You're Not Sorry [NL]

O13 • You're not sorry... *GEUPDATE*

Het duurde een lange tijd voordat ik dat kleine beetje informatie had weten te verwerken. Mijn ouders waren niet mijn biologische ouders— en mijn biologische ouders waren vermoord? Het was allemaal even iets te veel...

"M-Maar hoe? Door wie? Waarom?" De vragen kwamen als een stortvloed eruit en steeds meer vragen leken met de seconde mijn hoofd binnen te dringen. Mijn hoofd voelde plots zo licht en leek net alsof de wereld plots in slow motion verkeerde.

"Dat zijn vragen die ik later zal beantwoorden, eerst moet je wat meer over het verleden begrijpen," legde Professor Dumbledore mij rustig uit. Ik knikte enkel en bleef de man nietsziend aanstaren. "Ik zal beginnen met toen je moeder naar Hogwarts kwam."

"Jouw beide ouders komen van een volbloed tovenaarsfamilie. Dat wil dus zeggen dat jij ook van zuiverbloed bent. Beide kwamen op hen elfde jaar naar Hogwarts toe. Jouw moeder zat in Ravenclaw en je vader in Gryffindor."

Professor Dumbledore pakte nog een paar foto's erbij en liet mij ditmaal een foto zien van mijn vader in zijn schooluniform en mijn moeder in dat van haar.

"Jouw ouders gingen nog niet zo goed met elkaar om toen ze nog op school zaten, ze leerden elkaar pas écht kennen na Hogwarts. Maar het gaat hier voornamelijk om je moeder," Dumbledore borg de foto's weer op en keek mij toen strak aan. "Jouw grootmoeder en ik waren erg goed bevriend met elkaar geweest voor zij stierf. Wij vertelden elkaar geheimen die wij niemand anders vertelden. Zo vertelde jouw grootmoeder mij dat ze bezat over bepaalde krachten, krachten die zelfs voor een heks zoals zij abnormaal waren."

Ik ging wat rechter op mijn stoel zitten en luisterde aandachtig. "Ze vertelde mij alles over haar krachten. Wat ze deden, hoe ze werkten en de gevaren ervan. Toen jouw grootmoeder zwanger raakte van Lacy, wist zij haast zeker dat haar dochter deze krachten zou erven. Omdat deze krachten zoveel macht bezitten en gevaarlijk kunnen zijn, besloot jouw grootmoeder om Lacy naar Hogwarts te sturen, voornamelijk omdat ik wist van haar krachten en zij mij vertrouwde."

Het schoolhoofd stopte even met praten om enkel voor zich uit te staren. Vervolgens keek hij mij kort aan, met een vaderlijke glimlach op zijn gerimpelde gezicht, en hervatte zijn verhaal weer.

"Jouw moeder volgde dus vanaf haar elfde tot en met haar zeventiende les, hier op Hogwarts. In die tijd dat zij hier les volgde heeft jouw grootmoeder mij gevraagd Lacy te helpen met het ontwikkelen van haar krachten. Ze wilde dat ik ervoor zorgde dat Lacy op het juiste pad bleef en niet in kwade handen terecht zou komen. Het was dan ook van uiterst belang dat niemand van Lacy haar krachten afwist. Jouw grootmoeder en ik waren dan ook de enige. Wat jouw opa betreft, die was vlak voor Lacy haar geboorte overleden."

Dumbledore onderzocht mijn gezichtsuitdrukking om te kijken of ik het nog volgde. Deze was hoogstwaarschijnlijk blank, maar hij hervatte zijn verhaal desondanks.

"Toen jouw moeder haar krachten volledig ontwikkeld waren en ze klaar was met school, trouwde zij kort daarna met jouw vader en raakte zij zwanger van jou. Echter, tijdens de zwangerschap, was een erg duistere tovenaar van die tijd erachter gekomen dat jouw moeder bijzondere krachten bezat. Een oude vriend die zij had vertrouwd had haar verraden."

"Wie is die duistere tovenaar? Is hij degene die mijn ouders heeft vermoord?" onderbrak ik Dumbledore toen.

"Nee, hij is niet degene die jouw ouders heeft vermoord, dat waren zijn handlangers, echter wel in zijn opdracht— maar daar zal ik je straks meer over vertellen," beloofde hij mij en ging toen verder waar hij gebleven was.

"Niemand wist dat jouw moeder zwanger van jou was en dat is ook altijd zo gebleven toen de duistere tovenaar jouw moeder een aanbod deed. Hij wilde dat zij zich bij hem zou aansluiten, maar jouw moeder weigerde dit aanbod. Sinds dat moment heeft jouw moeder je geboorte stilgehouden voor iedereen."

"Waarom?" Ik voelde een vreemd gevoel zich in mijn borstkast nestelen, alsof ik wist wat het antwoord op die vraag zou zijn.

"Omdat zij zeker wist dat jij dezelfde krachten zou erven..."

Het was net of er plots een emmer met ijskoud water over mijn hoofd werd geplonsd.

"En ik ben er haast zeker van dat jij inderdaad dezelfde krachten bezit, zoals jouw moeder en grootmoeder voor jou deden.' zei Dumbledore ernstig.

Ik schudde wild mijn hoofd. "Dat is onmogelijk, ik weet niet eens hoe ik magie moet gebruiken!"

"Dat komt omdat jouw moeder een spreuk over je heeft uitgesproken toen je net geboren was. De enige die van jouw geboorte af wisten waren jouw moeder, vader en ik. Je moeder had mij verteld over haar zwangerschap en haar vermoeden dat jij dezelfde krachten zou erven. Ook had ze mij verteld over het aanbod van de duistere tovenaar, dus wilde ze jouw geboorte stilhouden. Als de duistere tovenaar van jou bestaan had geweten, dan zou hij naar je opzoek zijn gegaan."

"Jouw moeder heeft mijn hulp gevraagd om een spreuk over je uit te spreken die ervoor zou zorgen dat je magische merkteken niet zichtbaar zou zijn voor het Ministerie van Toverkunst en voor elk andere tovenaar."

"Merkteken? Ministerie van Toverkunst?" Dit alles bracht mij alleen nog maar meer in de war. Mijn hoofd was nu zo erg aan het tollen dat het net leek alsof ik in een droom was beland. Was dit alles echt?

"Iedere tovenaar of heks draagt een merkteken bij zich. Zo herkennen wij een tovenaar of heks en weten wij waar die persoon zich op dat moment bevindt, of magie gebruikt buiten school en of hij of zij überhaupt wel een opleiding volgt. Dit merkteken verdwijnt echter wanneer een tovenaar of heks zeventien wordt en het legaal is om buitenschool te toveren— met een afgeronde opleiding uiteraard."

Ik knikte enkel. Ik wist niet of alle informatie die Dumbledore mij op dit moment gaf ook echt opgeslagen zou worden, want alles leek nu als een waas aan mij voorbij te gaan.

"Goed, laat ik dan maar weer verder gaan waar ik was gebleven."