You're Not Sorry [NL]

O63 • You're not sorry...

'Weet je dat heel zeker, Ron?' vroeg Harry de roodharige jongen ongelovig toen we richting het huis voor ons liepen.
'Heel zeker!' zei hij. 'Hij wenste mij gewoon een fijne kerst!'
'Misschien,' begon Hermione bedenkelijk. 'heeft Audrey wel een goede invloed op Malfoy.'
'Onmogelijk!' zei Harry. 'Niet lullig bedoeld Aud, maar Malfoy blijft gewoon een arrogante zak.'
Ik besloot niet te reageren op Harry zijn opmerking en liep rustig het trappetje op.
'Waar zijn we eigenlijk?' vroeg ik Ron.
'Londen.' beantwoordde de roodharige jongen mijn vraag en stapte een kleine trap op die naar de voordeur van een huis leidde.
'Nou, je hebt een prachtig huis.' zei ik de jongen.
'Oh, maar dit is niet ons huis liefje.' Molly Weasley opende de deur voor ons en keek mij toen ernstig aan. 'Dit is het hoofdkwartier van de Order.'
'Oh.' zei ik enkel en stapte een muffe gang binnen. 'Ik dacht dat we naar jullie huis zouden gaan.'
'Dat was eerst inderdaad de planning, maar we hebben uiteindelijk besloten om kerst hier te vieren.' legde de vrouw mij uit. 'Sirius- die hier nu woont- mag het huis in geen enkel geval verlaten, en het leek ons leuk als hij ook een keer kerst met ons zou kunnen vieren.'
'Dat is heel attent van u.' zei ik Molly glimlachend terwijl ik mijn jas uittrok en die aan de kapstok in de gang ophing. De rest volgde mijn voorbeeld en iedereen liep direct door naar de eerste kamer voor ons.
'Harry Potter.' Een man met lang, zwart haar en een ongeschoren gezicht verscheen in de deurpost van de kamer en keek de jongen achter mij met een stralende glimlach aan.
'Sirius!' Harry stapte op de man af en sloeg zijn armen stevig om hem heen. 'Ik heb je gemist!'
De man lachte zachtjes en liet toen Harry weer los waarnaar hij zich tot mij richtte. 'Is dit haar?'
'Ja, dit is Audrey.' knikte Harry naar de man en richtte zich toen tot mij.
'Aangenaam.' zei de man mij en stak zijn hand naar mij uit. 'Ik heb al veel over je gehoord, Audrey.'
'U bent vast Sirius Black?' vroeg ik de man onzeker waarnaar ik zijn hand aanpakte en die beleefd schudden.
'Inderdaad.' knikte Sirius. 'Harry zijn peetvader.'
Ik glimlachte naar de man en keek toen om naar Harry.
'Hebben jullie honger?' vroeg Molly ons die verder de kamer in liep. Iedereen volgde haar en nam plaats aan de grote eettafel die er stond.
'Ja, ontzettend!' zei Ron direct die droevig over zijn buik wreef.
'Ron, wanneer heb jij eens niet honger?' mompelde Ginny die naast mij had plaats genomen.
'Zeker waar, zusje.' grinnikte George die grijnzend naar zijn tweeling broer keek.
'Goed dan.' glimlachte Molly. Je kon zien dat de vrouw blij was om haar kinderen weer te zien. 'Ik zal even wat eten voor jullie klaar maken.'
'Zal ik helpen, mevrouw?' vroeg ik haar beleefd en stond al op om aanstalten richting te keuken te maken.
'Nee joh, lieverd.' zei ze mij en duwde mij voorzichtig terug richting de eettafel. 'Dat komt allemaal wel goed. Jij bent hier immers te gast. En noem mij maar gewoon Molly.'
'Goed dan.' glimlachte ik. 'Maar als je hulp nodig hebt wil ik graag helpen, Molly.'
'Ach lieverd toch.' zei de vrouw en trok mij in een moederlijke knuffel. 'Mijn eigen jongens zijn zelf niet eens behulpzaam.'
'Wat wil je daarmee zeggen?!' riepen George en Fred beiden in koor.
'Wil je ons liever inruilen voor Audrey?' gooide Ron erboven op.
'Als dat mogelijk is, graag!' zei Molly die de drie jongens streng aankeek en toen de keuken in verdween.
'Hoe zal ik het zeggen?' grijnsde ik triomfantelijk naar de jongens. 'Tien punten voor Slytherin?'
Sirius lachte hard en keek zijn peetzoon grijnzend aan. 'Ik mag haar wel.'

-----------------------------------------------

Ik wil jullie allemaal nog even bedanken voor al jullie lieve reacties en votes. Jullie zijn geweldig!