KUNG AKO NALANG SANA (Season 1)

CHAPTER 19 "NATHAN"

DEX'S POV

Makalipas ang ilang araw ay natapos na ang mga kailangan kong tapusin para sa paglipat ko.

Wala na talagang makakapigil sakin, Ngayon nadin ang araw na paglipat ko sa bahay nang tita ko.

"Anak sigurado kaba na ayaw mong ihatid ka namin ng papa mo?" -mama

"Ma kaya ko na po wag nyo na po ako alalahanin"

"Basta lagi mong tatandaan mahal na mahal ka namin" -mama

"Iiyak na ba ako ma? haha wag nga kayong ganyan nalulungkot ako eh. Wag kayong mag-alala pag wala po akong pasok pupunta ako dito"

Niyakap ako nang mahigpit ni Mama ngayon palang naiiyak na ako dahil mamimiss ko ang bunganga nya.

"Anak Magpakabait ka sa bahay ng tita mo ha?" -papa

"Opo pa, Kayo din lagi kayong magiingat ni mama"

Niyakap din ako nang mahigpit ni papa at tinulungan nila ako na ilagay yung gamit ko sa taxi.

Mamimiss ko talaga sila nang sobra pero kailangan ko talagang gawin to para sa kanila dahil kapag nakapag tapos ako sa magandang university mas malaki ang chance na matulungan ko sila at para nadin sa sarili ko dahil kung patuloy kong makikita si Mark ay lalo kolang sasaktan ang sarili ko.

................................FLASHBACK....................................

"Be mamimiss kita promise" -Miles

"Mamimiss din kita tsaka yung mga payo mo sakin"

"Basta Be wag mo akong kakalimutan ha? ako padin ang number 2 Bestfriend mo" -Miles

"Ha? Bakit number 2?"

"Kasi si Mark ang number at kahit kailan hindi ko sya mapapantayan" -Miles

"Miles? wag mong isipin kung paano mo sya mapapantayan dahil unang una magkaiba kayo, Magiba kayo bilang kaibigan sakin kaya napaka swerte ko na naging kaibigan kita"

"Pero Dex hindi mo man lang ba sasabihin kay Mark na aalis kana?" -Miles

"Ayoko, Dahil alam kong pipigilan nya ako at baka makagulo pa sya sa desisyon ko"

Hinawakan ni Miles ang kamay ko at tumingin sakin.

"Dex ayaw sana kitang paalisin dahil hindi matatapos ang problema mo kung hanggat hindi ka umaamin sa kanya. Pero dahil alam kong ito ang paraan para hindi kana masaktan susuportahan kita" -Miles

"Miles, Ikaw na bahala kay Mark ha? Kapag kailangan nya ng tulong sa mga assignments nya tulungan mo sya"

"Wag kang mag-alala ako na bahala sa kanya. Kaya dapat kapag nakalipat kana sa bago mong school ay magfocus kana lang muna don" -Miles

"Basta miles mamimiss kita"

Sa huling pagkakataon ay niyakap ko si Miles ng mahigpit, Masakit din pala magpaalam sa kaibigan dahil nasanay ka na kasama mo sya, Na sya yung kasangga mo sa lahat ng oras.

.........................END OF FLASHBACK...........................

MARK'S POV

Simula nang hindi pagkakaintindihan namin ni Dex ay hindi kona din sya nakita at nakausap sinubukan kodin syang icontact kaso hindi sya nagrereply sakin nag-aalala na tuloy ako sa kanya.

Ano kayang nangyayari don bakit hindi pa sya nag-enroll ngayong Sem?
Nang makita ko si Miles ay tinawag ko sya pero hindi nya ako pinapansin kaya hinabol ko sya.