Geschreven door: Fran
Het is Amber en Mick. Ze zijn aan het vrijen, zonder deken! Ze schrikken, dus ze doen snel de deur weer toe. Ze beginnen te lachen, maar maken zich snel uit de voeten, want binnen horen ze gestommel, waarop ze denken dat Mick en Amber zometeen de deur kunnen openen.
Aangekomen beneden ziet Jeroen Noa en Robbie in de woonkamer zitten. Noa ligt met haar hoofd op Robbie zijn schouder, daaraan merken ze snel dat Robbie en Noa meer dan vrienden zijn. Ze gaan naar de keuken, pakken elk een glas water en een stuk fruit, en gaan dan in de achtertuin op het bankje zitten. Ze genieten van het zonnetje. "Aan de ene kant voel ik me opgelucht, want wij zijn inderdaad nog te jong om aan kinderen te beginnen. Maar aan de andere kant is er een kindje van ons gestorven", vertelt Patricia en als ze haar zin afmaakt begint ze te snikken. Jeroen slaat een schouder om haar heen. "Weet dat ik er voor je ben, het komt allemaal goed!". Ze zien dat Noa en Robbie in de tuin komen aangewandeld, handje in handje. Ze lopen naar Jeroen en Patricia toe. "Patries, je weet dat ik er nog altijd voor je ben als je eens wilt praten", begint Robbie en hij geeft haar een stevige knuffel. Patricia is blij dat ze ook steun krijgt van Robbie. "Ik wil jou ook mijn medeleven tonen, het moet waarschijnlijk niet gemakkelijk zijn. Als je eens wilt praten, mag je ook naar mij toekomen", vertelt Noa en Patricia knikt. "Dankuwel, het doet mij een groot plezier", vertelt Patricia tegen Noa. Robbie en Noa gaan terug naar binnen. "Ik ben blij dat Noa er nog goed op reageert", vertelt Jeroen. "Ja, ik zou het niet aankunnen moest ze mij nu gaan uitschelden". Ze gaan allebei naar binnen, want het begint nogal donker te worden, en ze gaan elk naar hun eigen kamer. Als Patricia aan haar kamerdeur komt, luistert ze eerst wat af voor ze weer ongemakkelijk binnenkomt. Als ze binnenkomt, kijken Joyce en Amber haar aan. "Sorry van daarnet", vertelt Amber nogal beschaamd. "Dat geeft niet, dit kan altijd gebeuren", vertelt Patricia terug en ze gaat gaan zitten op het bed over haar 2 besties. "Voor jullie iets tegen me zeggen over de gebeurtenis, ik weet dat ik bij jullie terecht kan, maar ik wil er niet over praten. Ik ben al blij dat Noa er goed op heeft gereageerd, want ik dacht het ergste. Ze toonde haar medeleven, en ik kon met haar en Robbie ook praten", begint Patricia. "Ik zou vanavond graag een filmmarathon willen kijken", vertelt ze verder. De andere meiden vinden dit goed en samen kijken ze hun marathon.
DE VOLGENDE MORGEN
Mara en Matthijs zijn gaan lopen, dit doen ze voor school begint, want ze moeten goed oefenen voor hun marathon van binnenkort. "Zouden wij dit halen?", vraagt Mara zich af. "Ik ben toch redelijk rap moe de laatste tijd, zeker met dit mooie weer". "Ja, als wij goed oefenen, zou dit moeten lukken. Het komt wel goed", vertelt Matthijs en hij geeft Mara een zoen terwijl ze aan het wandelen zijn.
Nienke en Jimmy zijn als eerste in de woonkamer. Ze besluiten om Trudie te helpen met het ontbijt klaar te zetten. Trudie vertelt hen dat Victor binnenkort jarig, is en dat ze graag iets zou willen plannen. Sinds Marijke, Victor zijn zus, weg is en sinds Noa gered is, is Victor ook veel liever geworden. Hij beseft nu wel dat de groep elkaar helpt waar dit nodig is, en hij geeft ze meer vrijheid omdat ze nu in hun laatste jaar zitten. Dus vandaar dat Trudie er een goed gevoel over heeft, over Victor zijn verjaardag. Ze heeft al een groot cadeau gekocht, een nieuw orgeltje. "Ja, ik zou zaterdagmorgen een grote taart willen bakken, en ik zou vragen dat een paar van de bewoners in die tijd naar de feestwinkel zouden willen gaan achter versiering", begint Trudie. "En dat een paar andere bewoners het huis mooi maken". Jimmy en Nienke zijn akkoord, ze hebben zich opgeofferd om het hele huis mooi te maken, zodat ze Trudie nog kunnen helpen waarbij nodig.
Iets later zit iedereen aan tafel, er wordt goed doorgegeten want ze moeten straks alweer vertrekken naar school. Ze rijden vaak in groepjes, dat vinden ze gezellig. Aangekomen op school staat mevrouw Van Engelen Patricia op te wachten, ze wil met haar spreken over de gebeurtenis die zich gisteren heeft opgedaan. "Wat is er nou eigenlijk gebeurd?", vraagt Ellie zich af tegen Patricia wanneer ze naar de bankjes lopen op het schoolplein. "Ja, ik was bewusteloos gevallen, en ik heb er een hersenschudding aan overgehouden", vertelt Patricia. Patricia weet dat Ellie een luisterend oor heeft, dat dit ook deels haar job is, maar ze wil het zo privé mogelijk houden. "Ben je zeker dat dit het is?", vraagt Ellie zich ongerust af. "Nou, kijk, ik weet dat jij zwijgplicht hebt, dus ik zal het maar zeggen...", vertelt Patricia twijfelend. "Vertel maar... ik luister". "Nou, ik ben zo'n 2 weken geleden zwanger geraakt, en door een feestje had ik veel alcohol binnen. Ik wist ook überhaupt niet dat ik zwanger was, anders had ik wel opgelet. Maar door die vele alcohol, heb ik een miskraam gekregen", vertelt Patricia zenuwachtig, ze durft Ellie niet goed aan te kijken. "Dus daarom ben je waarschijnlijk bewusteloos gevallen, en heb je ook die hersenschudding gekregen?". Ellie is nogal koeltjes, ze schrikt niet van de situatie en ze reageert gepast. Patricia is opgelucht, nu heeft ze het kunnen vertellen aan een luisterend oor op school, dus voelt ze zich al een beetje opgeluchter. "Ja, dit klopt". Patricia begint te snikken, en opeens heftig te huilen. Ellie slaat een arm om Patricia's schouder heen, en probeert haar te troosten. "Het komt wel allemaal goed". "Wat is er met je aan de hand, kindje?", vraagt Van Swieten, die juist aan het fietsenhok is.
Zal Patricia het aan Arie vertellen? Hoe zal hij erop reageren? Zou hij denken dat het van Robbie komt?
JE LEEST
HET VIJFDE SEIZOEN: WHAT'S NEXT ?
AdventureEen nieuw verhaal! Dit keer schrijf ik het niet alleen maar samen met m'n vriendinnetje Fran We zullen om de beurt een hoofdstuk gaan schrijven zonder dat we van elkaar weten wat we schrijven. Zo blijft het spannend en ook voor ons een verrassing! A...