ONE SHOT STORIES

(37.3) Fallen Angel's Heart

PART |||

Parent's Pov

Narinig ni Elena ang iyak ng baby nila,

"Enzo, anong gagawin natin kay baby? Wala nang ginawa kundi umiyak pag wala dito si Chelsea.."

"Change her diaper baka puno lang; painumin mo na ng gatas o baka gusto lang ng pasyal sa labas," suggest nito.

"Trust me, nagawa ko na yan. Sadyang iyakin si baby fallen 'di katulad ng kambal noon na palaging nakangiting,"

Napatahimik ang asawa niya, naalala din siguro nito ang Isa nilang kambal na pinagkaitan nila ng pagmamahal at itinuring na parang ibang tao.

"Hon, kung sakaling nabuhay pa si fallen angel, bibigyan niya kaya tayo ng second chance to be her parents for real?"

"Yes naman hon sa pagkakakilala ko sa kanya, siya yúng bata na simple lang pangitiin. Tinitiis lahat para sa mahal niya at isang batang handang gawin ang lahat para sa pagmamahal sa pamilya niya maging kapalit man nito ay buhay niya," sabi ko Kay enzo.

"That's why, we lost her.. we lost our precious gem.. we didn't even deserve to be called as her parents.."

"Don't say that hon, I know na we're not perfect parents. We became terrible parents to fallen, we can't change what happened. But we can be a loving parents to Chelsea and baby Fallen, may natira pa tayong anak na dapat mahalin at alagaan,"

"But we can change the fact na wala tayong kwentang magulang kay fallen! Every night na maaalala ko siya, naririnig ko ang mahinang hikbi niya. Gabi gabi akong napupuyat sa konsensiya ko, di ko lubos maisip na pinagbuhatan ko siya ng kamay noon.."

"Pareho lang naman tayo hon.. mas masakit ang ginawa ko, I insulted her always na makikita ko siya. Pinandirihan ko ang sarili kong anak..
Mas masakit sa isang ina ang malamang sa lahat ng ginawa natin sa kanya–kabutihan niya pa rin ang nangibabaw sa kanya. Minsan nga iniisip ko kaya niya ibinigay ang puso niya dahil ayaw niya nang mabuhay at makasama pa tayo."
Sasagot pa sana si Enzo ngunit napansin niyang nawawala na naman si baby fallen.

"Hon, where's baby fallen?"

"What? Wait anjan lang siya sa lapag.." Ngunit wala nga ito doon, muli kaming nagpanic.Palagi na lang biglang nawawala ito.

"Mom.. Dad.. bakit nasa labas si baby fallen natutulog katabi ni chums?" sigaw ni Chelsea.

Pumunta ang mag-asawa sa bakuran, at ang batang malikot, tulog na tulog katabi ng alagang aso nila.

"Bakit ba lagi siya d'yan natutulog pag nalingat lang ako?"

Walang maisagot si Chelsea o ang asawa nito. Nagkatinginan na lang sila at may kanya kanyang iniisip.

Habang palaki ng palaki si Baby Fallen, ay naging matigas ulo nito at palayo ng palayo ang loob sa magulang maging sa kapatid. Mas gusto niyang mapagisa kaysa makasama ang sariling pamilya.

Narinig ni Chelsea na natawa mag-isa ang kapatid kaya tinawag niya ang mga magulang para sabay-sabay nilang tanungin ito.

"Fallen sino ang kausap mo kanina?" tanong ni Chelsea.

"Fallen baby may kausap ka ba dito?" lambing ng ina nila ngunit inirapan lang ito ni Fallen.

"Baby masamang ugali yan ha!" 'di maiwasang bulyaw ni Enzo.

"Paki' niyo ba tss!"

"Eyy Fallen, kinakausap ka namin ng maayos, sagutin mo naman ng maayos.."

"Do you want the truth huh?" biglang tugon nito.

"What truth?" sabay na tanong ng mag-asawa.

Nagtataka ang tatlo sa nais ipahiwatig nito.

"The truth is.. I'm with Ate Fallen.."

"What do you mean.." tanong ni Chelsea.

"She's with me all the time.. binabantayan niya ako simula nang isilang mo.." sabay turo sa ina nito, "Binabantayan mula sa inyo.."

"Fallen this is not joking time! Tell us the truth.." putol ni Enzo.

"Nagsasabi ako ng totoo.. Ayaw ko sa inyo dahil sinaktan niyo ang ate ko! Hindi kayo maging magulang at kapatid sa kanya.. Trinato niyo siyang parang ibang tao hindi kadugo niyo.. ang masakit namatay siya ng dahil sa pagmamalupit niyo!"

Nagulat ang tatlo dahil alam ni Fallen ang lahat ng nangyari. Ni isa sa kanila ay walang nagkwento dito.

"Paano mo nalaman baby.."

"She's with us.. she's always with us..!"

"But she's dead now Fallen, do you know na nasa akin ang puso niya.. maraming salamat dahil binuhay niya ang undeserving na katulad ko.."

"I know.. she donate her heart to see you all happy. Ayaw niya kayong nakikitang umiyak kahit kayo pa mismo ang dahilan kung bakit siya nasasaktan.. She didn't deserve to die, but she's selfless mas iniisip niya pa rin ang kapakanan niyo and I hate her for being a kind hearted person tss.."

Naniwala naman ang tatlo kay baby Fallen..

"If she's here, tell her I'm sorry for what we did for her.. I know we can't go back to the past. Sa salitang sorry namin hindi na maibabalik ang mga masasakit na salita at dampi ng kamay namin sa katawan niya. I know it didn't heal all wounded heart. Sorry for being irresponsible parents. Please say to her that we love her, kahit hindi siya maniwala. I know it's late, pero kailangan sabihin than never." pahayag ng Ina nito.

"Apology accepted daw po tss–she's can finally rest in peace. I love you and Goodbye ate Fallen."

Nagkatinginan ulit ang tatlo sa kinakausap ni Baby Fallen, wala talaga silang makita o maramdaman.

"Eh kami ba baby fallen, tatanggapin mo na ba kami bilang pamilya?" Alanganing tanong ni Chelsea.

"Yeah.. as if I have a choice? Hug me instead."
Nagyakapan na nga ang mag-anak. Masaya dahil tanggap na ang isat-isa at nakalaya na sa malungkot na nakaraan nila.

"Tatanggapin ko kayo for the second time around. Thank you for giving me a chance to live again and experience the love na matagal ko nang hinahanap sa pamilya ko." piping bulong ni Fallen.

–––
Ending na yan! Hindi ko alam kung pano talaga gagawin yung end part eh whahaha!