9

140 9 0
                                    

Usztywnię kartkę własnym oddechem,

Odbiorę przy tym powietrzu jego esencję istnienia,
By mieć siłę zapisać jego śmierć w gwiazdach,

Wtedy ból stanie się piękny,
A jeden, ulotny oddech, zapamiętany.

Teatr myśli Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz