You're Not Sorry [NL]

O92 • You're not sorry...

'Harry, ik ben bang.' zei ik hem nerveus terwijl we richting de Grote Zaal liepen.
'Ik ook.' zei hij en keek mij bezorgd aan. 'Ik hoop dat het inderdaad niet zo moeilijk zal worden zoals Hermione heeft gezegd.'
'Ik heb het gevoel dat ik voor al mijn SLIJMBALlen een onvoldoende ga halen.' Iedere meter dat wij dichter bij de Grote Zaal kwamen werd ik steeds nerveuzer. Ik was blij dat Professor McGonagall mij extra bijlessen had opgeschreven want anders had ik nu een nog groter probleem gehad.
'Het komt wel goed, je hebt het de afgelopen weken geweldig gedaan in de lessen.' probeerde Harry mij gerust te stellen en pakte kort mijn hand vast waar hij voorzichtig in kneep. 'Ik geloof in je.'
Ik keek om naar de donkerharige jongen met de bril en het merkwaardige litteken op zijn voorhoofd en glimlachte dankbaar naar hem. 'Jij zult het zeker weten geweldig doen, Harry.'
'Ik hoop het.' grinnikte hij nerveus en hield toen halt toen we voor de grote eiken deur van de Grote Zaal stonden. 'Klaar?'
Ik haalde diep adem en knikte toen. 'Klaar.' En samen stapte we de Grote Zaal binnen die er heel anders uit zag dan gebruikelijk. Alle vier de afdeling tafels waren aan de kant gezet en in het midden van de zaal stonden allemaal bureaus met een stoel achter elkaar opgesteld in vier lange rijen.
Aan de andere kant van de zaal stond Professor Umbridge, vergezeld door Professor McGonagall, Snape, Flitwick en Sprout. Alle afdelingshoofden waren aanwezig.
'Waar is Professor Dumbledore?' fluisterde ik zachtjes tegen Harry die ook zoekend om zich heen keek.
'Geen idee, maar meestal is hij ook aanwezig bij de SLIJMBAL examens.'
'Willen Potter en Mccloud zo snel mogelijk plaats nemen aan een tafel!' blafte Professor Snape die ons allebei dreigend aankeek. Zonder nog iets tegen elkaar te zeggen liepen we allebei vlug naar een rij waar meestal de tafel stond van ieders afdeling.
'Audrey,' Draco zat vlak achter mij en vragend draaide ik mij om naar de jongen. 'succes.'
Ik glimlachte dankbaar naar de jongen. 'Jij ook. Dray.' zei ik hem en draaide mij toen vlug om toen Professor Umbridge uitbundig begon te kuchen, gevolgd door haar meisjes stem die uitgebreid begon uit te leggen over de examens.

'Pfff, dit was een pittige hoor.' mompelde Draco die samen met mij de Grote Zaal verliet. We hadden zojuist onze laatste examen achter de rug gehad en voor mijn gevoel verliep die erg goed.
'Je hebt zeker niet geleerd?' gokte ik en keek de jongen hoofdschudden aan toen hij mij betrapt aankeek. 'Draco!'
'Sorry.' grinnikte hij zachtjes en sloeg toen zijn arm om mijn schouders heen waarnaar hij mij tegen zich aantrok. 'Maar ik maak het prima zonder te leren.'
Ik rolde overdreven met mijn ogen. 'Opschepper.'
'Altijd.' lachte hij en drukte en kus op mijn wang. 'Maar nu gaan we vieren dat we eindelijk van die stomme SLIJMBAL examens af zijn en het bijna zomervakantie is!'
'Mee eens.' grinnikte ik. 'Maar we hebben nog uiterlijk twee weken te gaan voor het vakantie is.'
'Dat is waar, maar ik kan nu al niet wachten!' zei hij opgewekt.
Ik lachte zachtjes om zijn enthousiasme. 'Wat is er toch zo leuk dat jij gaat doen in de vakantie waardoor jij jezelf helemaal opwind?'
'Je komt toch twee weken logeren!'
Ik kon mijzelf wel voor mijn kop slaan, ik was het helemaal vergeten dat ik dat de jongen beloofd had. 'Natuurlijk.'
Draco grijnsde breed. 'Je was het vergeten, niet waar?'
'Misschien.' mompelde ik beschaamd en keek naar de grond. 'Maar natuurlijk kom ik twee weken logeren.' verzekerde ik de jongen vlug.
'Mooi zo, want anders had ik je persoonlijk opgehaald en ontvoerd.'
'Dat durf je niet!' plaagde ik hem.
'Nee, waarschijnlijk niet. Jouw ouders lijken mij angstaanjagend.' grinnikte hij, doelend op Heleen en Avan.
'Zeer gevaarlijk.' knikte ik, denkend aan die keer dat mijn vader(Avan) bij mijn eerste date de jongen waarmee ik naar de bioscoop ging helemaal had ondervraagd.
'Denk je dat ze het goed zullen keuren dat jij bij een jongen gaat logeren die zij eigenlijk helemaal niet kennen?' Ik hoorde iets van onzekerheid in zijn stem.
'Dat is een goeie.' Ik dacht diep na. 'Wat nou als ze eerst kennis met je leren maken voor ik bij jullie kom logeren? Jouw ouders zouden bijvoorbeeld een keer bij ons kunnen komen eten?'
'Zie jij het al voor je, mijn ouders op diner bij twee dreuzels.'
'Wacht, waarom keuren jouw ouders het dan wel goed dat ik bij jullie kom logeren?' Ik kon het antwoord al raden.
'Ik heb ze nooit verteld dat jij van een dreuzel familie bent, wat je in feiten eigenlijk ook niet bent.' lachte Draco schaapachtig.
'Daco...' zuchtte ik. 'waarom?'
'Het is beter als mijn ouders weten dat jij gewoon een volbloed heks bent, want als ik tegen ze zeg dat jij van een dreuzel familie bent dan gaan ze zich afvragen waarom je dan in Slytherin zit en dan gaat mijn vader onderzoek doen op het Ministerie en dan komt hij er alsnog achter dat jij een volbloed heks bent. En dan gaan ze zich allebei afvragen waarom jij iedereen wijsmaakt dat jij een dreuzel geborene bent.'
'Goed dan.' mompelde ik. 'Dan zeggen we tegen jouw ouders dat ik een volbloed heks ben, mijn biologische ouders zijn omgekomen op een onbekende manier en ik nu bij dreuzels woon. Het is gedeeltelijk de waarheid, maar vertellen we ze alleen niet dat ik in feiten weet wie mijn biologische ouders zijn.'
'Strak plan. Ik ben voor.' knikte Draco instemmend. 'Wie nog meer?'
'Draco, wij zijn de enige twee die op de hoogte zijn van dit plan.' zuchtte ik en sloeg mijn ogen ten hemel.
'Vijf voor?' negeerde Draco mijn gezucht. 'Hoor ik daar acht voor? Tien voor?! Twaalf voor!'
'Dwaas.' zei ik hem lachend en duwde hem plagerig tegen zijn schouder waardoor hij in lachen uitbarstte. Wat had deze jongen toch slechte humor.