You're Not Sorry [NL]

O37 • You're not sorry...

'Ben je er klaar voor?' vroeg ik Draco die zenuwachtig heen en weer liep. We waren in de teamkamer en alle spelers van het Slytherin team waren al aanwezig.
'Ja, ik denk het wel.' Draco zijn groene zwerkbal gewaad wapperde achter hem aan terwijl hij maar door de kamer bleef ijsberen. Ik keek even naar de grote 7 op zijn rug waar het woord "zoeker" boven stond.
'Draco, ik snap nog steeds niet waarom zij hier is.' Een jongen die ik wel herkende bij gezicht maar niet bij naam keek mij vuil aan.
'Omdat ik dat wil!' beet Draco de jongen toe. Ik glimlachte dankbaar naar Draco die liefdevol naar mij terug lachte. De rest van de aanwezigen bleven mij echter vies aankijken, maar maakte geen verdere opmerkingen.
'Het is bijna zover.' kondigde Draco aan die(godzijdank) stopte met ijsberen en zich nu tot mij wendde. 'Je kunt maar beter vast een plekje op de tribune gaan zoeken.'
Ik knikte. 'Heel veel succes.'
Draco keek mij voor een lange tijd diep in de ogen aan en liet toen vervolgens zijn bezemsteel neervallen en trok mij dicht tegen zich aan. 'Bedankt.'
Toen Draco mij na een lange tijd weer los liet draaide ik mij onzeker naar de aanwezigen en knikte kort naar hun allemaal. 'Jullie ook, veel succes.'
Allemaal keken zij mij stuk voor stuk aan en ik merkte her en der een glimlach op. Enkelen bedankte mij en ik vertrok vlug de kamer uit nadat ik nog één laatste blik op Draco had geworpen.
Vluchtig beklom ik de trappen van de tribune en zocht ik een plekje ergens tussen een paar Gryffindors in. Ik had natuurlijk bij mijn eigen afdeling kunnen zitten, maar daar voelde ik mij niet erg thuis. Ik had ook geen speciale afdelingskleuren gedragen, net als vele andere leerlingen wel hadden gedaan. Ik hield het graag neutraal.
Lee Jordan kondigde aan dat alle spelers het veld moesten betreden en ik zag de beide teams tegelijk het veld op lopen. Ik merkte direct Draco en Harry op die allebei vooraan liepen bij ieder zijn eigen team. Alle spelers moesten elkaar een hand geven en vervolgens zijn of haar positie aannemen in de lucht.
Ik keek even om mij heen en zag recht voor mij, aan de andere kan van het veld, een tent waar alle leraren zich bevonden. Ook merkte ik een man op met lang, sneeuwblond haar. Lucius Malfoy.
'Hey Audrey, kom hier zitten!' Neville zat een paar banken boven mij en hield een paar vlaggetjes van Gryffindor in de lucht. Naast Neville zaten Luna Lovegood, Dean Thomas en Seamus Finnigan en allemaal lieten ze duidelijk merken dat zij voor Gryffindor waren, zelfs Luna die eigenlijk in Ravenclaw zat.
'Waar is Hermione?' vroeg ik Neville toen ik mij tussen hem en Seamus in wurmde.
'Die was net bij Harry en Ron. Ze kan elk moment terug zijn.' Neville was ontzettend opgewekt over de wedstrijd en begon uitbundig met zijn vlaggetjes te zwaaien. Volgens mij was haast heel de school aanwezig en iedereen was zijn of haar favoriet aan het aanmoedigen.
Ik zag Harry en Draco tegenover elkaar in de lucht hangen op hun bezems metRolanda Hooch tussen de beide jongens in. Vervolgens klonk er een harde fluit en werd de slurk in de lucht gegooid. De wedstrijd was begonnen.
Alle spelers schoten over het veld en ik zag direct hoe Katie Bell als eerste in bezit was van de slurk. Vervolgens gooide zij die over naar Alicia Spinnet, die de slurk weer over gooide naar Angelina Johnson. Angelina ontweek de beuker op een haar na en scoorde bij een van de goals van Slytherin.
'Tien punten voor Gryffindor!' Er klonk een oorverdovende applaus en zo ging de hele wedstrijd door. Het was lastig om het te volgen, maar ook ontzettend leuk en spannend. Na ongeveer een half uur stond de stand 100 - 60 voor Slytherin.
Harry en Draco vlogen allebei hoog boven het veld en bekeken de wedstrijd aandachtig. Plots werd Harry zijn aandacht getrokken door iets kleins en goud en schoot de donkerharige jongen er op af.
'Harry Potter heeft de snaai gezien!' klonk Lee Jordan die Harry had opgemerkt.
Draco keek vluchtig om zich heen en toen hij Harry opmerkte vloog hij vlug achter de jongen aan. Draco was sneller dan Harry maar ik vermoedde dat dat door de bezem kwam. Harry zijn tactieken waren echter veel listiger en beter doordacht dan die van de blonde jongen.
Draco beukte tegen Harry aan, in de hoop hem van zijn bezem af te kunnen stoten, en vloog vlug verder met uitgestrekte hand. Harry liet zich echter niet kennen en ging nog verder voorovergebogen zitten en strekte ook zijn hand uit. Plots schoot de snaai omlaag, recht op de grond af en de beide jongens volgde. De twee raakte dichter en dichter bij de grond en ik was bang dat ze te pletter zouden vallen als ze nu niet zouden optrekken.
Draco leek dit ook te denken en trok zijn bezem vluchtig op toen hij nog maar 5 meter van de grond verwijdert was, maar Harry bleef echter omlaag vliegen. De laatste twee meter slaakte iedereen een kreet toen Harry eindelijk optrok en nog maar een meter boven de grond vloog. Harry boog zich nog iets verder naar voren en strekte zijn hand zo ver mogelijk uit. Maar hij had te ver naar voren gehangen waardoor hij zijn evenwicht verloor en over zijn bezem heen rolde en met een smak op de grond belandde.
'Harry!' geschrokken en bezorgd sprong ik op van de bank en maakte ik al aanstalten om naar beneden toe te rennen toen Harry roerloos op de grond bleef liggen. Verscheidene mensen slaakte een kreet van ontzetting en keek bezorgd en geschrokken naar de roerloze jongen in het zand. Plots tilde Harry zijn arm op en opende zijn hand waar iets glimmend in lag. Het was de snaai!
'Hij heeft de snaai! Harry Potter heeft de snaai gevangen!' tierde Lee Jordan opgewekt door de speakers heen. 'Gryffindor wint!'
Er klonk een oorverdovend applaus en ik kon het niet helpen door zelf mee te doen met de rest van de menigte van blijdschap. Gryffindor had gewonnen!