Locked by you [Herschrijving]

55.

Evelien

'Goedemorgen, liefje.' Glimlachte Jonas toen ik de volgende ochtend iedereen buiten ontmoette aan de lange tafel op het terras. Het was warm, want de zon scheen fel en het was nog niet eens tien uur.

'Goedemorgen.' Zei ik en ging naast hem aan de tafel zitten. We gaven elkaar een kus, iets wat mijn dag meteen beter maakte. Alsof niets mijn humeur daarna nog kon verpesten.

'Lekker geslapen?' Vroeg hij en schoof een blonde lok achter mijn oren zodat hij mijn gezicht beter kon zien. 'In jouw armen heb ik nog nooit slecht geslapen.' Zei ik.

'Hmm, misschien dat Jonas dan toch ooit wel eens ontmaagd zal worden.' Grinnikte Luca, die meteen een nijdige blik van me kreeg.

'Heb je het dan niet gehoord gisteren?' Lachte Pieter die intussen een appel aan het schillen was.

'Wat dan?' Vroeg Luca.

'Evelien is bang. Bang voor seks.'

'Serieus? Wat is daar nu eng aan?' Lachte Luca.

'Het is eng. Zeker als een vuile pedofiel op je lichaam kruipt, je met zijn vettige handen betast, de controle over je lichaam neemt, je martelt, je wurgt, je pijn doet,... Totdat alles zwart voor je ogen wordt! Geloof me, dat is eng.' Zei ik, Pieter boos aankijkend.

'Komaan, Lientje... Het was leuk.' Zei hij.

'Dat vond jij.'

'Je kreunde toch?'

'Van de pijn!' Schreeuwde ik kwaad. Jonas legde zijn hand op het mijne en fluisterde in mijn oor dat ik rustig moest worden. Het had geen zin om tegen Pieter uit te vliegen, die zou me toch alleen maar uitlachen.

'Haar lichaam is bedekt met wonden. Diepe en grote wonden. Kan je haar geen zalfje bezorgen, ontsmettingsmiddel, een verband of enkele simpele pleisters?' Vroeg Jonas.

'Nee.'

'Waarom niet?'

'Ze verdiende het. Weet je hoeveel moeite het me kostte om haar stil te houden? Of om mijn zin te krijgen? Ze is verdomme koppig, wild en ongehoorzaam. Het is haar eigen schuld. Ik had haar nog gewaarschuwd, maar nee... Ze bleef maar moeilijk doen.'

'Je behandelde me als speelgoed!' Riep ze.

'Het enige verdomde verschil met jou en speelgoed is dat er bij speelgoed nog een handleiding bij kan zitten. Soms wil ik wel eens weten hoe jij in elkaar zit en vooral hoe ik je moet uitschakelen.'

'Mij uitschakelen? Dé grap van de eeuw.' Lachte ik.

'Evelien,' fluisterde Jonas,' daag hem nou niet uit.'

'Is dat zo? Zometeen komt Dubois. We zullen dan wel zien of het nog steeds een grap is.' Lachte Pieter en knipoogde naar me.

Tot zover mijn goede humeur. Ik was helemaal vergeten dat Dubois vandaag zou komen.

Jonas

'Wat heb je gegeten?' Vroeg ik toen ze zich achteruit in haar stoel liet hangen en een zucht haar lippen verliet.

'Een sneetje brood.'

'Ééntje? Zonder iets? Gewoon één sneetje brood?' Vroeg ik en trok daarbij mijn wenkbrauwen op.