Usztywnię kartkę własnym oddechem,
Odbiorę przy tym powietrzu jego esencję istnienia,
By mieć siłę zapisać jego śmierć w gwiazdach,
Wtedy ból stanie się piękny,
A jeden, ulotny oddech, zapamiętany.
CZYTASZ
Teatr myśli
PoetryKażdy ma swoje demony, które stara się ukryć przed światem. Moje zamknęłam tutaj. Jest to zbiór moich osobistych przemyśleń. Nie są doszlifowane, najpewniej zranisz się przy konsumkcji, nie jest to zbyt dobre, ale znaczy dla mnie bardzo wiele.
