Smakuję gorzkie słowa, trzymając je w zaciśniętych ustach.
Wbiajając wzrok w ziemię, milczę, nie pozwalając łzom wypaść z oczu.
Z całego chaosu w mojej głowie, jedyne słowo, jakie opuszcza moje usta, to przepraszam.
CZYTASZ
Teatr myśli
PoetryKażdy ma swoje demony, które stara się ukryć przed światem. Moje zamknęłam tutaj. Jest to zbiór moich osobistych przemyśleń. Nie są doszlifowane, najpewniej zranisz się przy konsumkcji, nie jest to zbyt dobre, ale znaczy dla mnie bardzo wiele.
