Zmiana na lepsze?

SIEDEMDZIESIĄT

*Dużo czasu później*

***Logan***

Dzisiaj kończymy szkołę, a właściwie to już ją skończyliśmy. Wieczorem idziemy razem z Nessą na naszą ostatnią imprezę ze wszystkimi ludźmi z tej szkoły. Potem idziemy na studia, więc kontakt z niektórymi się urwie. Udało się wygrać naszej drużynie i w tym sezonie byliśmy najlepsi. Dzieciaki dużo się nauczyły i nieźle sobie radzą, ale w końcu co się dziwić skoro mieli takiego nauczyciela jak ja.

Udało mi się dostać stypendium i oprócz tego że dalej będę mógł grać to będę także studiować zarządzanie. Nessa natomiast postanowiła studiować dziennikarstwo. Oboje będziemy studiować w tym samym mieście, także nie rozstajemy się, a tego baliśmy się najbardziej. Będziemy mieszkać  w akademiku, a po pierwszy roku kto wie może zdecydujemy się zamieszkać razem, teraz jednak chcemy skupić się na tym co dzieje się obecnie.

Nasza historia zaczęła się dość niewinnie, bo połączył nas tak naprawdę dyrektor i jego głupi pomysł, który potem okazał się strzałem w dziesiątkę. Wraz z upływem czasu nasza relacja się polepszała, aż w końcu zostaliśmy parą. Spędziliśmy ze sobą szczęśliwe chwili, dzięki mnie Nessa zdobyła znajomych, a ja dzięki niej stałem się lepszą wersją siebie. Okazało się także, że mamy ze sobą wiele wspólnego. Po tym jak powiedzieliśmy sobie o wszystkim, ja zdecydowałem dalej się ścigać, a Nessa mnie w tym spiera. 

Chociaż nasza licealna historia się skończyła, to studencka jest przed nami. Oby dwoje wiemy, że w najbliższej przyszłości wiele może się zdarzyć, ale wiemy że razem to wytrwamy. Wiem, że mam w niej oparcie, zresztą działa to w dwie strony. Wiem także, że kocham ją na zabój i nic na tym świecie tego nie zmieni, dlatego myślę że najbliższą wieczność spędzimy zakochani w sobie.

***Nessa***

Nie wierzę w to jak moje życie zmieniło się przez ten ostatni rok. Miałam się nie zakochać, a zrobiłam to, miałam nie mieć przyjaciół, a mam ich. W ciągu tego roku poznałam wspaniałego chłopaka, który o mnie dba. Czasem jest także niepoważny, ale kocham go, na zabój. Mam nadzieję, że do końca życia będziemy ze sobą w szczęściu i nieszczęściu. Na pewno do końca będę wspominać sytuację, która dzisiaj miała miejsce:

Siedzę w sali z moim chłopakiem i przyjaciółmi i razem patrzymy jak dyrektor po raz ostatni do nas przemawia. Za chwilę każdy po kolei będzie podchodzić i mówić kilka pożegnalnych słów. Oczywiście ja nie wymyśliłam nic, także będę mówić na spontanie. Na szczęście przede mną jest Logan, także pociesza mnie, że najpierw on zrobi z siebie debila.

Nadeszła kolej Logana, który powoli wstał, a następnie wbiegł na podest i stanął przy mikrofonie, a następnie zaczął swoją przemowę:

Rok temu poznałem całkiem przypadkowo pewną dziewczynę, z którą z czasem złapałem kontakt. Ona pomagała mi w trenowaniu, a ja jej w pisaniu szkolnej gazetki. Dzięki niej wiedzieliście o tych wszystkich sensacjach. Ta dziewczyna zmieniła moje życie, pokazała mi jak można być lepszym człowiek dalej będąc zapatrzonym w sobie egoistą, dziękuję ci. Dzięki niej jeszcze się nie załamałem i zrozumiałem kim chcę być. Wiele z was widziało we mnie tylko pustego nastolatka, który jest popularny więc ma wszystko czego zapragnie. Ona zrozumiała, że jestem człowiekiem, który czuję presje od innych, każdy go zna i każdy pokazuje że go lubi, nawet jeśli tak nie jest. Ludzie chcą się z nim zadawać nie przez to jaki jest, a przez to jaką pozycję zajmuje wśród społeczeństwa. Nigdy nie chciałem, abyście tak mnie przestrzegali, początkowo było to fajne, ale później miałem tego dość. Przy Nessie mogłem być kim tylko chcę, nie oceniała mnie i za to właśnie ją pokochałem. Teraz kończymy liceum nie boję się, że kiedyś zniknie z mojego życia, nie pozwolę jej na to. Ale tak naprawdę chcę, aby wiedziała, że kiedy pójdziemy na studia to w mojej głowie na zawsze pozostanie najpiękniejszą dziewczyną, dlatego pozwolisz, że zaproszę cię tu.

Dziękuje ci za to, że przyszłaś tu, chociaż weszliśmy tu osobno, to opuścimy te mury razem. Aby zapewnić cię o moich uczuciach, zanim to to pozwolisz że uklęknę - Czy zgodzisz się kroczyć ze mną przez najbliższe lata swojego życia? W tym celu mam dla ciebie przygotowany ten o to pierścionek z automatu, a więc zgadzasz się?

Ludzie słyszeliście powiedziała TAK, no to skoro wszyscy już wiedzą co do ciebie czuję, a że ty jesteś w szoku i nic nie powiesz, to moi drodzy do zobaczenia na wieczornej imprezie, ale aktualnie pozwolicie że stąd spierdolimy. Dziękuje za te lata, także i panu panie dyrektorze, obyśmy się kurwa już nie spotkali.

Następnie opuściłam mury szkoły w ramionach Logana, w których chcę być do końca życia, w końcu jak go tu nie kochać.