You're Not Sorry [NL]

O42 • You're not sorry...

'Eindelijk!' zuchtte Draco die zich bij het haard liet neerploffen. Ik plofte naast Draco neer en keek de jongen hoofdschuddend aan.
'Watje.' grinnikte ik.
'Helemaal niet!' protesteerde Draco hevig. 'School maakt je gewoon ontzettend moe. Al dat denken.'
'Ja, het moet vast zwaar voor je zijn om ineens je hersens te moeten gebruiken.' mompelde ik sarcastisch en keek de jongen grijnzend aan.
'Niet lief.' zei Draco quasi-boos. Blaise die het gesprek had gehoord moest lachen en kwam bij ons zitten.
'Maar het zelfde geldt ook voor jou, Blaise.' Ditmaal moest Draco lachen.
'Ach, ach, wat ben ik toch weer geliefd.' mompelde Blaise die vluchtig naar mij knipoogde.
'Ontzettend.' zei ik sarcastisch.
'En ik dan?' vroeg Draco mij.
'Jij bent ook geliefd.' glimlachte ik naar de blonde jongen die nu triomfantelijk naar zijn vriend grijnsde.
'Wanneer ze het over mij heeft klinkt er tenminste géén sarcasme!' lachte de blonde jongen Blaise uit die mopperend zijn armen over elkaar heen sloeg.
'Alsof mij dat kan schelen.'
'Oh ja, zeker.' Draco wiebelde met zijn wenkbrauwen naar de jongen en ik zag een grijns rond Blaise zijn lippen verschijnen. Ik keek de beide jongens met opgetrokken wenkbrauw aan.
'Juist.' mompelde ik. 'Ik denk dat ik maar eens ga.'
'Waar heen?' vroeg Draco mij.
'Ik moet even een paar dingen met Hermione bespreken.' knikte ik naar de twee en stond toen op.
'Echt, waarom ga jij überhaupt met die Gryffindors om?' mompelde Blaise afkeurend.
'Omdat zij mijn vrienden zijn.' was het enige wat ik nog zei voor ik de leerlingenkamer uit liep.
Ik liep vlug naar de zevende verdieping van het kasteel en hield halt voor een groot portret van een dikke dame.
'Wachtwoord?' vroeg zij mij.
'Ehm,' Ik dacht diep na en probeerde mij te herinneren wat het wachtwoord ook alweer was. 'Zure matjes?' zei ik twijfelend.
'Correct.' zei de Dikke Dame en het portret zwaaide voor mij open. Ik bedankte de vrouw en stapte vlug door het gat van het portret.
'Hé, wacht eens even!' hoorde ik haar mij na roepen. 'Jij bent geen Gryffindor!'
'Verdorie.' mompelde ik in mezelf en rende vlug de trap op naar de leerlingen kamer. Eenmaal aangekomen in de leerlingenkamer merkte ik al gelijk op dat deze heel anders was dan die van Slytherin. Veel gezelliger en warmer.
De kleuren rood en goud waren overal te zien en als je door de ramen keek dan had je een prachtig uitzicht over het verboden bos. Bij ons was dit echter niet. Wanneer je daar uit het raam keek zag je enkel de bodem van het meer.
Ook was het hier in de leerlingenkamer van Gryffindor veel gezelliger en warmer ingericht en was er veel meer licht. In de leerlingenkamer van Slytherin was het altijd schemerig en leek het net of er een kille, groene gloed over de kamer verspreid was. Ik wenste nu nog meer dat ik in Gryffindor had gezeten.
'Audrey!' Ik werd opgewekt begroet door de tweeling die in de hoek van de kamer toverschaak aan het spelen waren.
'Hey.' begroette ik de jongens glimlachend. 'Hebben jullie Hermione, Ron of Harry gezien?'
'Ja.' beantwoordde George mijn vraag.
'Ze zitten daar bij het haard.' vulde Fred hem aan en hij wees naar de andere kant van de kamer waar de drie inderdaad bij het haard zaten op de rode sofa's van Gryffindor. Zelfs het haard hier was veel mooier.
Ik bedankte de jongens en liep toen naar het haard toe. 'Hallo.'
'Oh je bent er al!' zei Hermione enthousiast terwijl ze vlug opstond om mij een knuffel te geven.
'Dat de Dikke Dame je binnen heeft gelaten.' mompelde Ron verwonderd terwijl Hermione en ik gingen zitten.
'Ja, ze kwam er iets te laat achter dat ik van een andere afdeling was.' grinnikte ik. 'Maar waarom moest ik komen?'
'Nou, onze Hermione is al druk aan de slag geweest met het regelen van een aantal dingen voor onze studie groep,' begon Ron. 'en zij heeft al een aantal leerlingen op de hoogte gebracht.'
'En weten we al waar de eerste meeting plaats zal vinden?' vroeg ik de drie.
'Ja.' knikte Harry. 'Volgende week, in Hogsmeade.'
'In The Shrieking Shack.' voege Hermione er aan toe.
'Hoeveel mensen zijn er al op de hoogte?' vroeg ik.
'Zonder ons gerekend, 28.' vertelde Hermione. 'En alle 28 hebben gezegd aanwezig te zijn volgende week.'
'En hoeveel weten er dat Harry deze lessen zal geven?' Ik keek Hermione doordringend aan.
'Zonder ons erbij gerekend?' vroeg ze mij twijfelend. Ik knikte. 'Nul.'
Ik zuchtte. 'Dat zal wat beloven.'
'Oh, kom op. Het zal vast wel lukken.' bracht Hermione in.
'Vast wel, maar ik maak mij gewoon zorgen.' gaf ik eerlijk toe en ik keek even naar Harry die enkel voor zicht uit aan het staren was. Ik kon zien dat hij zich ook zorgen maakte.
'Het komt allemaal wel goed.' zei Hermione zelfverzekerd. 'Het moet gewoon.'