You're Not Sorry [NL]

1O3 • You're not sorry...

'We schrijven nog wel over de datum dat jij bij ons kunt komen logeren.' glimlachte Ron naar mij die me nog een laatste knuffel gaf.
'Daar houd ik je aan.' grinnikte ik en liet hem toen los waarnaar ik nog vlug afscheid nam van de rest om vervolgens Draco te volgen over het perron, beiden opzoek naar onze ouders.
'Daar zijn ze!' riep ik opgewekt toen ik Avan en Heleen zag staan. Ik zwaaide uitbundig naar ze toen ze mij in het zicht kregen en zonder erbij na te denken rende ik op ze af, met Venture in mijn armen.
'Lieverd, ik heb je zo gemist!' mompelde Heleen die haar armen voor mij opende en ik mij in liet vallen.
'Ik jou ook, mam.' glimlachte ik tevreden. Ik had ze echt ontzettend gemist.
'Oh, god. Je noemt me nog steeds mam.' snikte Heleen en ik keek op in haar blauwe, tranerige ogen. 'Ik dacht dat je boos op ons zou zijn omdat we je het nooit verteld hadden.' Ze doelde op het feit dat zij en Avan niet mijn echte ouders waren.
'Natuurlijk niet.' mompelde ik zacht. 'Jullie deden het voor mijn veiligheid. En ik hou nog steeds van jullie.'
'Ach lieverd.' Heleen liet mij weer los en ditmaal knuffelde Avan mij stevig. 'We hebben je zo gemist.'
Na een tijdje lieten ze mij uiteindelijk weer los en keken toen verbaasd toen Draco naast mij kwam staan. 'Mam, pap, dit is Draco.' stelde ik de blonde jongen voor die beleefd hun handen schudden. 'Hij zit bij mij in de afdeling en in het zelfde jaar.'
'Oh, wacht.' zei Heleen toen plots toen ze hem iets beter bekeek. 'Dit is de jongen waar je altijd over schrijft in je brieven.'
Ik voelde het bloed naar mijn hoofd stijgen toen Draco mij verbaasd aankeek. 'Ja, dat klopt.' mompelde ik zacht.
Er verscheen nu een brede grijns rond de blonde jongen zijn lippen en hij keek mij nu geamuseerd aan. 'Aha, ik ben dus niet de enige.' grinnikte hij. Doelend op die ene keer dat ik het met zijn moeder over de brieven had die Draco aan haar schreef over mij.
'Ach, houd je kop.' mompelde ik en werd tamelijk nog roder dan mogelijk was.
'Schattig.' grinnikte de jongen en sloeg toen een arm om mij heen waarnaar hij mij dicht tegen zich aan trok.
Avan die voor ons stond keek de jongen voor een lange tijd strak aan. Ik grinnikte zacht om de man zijn uitdrukking en schudden toen vlug Draco zijn arm van mij af voor Avan er iets van zou zeggen.
'Draco, lieverd, hier ben je.' klonk de bekende stem van Narcissa achter ons.
'Oh, hallo moeder.' Draco draaide zich om naar zijn moeder en glimlachte naar haar. Hij stapte op de blonde vrouw af en kuste haar op haar wang waarnaar hij haar nog een korte knuffel gaf. 'Vader.' knikte hij naar de blonde man die naast zijn moeder stond en ze gaven elkaar een hand.
'Hallo Audrey.' glimlachte Narcissa vriendelijk naar mij. 'Wat fijn om je weer te zien. Heb je nog nagedacht over het aanbod om deze zomer een keer bij ons te komen logeren?'
'Ik zou het geweldig vinden, maar ik denk dat het toch bij mijn ouders ligt of het wel of niet mag.' zei ik en gebaarde kort naar mijn ouders.
Narcissa leek ze nu pas op te merken en stelde zichzelf vlug voor. 'Aangenaam kennis te maken.' zei Narcissa die als eerste haar hand uitstak naar Heleen. 'Ik ben Narcissa Malfoy, moeder van Draco.'
'Heleen Mccloud.' glimlachte Heleen die haar hand aanpakte en die kort schudden. Het zelfde deed Narcissa dit bij Avan en niet veel later stelde ook Lucius zichzelf voor aan mijn ouders.
'Ik en mijn familie zouden het leuk vinden als Audrey misschien twee weken bij ons komt logeren tijdens te vakantie.' stelde Narcissa het aanbod voor aan mijn ouders. 'Het is ook leuk voor Draco, aangezien wij niet echt in de buurt van een stad wonen.'
Heleen wisselde een korte blik met mij uit en ik keek haar smekend aan. 'Goed dan.' gaf ze uiteindelijk toe. 'Maar als je het niet erg vindt wil ik je de eerste twee weken thuis hebben. Wij hebben je erg gemist.'
'Echt waar?!' riep ik uit en vloog haar om de hals. 'Dankjewel mam.'
Ik hoorde haar zachtjes lachen. 'Het is al goed. Ik denk dat je in goede handen bent.' zei ze en ik liet haar toen weer los.
Narcissa knikte uitbundig. 'Ik zal goed voor haar zorgen.' verzekerde ze mijn ouders. 'Als jullie zin hebben kunnen jullie misschien een dagje langs komen om bij ons te dineren?'
'Dat klinkt als een goed idee.' zeiden Lucius en Avan tegelijk. Ze keken elkaar voor enkele seconden verbaasd aan en grijnsde toen breed naar elkaar.
Met opgetrokken wenkbrauw keek ik even naar Draco die terug keek. Hij rolde overdreven met zijn ogen en ik wist wat hij daarmee bedoelde. Ouders...