ONE SHOT STORIES

(37.2) Fallen Angel's Heart

PART ||

"I'm not useless anymore. You will care and love me as well. Be carefully with my heart" Basa ni Chelsea sa nakasulat, "From Nobody.."

"Whoever you are thank you for giving your heart to me!"

Napangiti na lang ang mag-asawa dahil may isang anghel na nagbigay ng puso sa anak nila.

"Mom, where's fallen?"

Nagkatinginan naman ang magulang niya, "She's gone.."

"What do you mean.. Mom? Dad?"

"Baby umalis na siya sa bahay, siguro narealize niya ang mga kasalanan niyang ginawa sa pamilya na 'to!"

"Mabuting umalis na siya, kundi makakatikim siya sa akin!" sabat ng Dad niya.

"Dad.. Mom.. may confession ako sa inyo.."

"What is it baby?" sabay na tanong ng magulang niya.

"Fallen didn't deserve all the treatments na pinapakita natin sa kanya.. Ako ang may kasalanan ng lahat kung bakit itinakwil niyo siya bilang anak. I always lied to you,"

"What are you saying baby?"

"I lied for a selfish reason, gusto ko nasa akin lang ang attention niyo. I'll always act like an innocent angel in front of you but there's a demon hiding behind that mask. Lagi akong umaarte na inaatake ng sakit kapag nagtatalo kami ni fallen, in the end mapapagalitan niyo siya. Those simple acts na nagsimula kung bakit kayo galit kay fallen ay kagagawan ko.."

Nagkatinginan naman ang mag-asawa.

"But she always smile kahit anong sakit pa ang naranasan niya after. I hate her when she smile na parang okay lang ang lahat. I repeatedly asking myself–why I can't smile like that, co'z I know that I'm dying."

"Alam mo naman na gagawin namin lahat baby mabuhay ka lang at maging normal ang buhay mo,"

"I don't have a normal life like fallen. Everytime na kikilos ako kahit konti, manghihina agad ako unlike her kahit tambakan ng gawain balewala lang sa kanya. Kapag sumasalubong ang bawat bukas may panibago siyang lakas samantalang ako'y patuloy n manghihina.."

"We love you Chelsea right? You're not weak but a fighter on her own too" Nakangiting sabi ng dad niya.

"You're not weak–youre strong to fight to survive baby," dagdag pa ng mom niya.

"Nabulag ako sa inggit ko sa kanya, to the point na isinantabi ko ang kirot na nararamdaman ko sa t'wing nasasaktan siya. I can feel her sadness kahit 'di niya sabihin thru our twin bond.. Mom.. Dad.. I'm sorry for my selfish reason, and gusto ko sanang bumawi sa mga nagawa ko for my twin. Mapapatawad niya pa kaya ako?"

"Yes baby, she will forgive you. Ang hindi ko lang alam kung mapapatawad niya kami as her parents na naglect sa kanya at sa mga hirap at sakit na pinagdaanan niya samin ng dad mo, especially ako na halos pandirian ko ang presensiya niya."

"I know mom.. dad.. she will forgive us and pagbibigyan niya tayo sa pangalawang pagkakataon na itama lahat at mahalin siya bilang isang pamilya.."

After a week unti-unting nakakaadjust siya sa bagong puso niya. Pakiràmdam niya kilalang kilala niya ang may-ari nito.

"Dad sino ang naging heart donnor ko?"

"We don't know anak, hind pinapaalam kahilingan daw mismo ng nagdonate sa 'yo.."

"Bakit baby, may problema ba sa bago mong puso?"

"Nothing mom, but I have a weird feeling.. Can I go to the garden?"