1O1 • You're not sorry...

3.3K 198 7
                                    

'Venture!' Ik keek onder mijn bed maar daar was ze niet. Ik had al mijn spullen al ingepakt maar ik miste alleen mijn kat nog, die blijkbaar nergens te bekennen was. Ik had de hele kamer al doorzocht maar nergens was er een teken van de grijze kat te bekennen.
'En, heb je haar al gevonden?' vroeg Tracey mij toen ze de slaapkamer binnen gelopen kwam.
Ik schudden mijn hoofd en zuchtte diep. 'Ik heb haar eerlijk gezegd al een paar dagen niet meer gezien.'
'Loopt ze dan niet gewoon door het kasteel te slenteren? Of misschien op het terrein?'
'Ik weet het niet, maar de trein vertrekt over een uur dus veel tijd heb ik niet meer om haar te zoeken.' Ik begon lichtelijk in paniek te raken. 'Wat nou als ik haar niet op tijd kan vinden?!'
Tracey rolde met haar ogen. 'Rustig aan Drama Queen. Als je haar niet op tijd kunt vinden meld het dan gewoon aan Professor Dumbledore dat je kat hier nog steeds is, de oude man gaat toch nergens anders heen.'
Ik dacht na en knikte toen. 'Dat klinkt als een optie, maar ik heb liever dat ze gewoon met mij mee gaat.' zei ik vastbesloten en liep toen de kamer uit.

Zo snel als ik kon holde ik met Venture in mijn armen richting het Station van Hogsmeade. Doordat ik Venture al die tijd heb lopen zoeken hadden we de koetsen gemist en moesten we dus gaan lopen naar Hogsmeade, wat betekende dat we bijna te laat waren.
Eenmaal op het station aangekomen was ik buitenadem. Ik hield even halt voor de grote trein en probeerde met moeite op adem te komen. 'Audrey, daar ben je!'
Hermione kwam mijn kant op gelopen en keek mij bezorgd aan. 'Waarom ben je zo laat?'
'Ik kon- Venture- niet vinden.' mompelde ik buiten adem en ging toen weer recht overeind staan. 'Mijn bagage is hier hopelijk wel toch?'
'Ja, Malfoy heeft je hutkoffer meegenomen.' beantwoordde Hermione mijn vraag en trok mij toen aan mijn arm mee. 'Maar we moeten opschieten, de trein vertrekt in drie minuten!'
Zonder tegenstribbelen volgde ik Hermione de trein in. Eenmaal aan boord liep ze voor mij uit richting een coupé waar Harry en Ron in zaten.
'Merlijns baard!' zei Ron toen ik de coupé binnen stapte. De trein was al in beweging gekomen. 'Je bent aan boord!'
'Waar was je?' vroeg Harry mij bezorgd.
'Ik was Venture kwijt.' beantwoordde ik zijn vraag en nam toen plaats naast de donkerharige jongen.
'Ik dacht even dat je te laat zou komen voor de trein, zelfs Malfoy kon je niet vinden.' zei Harry die Venture kort over haar bol streek. Ze spinde en liep toen van mijn schoot over naar dat van hem waar ze tevreden ging liggen.
'Ik dacht zelf ook even dat ik te laat zou komen en ik mijn zomervakantie hier op school zou moeten doorbrengen.' grinnikte ik zachtjes en keek even naar Venture die erg tevreden leek op Harry zijn schoot. De jongen lachte zachtjes en aaide haar voorzichtig. Venture mompelde iets maar ik kon er niet uithalen wat. Ik was nog niet erg goed in het verstaan van dierentaal. Misschien was dat ook wel beter want ik denk dat ik gek zou worden als ik nog meer stemmen tegelijk zou kunnen horen.
'Dat is één van mijn nachtmerries.' zei Ron die rilde bij dat idee. 'Vakantie hebben maar het toch op school moeten doorbrengen.'
'Ja, en dan privé lessen krijgen van Snape.' huiverde Harry.
'Tja, jij weet daar natuurlijk alles van hé.' plaagde ik hem en grijnsde breed toen ik zijn zure gezicht zag.
'Gelukkig ben ik daar nu vanaf.' mompelde hij en keek strak voor zich uit.

You're Not Sorry [NL]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu