KUNG AKO NALANG SANA (Season 1)

CHAPTER 72 "GRADUATION"

DEX'S POV

Ngayong araw ang Graduation namin, Sa sobrang excited ko ay hindi ako nakatulog ng maayos.

Parang kailan lang kakaumpisa ko palang ng Senior High pero ngayon Gagaraduate na ako sayang lang at wala si Nathan ngayon, Hindi nya makikita ang isa sa pinakamagandang kaganapan sa aking buhay at ang mismong pagsabit sakin ng medal.

Isang linggo nadin pala ang nakalipas simula ng umalis sya at hanggang ngayon ay hindi pa sya bumabalik, Kapag tinanong ko naman sya ang lagi nyang sinasagot babalik sya sa agad.

"Dex tara na baka malate pa tayo" -Mama

"Saglit lang ma, Tatawagan ko lang si Nathan"

"Sige basta bilisan mo ha?" -Mama

"Okay ma"

Nagvideo call agad ako kay Nathan at sinagot naman nya agad.

'Wow ang ganda naman ng my loves ko' -Nathan

'Sus! Bolero! Alam ko naman na maganda talaga ako'

'My loves congrats, College kana next school year' -Nathan

'Oo nga eh. Kinakabahan ako'

'Wag kang kabahan lagi naman akong nasa puso at isip mo' -Nathan

'Kelan kaba kasi babalik?'

'Bakit miss mo na ba ako?' -Nathan

'Aba syempre! Kaya bumalik kana'

'Wag kang mag-alala my loves babalik din ako agad may inaasikaso lang ako' -Nathan

"Dex tara na!!!" Rinig kong sigaw ni mama.

'Sige na My loves galit na ata si Tita, Goodluck and congrats sayo. I love you!' -Nathan

'I love you too My loves'

Kinuha kona agad yung toga ko at lumabas na baka maarmalite pa ako ni Mama.
At guess what kung anong sinakyan namin? Syempre yung Jeep ni Papa haha.

Alam kong super proud nila sakin dahil nagbunga na yung mga paghihirap nila at syempre nagpasalamat din ako kay Tita kasi sya yung nagbayad lahat ng gastusin ko sa school.

Pagdating namin sa event center ay madami nang mga estudyante, Lahat sila nagniningning ang mga ngiti sa mga labi.
Lalo na ang mga ngiti ng mga magulang na sobrang saya dahil nagbunga na ang kanilang mga pagod.

Ilang minuto lang kaming naghintay at nagsimula na ang Graduation namin.

Yung tuwa ko walang mapaglagyan lalo ng isabit nila mama at papa yung medal ko alam kong sobrang proud sila sakin dahil sa na achieve ko.

Sayang at wala dito si Nathan sana nakita nya yung isa sa importanteng kaganapan sa buhay ko.

"Congrats anak" -Mama

"Thank you ma"

"Proud na Proud kami sayo" -Papa

"Thank you din pa, Para po sa inyo to. Hindi mangyayari to kung hindi dahil sa sipag at tyaga nyo."

Niyakap ko silang dalawa na sobrang higpit.

Pagdating namin nila mama at papa hindi ko iniexpect na nandon yung iba naming mga kamag anak at may pa tarpaulin pa sila! Yayamin haha, Ang expected ko talaga kami lang tatlo ang magcecelebrate at hindi lang yon nandito din si Miles pati si Mark ang dalawa sa mga kaibigan ko.

"Congrats Dex!!!"

Sabay sabay nilang bati sakin, Naiyak na naman tuloy ako sa sobrang saya.

Isa isa naman silang lumapit sakin at niyakap ako.