Locked by you [Herschrijving]

19.

Evelien

De dag ging traag voorbij. Ik verveelde me de hele tijd en ik had ook geen zin om die avond naar dat stomme feestje in het Noordkasteel te gaan. Omringt worden door duizend jongens die jouw zien als lustobject? Daar keek ik echt niet naar uit!

Jonas was zich aan het douchen toen ik languit op zijn bed lag. Ik speelde verveeld met de ketting om mijn hals en luisterde intussen naar Jonas die al douchend aan het zingen was. Veel pijn leek hij niet meer te hebben...

Hij zong verschrikkelijk vals. Nog nooit klonken de liedjes van Ed Sheeran zo slecht. Misschien deed hij het met opzet om mij te pestten. 'Je zingt vals!' Riep ik toen ik het zat was. Dat had ik beter niet gezegd... Nu zong hij net nóg luider en nóg valser. Zelfs zijn gekreun en gekerm klonk aantrekkelijker.

Ik kreeg pijn aan mijn oren door hem. Ik stond op en liep naar de badkamer. Ik opende de deur en wilde net wat roepen, maar ik kon geen woorden meer vormen... 'Evelien!' Riep Jonas en hield zijn handen snel tegen zijn geslachtsdeel aangedrukt. 'Nu heb je al heel wat minder noten op je zang, hé?' Lachte ik. 'Ga weg!' Beval hij. 'Schaam je je?' Vroeg ik al lachend en leunde tegen de deur aan.

'Ga!' Riep hij. 'Nee.' Kaatste ik terug. 'Urgh! Evelien!' Gromde hij. 'Ik hou hiervan. Het geeft zo'n gevoel van macht.' Zei ik. 'Kan je alsjeblieft weggaan?' Vroeg hij eindelijk eens op een vriendelijke toon. 'Hmm... Ik weet het niet hoor... Ik vind het wel grappig.'

'Als de rollen omgedraaid zouden zijn... zou jij mij een klap verkopen...' Mompelde hij. 'Nee,' zei ik,' ik zou je ogen uitkrassen, je haren één voor één uit trekken, je organen uit je lichaam verwijderen, je ledematen breken-' 'oké, oké! Ik heb het begrepen! Maar gun me even een beetje privacy!' Onderbrak hij me.

'Goed dan... Op voorwaarde dat je stopt met zingen!'

'Ja, ja... Beloofd!'

Ziezo, dat was ook weer geregeld!

Jonas

'Nieuwe regel: als iemand in de badkamer is, komt niemand anders binnen. Deal?' Zei ik toen ik de badkamer weer uitkwam na gedoucht te hebben. 'Oké, deal.' Zei ze. Ik greep naar de handdoek die om mijn schouder hing en begon met het droogwrijven van mijn haren. 'Als je wil mag jij nu douchen,' zei ik,' Pieter heeft je kleren gebracht. Ze liggen in de witte kast, net naast de douche.'

'Je zal toch niet binnenkomen, hé? Ik zou je vermoorden als je me naakt zou zien.' Waarschuwde ze. 'Geen zorgen, doe ik niet. Ik wil niet dat je me martelt!' Lachte ik. 'Hoe is het met de pijn in je buik en armen?' Vroeg ze. 'Om eerlijk te zijn voel ik het nauwelijks nog. De pijn is er nog wel, maar ze is makkelijker te negeren. Zolang ik dingen doe of mijn gedachten weet te verzetten, voel ik het bijna niet meer.' Zei ik. 'Super!' Glimlachte ze.

'En hoe is het met jou? Die sneeën in je wang zijn diep hoor... Doen ze geen pijn?' Vroeg ik.

'Jawel, maar ik probeer aan andere dingen dan aan pijn te denken.'

'Je bent echt een sterke meid. Ga je nu maar snel douchen, we vertrekken zo.' Zei ik. 'Oké.' Zei ze en ging naar de badkamer.

Evelien

Ik deed de badkamerdeur achter me dicht. Kon ik Jonas eigenlijk wel vertrouwen? Wat als hij toch gewoon binnen zou komen? Ach... Hij riskeert zijn leven als hij dat zou doen. Ik hoefde me geen zorgen maken, hij hoefde zich zorgen te maken!

Ik trok mijn kleren uit en gooide ze op de grond. Ik keek nog een laatste keer naar de deur en wenste dat die niet zou opengaan.

Vervolgens stapte ik de douche in. Ik draaide de kraan open en verheugde me op de warme waterstralen die mijn huid zouden raken.