Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
✑𝓕𝓪𝓽𝓱𝓮𝓻
"Baba..."
"Ateşin var, sun."
Bedenimin hafifçe yukarı kaldırıldığını ve kafamın erkasına yumuşak bir yastık koyulduğunu hissetmiştim. Terler ve ağrılar içinde dudaklarımın arasından mırıldanırcasına babama sesleniyordum. Bana sadece "Geçti," diyordu. "Geçti, meleğim. Geçti, güzelim," diyordu.
"Çok üşüyorum..." Tıkanmış kulaklarımla bile kendimi zar zor işitirken babamın büyük elleri alnımda ve yüzümde geziniyordu. "Biliyorum Sun. Biliyorum, kızım..."
Bedenim tir tir titriyordu uzandığım yatağın içerisinde. Uzansam da vücudumda hissettiğim yorgunluk hissi gözlerimin sürekli kapanıp açılmasını sağlıyordu. Öyle ki deli gibi öksürme isteği vardı içimde, ama bunu bile yapamayacak kadar yorgundum.
Karnım ağrımıyor ya da midem bulanmıyordu. Ama içimde deli gibi bir kusma isteği vardı. Ve babamın sirkeli suyla ıslattığı bezleri yüzümde gezdirmesi bu isteğimi daha çok arttırıyordu.
"Baba çek şunu gözümden!"
Halsizliğime rağmen bağırdığımda babam korkuyla gözüme koyduğu bezi eline almıştı. Ona tahammülsüz bakışlar attığımda da bana gülmüş ve uzanarak alnıma uzun bir öpücük bırakmıştı.
"Sirke kokuyorsun."
"Neden acaba!?"
Babam tekrardan güldüğünde ben de gülmüştüm. Elindeki bezi suyun içine bırakıp iki eliyle de yanaklarımı kavramıştı. Baş parmakları yanaklarımda beliren iki çukura da dokunurken yavaşça okşuyordu. Gözlerimi kapattım mayışmışlık hissiyle. Gülümsemem yavaş yavaş tebessüme dönüşürken babam yanaklarımı okşamaya devam ediyordu.
"Sana bir şey olmasın," demişti. Ardından bir kez daha bastırdı dudaklarını alnıma. Sonra sol yanağıma dokundu, sonra da sağ yanağıma. Yanaklarımdaki Sirke kokusunu umursamadan derince nefes alıyordu kokuma ulaşmak adına. Ben de gözlerim kapalı bir şekilde uykuya dalmıştım o sırada. Duyduğum son şey "Seni seviyorum, bebeğim," diyerek mırıldanmasıydı kulağıma doğru.
-
"Haechan dur! Kız uyuyormuş elleme."
Gözlerim yavaş yavaş aralanırken kulaklarımı ilk olarak Mark Hyung'un sesi, sonrasında ise sertçe açılan odamın kapı sesi doldurmuştu. Korkuyla yerimden sıçrarken uykulu bakışlarımı endişeyle bana doğru yaklaşan Haechan Hyung'un yüzüne çevirmiştim. Sırtındaki çantasını ve çoktan çıkardığı maskesini gelişi güzel fırlatarak yanıma doğru eğilmişti.
