ONE SHOT STORIES

(60) The Untold Story Of Doraemon

He's known as my supportive robotic cat friend. As you can see, he helps me when thing turns into sh*t. I have learned my moral lesson—don't trust him, don't wish anything from him, it might lead you to your death. This is nobita speaking, telling you his evil genius side, beware of him.

"Doraemon, sige na!"

"Doraemon tulungan mo na ko!"

"Doraemon may magagamit ka ba para dito?"

Sa una ayaw pa niya akong sundin o pahiramin, hindi daw makakabuti ito sa akin. But I don't believe him, I have to used his things on my daily life basis.

"Sige pero saglit lang ha?"

"Gamitin mo sa tama ha?"

"Don't play my things!"

Palaging paalala niya sa akin bago ibigay ang aking mga kailangan.

"Sige, ito na ang Anki-Pan!"

"Ang Translator konyaku!"

"Ang Kisakae Camera!"

"Dokodemo Door!"

"Time Furoshiki!"

Ilan sa mga bagay na nagamit at pinahiram niya sa akin. Pero lahat pala ng bagay may kapalit. Lahat ng hiniram ay may kaukulang kabayaran.

Isang Gabi ginising niya ako, "Bakit Doraemon, madilim pa para bumangon!"

"Kahit 'wag ka nang bumangon tutal Naman, 'di ka na sisikatan pa ng araw!"

"Doraemon nakakatakot ka na.."
"Dapat ka lang na matakot ka!"

"Hindi ka na nakakatuwa Doraemon.."

"Hindi na rin ako natutuwa sa 'yo Nobita! Masyado ka ng umaabuso sa mga bagay na hiram mo lang. Ito na siguro ang oras para magbayad ka sa mga bagay na iyong hiniram!"

"Anong ibig sabihin nito Doraemon? Akala ko ba magkaibigan tayo?"

Ngumisi ito, "Kaibigan?–kaibigan mo ba na maituturing ang taong lalapit lang kapag kailangan sa 'yo? Kaibigan nga ba kita o ginagamit mo lang ako!"

"Hindi totoo yan, kaibigan kita Doraemon!"

"Well sadly, tinatapos ko na ang pagkakaibigan na sinasabi mo! Handa ka na ba sa mga kabayaran?"

"No Doraemon please!", unti-unti itong lumapit sa akin at may nakita akong isang makislap at matulis na bagay na nilabas niya sa kanyang bulsa.

"Anong gagawin mo sa kutsilyo Doraemon?"

"Anong gagawin? Hmmmn.. babawiin ko lang naman ang walang kwentang buhay mo!"

Nagawa ko pang tumakbo ngunit naabutan niya pa rin ako..

"Mama... Papa... Tulong!"

"Wala nang tutulong sa 'yo! Inuna ko na sila!"

"No.."

Nagimbal ako sa nakita ko, si Mama duguang nakahandusay sa kusina habang si Papa nasa sahig at putol putol ang katawan.

"You're next Nobita!"

Nakaramdam ako ng sakit, sinaksak niya na pala ako sa puso.

"Ito na ba ang kapalit lahat ng hiniling ko sa kanya–ang buhay ng buong pamilya ko?"

Hanggang sa kahuli-hulihang hininga, nakita ko siyang nakangiti habang kinakain ang mga lamang loob na nakuha niya sa magulang ko.
"Be careful who you trust, don't ask for more or you'll regret what you've done,"

He's a killer cat robbot!

———
Bakit kasi may Doraemon na makadownload na video sa pepon ko. Now watching, whahahahah