Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
✑𝓢𝓾𝓷
Klozetin dibinde deli gibi kusmaya devam eden annemin uzun kahverengi saçlarını arkasında tutmaya çalışırken sırtını sıvazlıyordum. Hayır hasta değildi. Neredeyse iki haftalık hamileydi. Bu dünyaya getireceği altıncı çocuğu olacaktı. Kız olmasını umuyordum. Şuanda tek kız bendim çünkü.
"Sen üzerini değiştir."
Annem solgun yüz ifadesiyle bana bakmadan odasına geçtiğinde sifonu çekerek klozetin temizlenmesini sağladım. Yeri ve lavaboyu da temizledikten sonra ben de arkasından odaya geçmiştim. Annem çoktan yatağına uzanmış, bir eli karnında, diğer eli başının üzerinde olacak şekilde uzanıyordu. Tek kelime etmeyeceğini bildiğim için ışığı kapatıp odadan çıktım.
Birkaç basamağın ardından aşağı indiğimde kardeşlerimin uslu uslu televizyon izlediklerini görmüştüm. Annemin kasvetli yüz ifadesi onları ürkütmüş gibiydi. Bu canavarların sessiz kalmasının başka nedeni olamazdı çünkü.
"Uykuya!"
Benden sonraki büyük kardeşim Renjun, ondan bir yaş küçük ikizlerimiz Jeno, Jaemin ve en küçüğümüz Chenle'nun bu şirin ve sakin hallerini ne kadar bozmak istemesem de saat çoktan gece yarısını geçmişti. Onlara seslendiğimde mızmızlansalarda yüzümdeki sert ifade sayesinde ikiletmeden teker teker odalarına gitmişlerdi. Tabii hepsinden küçük bir iyi geceler öpücüğü almayı ihmal etmemiştim.
"Sun?"
Chenle odasının kapısını kapattıktan sonra işittiğim ses Renjun'a aitti. Üzerinde, ona bol gelen pijama takımı ve dağınık karamel saçlarıyla şirin şirin bana bakıyordu.
"Efendim Renjun?"
Renjun on yaşındaydı. Aramızda sekiz yaş olmasına rağmen çoğu zaman benden daha olgun davranırdı. Annemin ilk erkek çocuğu oydu ve annem onunla hep ayrı ilgili olmuştu. Bu yüzden aramızda bir soğukluk olduğunu, zaman zaman ondan nefret ettiğimi düşünüyordu ama yanılıyordu. Yanıldığını biliyordu. Yine de buna engel olamıyordu sanırım. Ben de olamıyordum.
"İyi geceler."
Uzun uzun yüzüme baktıktan sonra bana iyi geceler dileyerek odasına girmişti. Derin bir nefes aldım. En kısa zamanda onu ne kadar çok sevdiğimi anlamasını istiyordum. Ama bu mümkün değil gibiydi çünkü gün geçtikçe hissizleşiyor gibiydim. Hepsi, o annem olacak kadının suçuydu.
"İyi geceler."
Duymayacaklarını bildiğim halde ağzımın içinde sessizce mırıldanmış ve bu, çokta uzun olmayan günün sonunu getirmek adına, uyumak için odama girmiştim.
@sysisi 15.03.2020
[7 günün sonunda biraz saçma bir şeyle geldim ama affedin. Anime listem çok kabarık içim rahat etmez. Bu yüzden ara ara bölüm atacağım gibi...]
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
![]](https://img.wattpad.com/8cad4ac638b4bc39a29d48a90b74306162b993bd/68747470733a2f2f73332e616d617a6f6e6177732e636f6d2f776174747061642d6d656469612d736572766963652f53746f7279496d6167652f50544464584e436f446a347230773d3d2d3230332e313566633736653635343038396266623639373832373731303039392e6a7067?s=fit&w=720&h=720)
