Locked by you [Herschrijving]

38.

Evelien

Al lachend duwde ik mijn wijsvinger tegen zijn lippen aan toen hij een poging deed om me te kussen. Hij opende zijn ogen, alsof hij ontwaakte uit een droom en keek me teleurgesteld aan. 'Blijven dromen, Jocke!' Lachte ik en duwde hem al plagend van me af. Hij lachte ongemakkelijk, wat best medelijden bij me deed opwekken. Eigenlijk verdiende hij dit niet, maar... Ik was niet verliefd op hem en dat moest hij begrijpen. Ik voelde niets voor hem. Nou ja... Toch niets bijzonders... Het voelde anders, maar niet ongewoon... Het voelde goed, maar niet super... Misschien, héél misschien was er iets in m'n lichaam dat schreeuwde om z'n lippen te kussen. Maar ik was slimmer dan m'n gevoel dat me zo naïef kon maken. Jonas en ik, dat ging niet samen! Hij was een crimineel en mijn ontvoerder. Al was het niet helemaal zijn schuld, toch hielp hij me in deze nachtmerrie te komen. Ik mocht en kon gewoon geen gevoelens krijgen voor zo'n slecht persoon. Maar... Misschien was hij een uitzondering. Jonas was geen slecht mens, in tegendeel! Hij wilde alleen maar goed doen. Hij hielp me en dankzij hem kon ik toch lachen in deze vreselijke hel.

'Sorry, ik kon het niet laten.' Glimlachte hij verliefd.

Ik wilde nog iets zeggen, maar vond de juiste woorden niet. Op dat moment werd ik ook afgeleid door Rêver. Ze galoppeerde sierlijk langs de prikkeldraad en hinnikte.

'Rotbeest!' Riep Nicholas waarna hij met zijn zweep op de grond sloeg.

Ik klom overeind en rende naar de omheining toe. Ik bleef gefascineerd toekijken hoe Rêver over het weiland heen leek te vliegen. Ze was zo snel, mooi en sterk.

'Wat sta jij zo stom te kijken?' Gromde Nicholas die me opmerkte. 'Rêver is prachtig.' Mompelde ik verbluft. 'Ja, je bent niet de enige die dat vindt... Ze willen haar zadelmak maken zodat ze doorverkocht kan worden. Rêver kan ontzettend hoog springen en heeft veel talent voor een wilde mustang te zijn. Er is veel vraag naar zo'n toppaard als zij. Eens ze aan het zadel gewend is, verkopen we haar aan een zakenman. Hij zegt wel dat hij haar zelf zal berijden, maar volgens mij wil hij haar alleen maar doorverkopen aan een hogere geldsom.' Zei hij.

'Rêver zal zich niet zo makkelijk laten temmen.' Sprak ik tegen.

'Natuurlijk niet, daar is ze te koppig voor. Ze hebben me steeds verteld dat elk paard getemd kan worden, maar dankzij Rêver begin ik daar toch aan te twijfelen. Toch kan ze beter wennen aan het zadel.'

'Waarom? Wie laat zich nou berijden? Als ze vrij wil zijn, laat haar dan toch gewoon gaan!' Lachte ik.

'Dat zou ik wel willen, maar... Dat mag ik niet van m'n vader. Hij wil dat ik haar tem om me te bewijzen. Indien het niet lukt moet ze naar een rodeo. Daar zullen een heleboel mannen op haar rijden en een poging doen om haar te breken. Maar als ze té koppig of gevaarlijk blijkt te zijn moet ze naar het slachthuis.'

'Waarom laat je haar niet stiekem vrij en zeg je dat ze ontsnapt is?' Vroeg ik.

'Je kent m'n vader niet. Il est fou. Hij zou me vermoorden, al was ze echt ontsnapt. Ik moet haar temmen, voor haar eigen bestwil. Maar het lukt me niet... Ze speelt een spel met me, een levensgevaarlijk spel.'

'Misschien kan ik helpen?'

'Jij?'

'Euh ja... Mijn oma had vroeger ook een paard. Balou heette het. Het was het paard waarop ik ooit leerde paardrijden. Ik was zeven toen ik voor het eerst les van haar kreeg. Helaas duurde het niet lang... Toen ik viel en in het ziekenhuis belandde, verbood m'n vader me ooit nog te rijden. Maar ik mis het enorm. Het is alsof het ritme van de gangen nog steeds in m'n lijf zit. Ik zou zó graag nog eens willen rijden...'

'Evelien,' gromde Pieter,' wat probeer je te doen?' Hij had me horen praten met Nicholas. 'Ik voer een normaal gesprek, meer niet.' Siste ik. 'Je wil alleen maar paardrijden. Luister eens meisje, wij, en de klanten, zijn de enigen die je mag berijden.'

'Dus jij wil rijden?' Vroeg Nicholas met een scheve grijns op zijn gezicht. 'Ja.' Zei ik. 'Nee, dat wil ze niet.' Gromde Pieter.

'Misschien kunnen we een deal sluiten... Als het jou lukt om Rêver zadelmak te maken, geef ik jullie tweehonderd euro.'

'Tweehonderd?' Herhaalde Pieter hem verwonderd.

'Ja, omdat ik weet dat het haar toch nooit zal lukken.' Lachte Nicholas.

Pieter legde plots een hand op mijn schouder en keek me streng aan. 'Jij gaat dat paard temmen, begrepen?!'

Ik knikte. Ik was blij, maar tegelijkertijd ook bang. Rêver was levensgevaarlijk en ik had niet echt ervaring met paarden. Ik wist niet eens of ik nog kon rijden na al die jaren... Maar ik wilde de uitdaging graag aangaan.

'Ik heb er geen goed gevoel bij...' Zuchtte Jonas. 'Waarom niet? Ik wil dit zelf.' Zei ik. 'Ben je dan niet vergeten dat dat beest je een trap verkocht heeft? Je hele rug ligt open.'

'Het doet geen pijn.'

'Dat doet het wel, je wil het alleen niet toegeven.' Sprak hij tegen.

'Jonas, alsjeblieft. Ik was bang dat Pieter dit zou afkeuren, maar van jou had ik dit niet verwacht... Dit is wat ik wil.'

'Het is gevaarlijk! Wat als je valt en al je botten breekt? Ik weet niet of je het zelf doorhebt, maar je lichaam is zo mager en fragiel dat een stevige aanraking met de grond voldoende zou zijn om alles in je te breken. Ik wil niet dat je nog meer pijn lijdt! Ik wil niet dat er je nóg iets overkomt.' Hij streelde met zijn hand over mijn wang en keek me intussen met bange ogen aan. Hij was echt bezorgd. Zo bezorgd dat ik zelfs begon te twijfelen. Was dit echt wel een goed idee? Wat als ik val? Ik wil niet dat hij zich zorgen maakt om mij, dat doet hij al teveel. Dit kan ik hem niet aandoen...

Maar...

Met Rêver kon ik ontsnappen. Ze was de enige uitweg. Ik had gezien hoe ze over de metershoge omheining sprong. Als ik haar vroeg of laat kon berijden zou ze er samen met mij kunnen over springen. Dan zouden we wegrennen. Dan zouden we eindelijk vrij zijn. Ik moest dit doen, het was de enige uitweg.

Heeeey mensen! Vergeet niet te stemmen en te reageren! Alvast bedankt!

In de loop van deze week ben ik trouwens van plan om een nieuw boek te publiceren met als titel "Cobra". Als het boek aanslaat, zal ik het naar een uitgever brengen. Dus neem zeker eens een kijkje als het boek online komt. Ik ben nog bezig met de samenvatting, maar ik kan wel al zeggen dat het tot het genre thriller, mysterie en ook een beetje horror hoort. Wie de eerste versies van Locked by you heeft gelezen, heeft misschien al een idee bij de titel "Cobra".

Tot snel!