Bo jest ciężko,
a najciężej, gdy nikogo nie iteresuje co masz do powiedzenia,
a najciszej, gdy mimo wszystko szepczesz w myślach swoje własne słowa,
bo może gdzieś tam, na tym kurczącym się świecie, ktoś krzyczy tak samo jak ty.
Krzyczy cicho,
Dlatego razem zagłuszmy wrzask, naszym szeptem.
CZYTASZ
Teatr myśli
PoesíaKażdy ma swoje demony, które stara się ukryć przed światem. Moje zamknęłam tutaj. Jest to zbiór moich osobistych przemyśleń. Nie są doszlifowane, najpewniej zranisz się przy konsumkcji, nie jest to zbyt dobre, ale znaczy dla mnie bardzo wiele.
