving]

16.

Evelien

Ik rende naar Jonas toe en liet me voor hem op mijn knieën vallen. 'Jonas!' Riep ik ongerust en probeerde hem wakker te schudden. Gelukkig opende hij snel zijn ogen. Hij keek slaapdronken om zich heen. 'Wat is er gebeurd?' Kreunde hij. 'Je vader heeft je aangevallen. We moeten hier snel weg, voordat hij terugkomt!'

'Je wang zit onder het bloed...' Kreunde hij. 'Ik weet het, hij heeft mij ook pijn gedaan... Maar we moeten hier nu echt weg!' Ik stak mijn hand naar hem uit en hielp hem overeind. 'Gaat het?' Vroeg ik zorgzaam. 'Ik heb pijn in mijn armen, maar vooral mijn buik en borst brandden van de pijn.' Kreunde hij.

We slopen de kamer uit, wat zonder problemen lukte. Jos was weg, dus we hadden niets te vrezen.

Jonas

Aangekomen in mijn kamer ging ik meteen op het bed liggen. Ik ademde snel en kneep in de lakens. Ik had zielsveel pijn. Het ging helemaal niet goed met me. Ik kreunde onophoudelijk. Evelien ging naast me op het bed zitten. 'Snel, trek je T-shirt uit!' Riep ze. Ik knikte en trok mijn T-shirt over mijn hoofd en gooide die vervolgens naast me op het bed.

'Oh god... Dat ziet er niet goed uit...' Zei ze. Ik boog mijn hoofd naar voren en probeerde wat rechter te gaan zitten, ik wilde namelijk ook zien wat voor wonden ik had, maar de pijn beval me weer te gaan liggen. 'Waar kan ik verband en ontsmettingsmiddel vinden?' Vroeg ze. 'Heb ik niet, maar Pieter wel. Kamer 22 is de zijne, ga naar hem toe... Ik hou het niet meer van de pijn...' Kermde ik.

'Wat?! Ik moet alleen naar Pieter?! Echt niet!' Riep ze. 'Toe nou, Bossie!' Smeekte ik.

Evelien

Ik wilde Jonas helpen, maar ik wilde niet naar Pieter gaan. Niet alleen... Ik vertrouwde die pedofiel niet meer. 'Ik heb een ander plan.' Zei ik en maakte de knoopjes van mijn bloesje open. 'Wat doe je?' Kreunde Jonas. 'Dat zal je wel zien...' Zei ik en trok vervolgens m'n bloesje uit. Het kon me niet schelen dat hij daardoor mijn beha zag en een groot deel van mijn naakte huid, ik moest iets verzinnen!

Ik wilde net het bloesje rond zijn buik knopen, als tijdelijk verband om het bloed tegen te houden, maar net op dat moment kwam Luca binnen. Hij bleef in de deuropening staan en trok zijn wenkbrauwen op. Nu pas besefte ik hoe vreemd dit eruitzag: We waren beiden halfnaakt en mijn hand lag op de onderkant van zijn buik.

'Is het nog steeds niet wat ik denk dat het is?' Vroeg Luca.

'Jonas is gewond! Ik wilde hem helpen!' Zei ik snel en bond het bloesje intussen om zijn buik, daarna knoopte ik de mouwen aan elkaar vast zodat het stevig bleef zitten. Ik wilde eigenlijk eerst zijn T-shirt gebruiken, maar die had geen lange mouwen.

'Wist je trouwens, Evelien, dat naakt jou echt veel beter staat.' Lachte Luca. 'Oprotten.' Gromde ik en klom van Jonas' bed af. 'Waarom moet ik nou gaan? Het zag er net zo spannend uit! Laat me toch meekijken! Of nee, laat me meedoen!'

'Luca!' Riep ik.

'Rustig aan, liefje, laat dat roepen maar aan mij over. Jij moet je mond houden.' Lachte Luca. 'Jouw neef ligt hier te sterven van de pijn! En het enige waar jij aan kan denken is-' 'Jouw mooie lichaam.'

'Waag het niet met me te flirten. Ik steek je ogen uit.' Dreigde ik. Ik wilde me weer naar Jonas toedraaien, maar hij greep me bij mijn pols en trok me terug naar zich toe. 'Jij durft wel, hé? Zo'n grote mond tegen mij opzetten. Mij een beetje lopen te bedreigen? Ik zal jou eens aanpakken, eens zien wat je daarna nog te zeggen hebt!'

'Luca, laat haar!' Riep Jonas.

Luca liet me al zuchtend los en zette daarna zijn handen in zijn zij. 'Als ik jou was, Evelien, dan zou ik me spoedig gaan gedragen. Of wil je soms dat ik je vriendinnetje wat aandoe?' Ik trok grote ogen. 'Wat?' Stotterde ik. 'Oh... Je weet het nog niet...'

'Wat weet ik niet?!' Riep ik overstuur.

'Frances is mijn meisje.' Grijnsde hij.

'Je hebt haar ontvoerd?!'

'Ja, maar ze vond het niet bepaald erg.' Lachte hij.

'En Daphne?' Vroeg ik bang.

'Zij verschijnt morgen voor De Raad en om eerlijk te zijn denk ik niet dat onze leider haar aan iemand zal schenken. Ik vrees dat je afscheid van haar zal moeten nemen. Ze zal verkocht worden op de zwarte markt.'

'Nee!' Schreeuwde ik bang.

Heeey mensen! Ik hoop dat jullie genoten hebben van het hoofdstuk! Vergeet dan zeker niet te stemmen en te reageren! Vanaf nu zal ik veel vaker publiceren(hoop ik), ik had het nogal druk met school waardoor ik het soms vergat. Dus, het volgende hoofdstuk zal er snel zijn! Tot dan!