Geschreven door: Amy
De volgende dag is het zondag en is het een lekker rustige dag. Ondanks dat niemand echt iets hoeft te doen zijn toch veel mensen erg druk van de zenuwen voor de uitslag van morgen. Veel mensen hebben er wel een goed gevoel over maar je weet het maar nooit en dat is wat hen wat bang maakt.
De club is deze ochtend al even bij elkaar gekomen om af te spreken wanneer ze het laatste onderdeel zullen gaan doen. In ieder geval nadat ze de uitslag hebben gekregen morgen. Ze willen er namelijk wel 100 procent met hun gedachten bij zijn wanneer ze het doen. Vandaag is het nog tijd om lekker te ontspannen en er een gezellige dag van te gaan maken met z'n allen.
Jeroen, Patricia, Mick, Amber, Fabian, Joyce, Appie en Jill hebben zich even terug getrokken in de tuin. Ze spelen een spelletje voetbal en hebben vooral veel lol. Het is de jongens tegen de meiden en ondanks dat de jongens hadden verwacht dat ze dik zouden winnen staat het nu toch echt 4-4. 'Oké winnende goal' zegt Mick waarop de rest instemt. Het blijft lang spannend maar uiteindelijk schiet Jill de bal in het doel van de jongens. De meiden juichen en lachen de jongens uit. 'Ja dat hadden jullie niet verwacht he' zegt Joyce die de meiden een high five geeft. Appie, Jeroen en Fabian lachen maar Mick zucht. Hij kan absoluut niet tegen zijn verlies. Een echte sportman dus. 'Kom we gaan even zitten. Genieten van het zonnetje' stelt Amber voor. Ze ploffen neer in het gras en praten gezellig wat. 'Wat voor studies gaan jullie doen?' vraagt Patricia. 'Ik ga de modeacademie doen. Heb dat altijd al graag gewild' zegt Amber vol trots. 'Ik ga journalistiek doen. Heb ook nog getwijfeld om misschien Natuurkunde te gaan doen maar denk dat ik meer op mijn plaats ben bij de journalistiek opleiding' zegt Joyce. 'Jullie kunnen tenminste allemaal gaan studeren. Ik moet nog het examenjaar in' zucht Jill. Appie slaat een arm om haar heen. 'Dat komt helemaal goed schat. Ik denk dat ik graag een ICT opleiding wil gaan volgen. Computers zijn altijd al mijn ding geweest dus zou me daar zeker in thuis gaan voelen'. 'Ja ik denk dat jullie het van mij al wel hadden verwacht maar ik ga een sportopleiding doen' zegt Mick. De andere knikken en Fabian neemt dan het woord. 'Ja hetzelfde bij mij. Ik ga archeologie studeren. Ook iets wat iedereen wel had zien aan komen'. 'Ik wil graag rechten gaan studeren. Dat verdiend goed' zegt Jeroen met een grote glimlach op zijn gezicht. De rest schudt lachend hun hoofd. Echt typisch Jeroen. 'Klinkt leuk allemaal. Zelf wil ik graag de kappersopleiding gaan doen' zegt Patricia. 'Dat zie ik jou al helemaal doen Peet!" zegt Amber. Patricia knikt: ja ik mezelf ook wel eigenlijk. Ze lachen en wanneer het wat donker begint te worden gaan ze allemaal naar binnen toe voor het avondeten.
Na het eten zit iedereen voor de televisie voor een filmpje. Trudie pakt haar zelfgemaakte boterkoeken erbij en zet voor iedereen een lekker kopje thee. Victor en Trudie zitten er ook bij en weten dat het zo het moment gaat zijn om het tegen de bewoners te gaan vertellen. Ook al weten ze dat iedereen het huis uit gaat. Toch gaat het erg moeilijk zijn.
Wanneer de film is afgelopen is het toch al wel half 12 en iedereen wilt naar zijn of haar kamer lopen maar Victor houdt hen tegen. 'Ik moet jullie eerst even wat vertellen'. De bewoners vinden het wat vreemd maar gaan weer zitten op de banken. 'Trudie en ik hebben belangrijk nieuws' begint Victor. Trudie gaat naast hem staan en veegt een traantje weg. 'Wij hebben besloten om het huis te verkopen'. Iedereen zijn adem stokt en kijken Victor en Trudie met grote en verbaasde ogen aan. 'Dat menen jullie niet. Waarom dat?' vraagt Fabian. 'Omdat jullie allemaal weg gaan en er geen andere mensen zijn die hier willen komen wonen. Voor Trudie en mij alleen is het veel te groot' liegt Victor. Hij wil hen niet de echte reden vertellen. 'Wow, en waar gaan jullie dan wonen?' vraagt Amber wat sip. 'We gaan een huis hier in de buurt zoeken. Eentje waar wij ook heel gelukkig gaan worden' zegt Trudie. Victor slaat een arm om zijn vrouw heen en iedereen kijkt wat bedroeft maar ze willen dat Victor en Trudie hun hart volgen. Alleen weten zij natuurlijk niet wat de echte reden is dat ze het huis gaan verkopen. Na nog even gepraat te hebben gaat iedereen naar bed en kunnen ze niet wachten op morgen. Dan weten ze eindelijk of ze zijn geslaagd of niet.
Jeroen en Patricia liggen tegen elkaar aan in het bed van Jeroen. 'Ben je zenuwachtig?' fluistert Patricia aangezien Mick en Robbie al liggen te slapen. 'Een beetje, jij?'. 'Niet echt, denk vooral omdat ik naar mijn gevoel de examens echt super goed heb gemaakt' antwoord Patricia. Jeroen knuffelt haar: ik ben hoe dan ook trots op je. 'Ik ook op jou schatje' zegt Patricia en geeft hem een lange kus. Een lange kus die overgaat in een tongzoen en ze beginnen elkaar uit te kleden. 'Moeten we dit wel doen aangezien Mick en Robbie er ook zijn?' fluistert Patricia. 'Maakt me niet uit. Ze slapen toch' zegt Jeroen lachend. Patricia lacht en zoent hem weer. Ze vrijen met elkaar en horen dan de stem van Mick. 'Moeten jullie dit nou echt nu en hier doen?'. Ze horen dat Robbie lacht dus ook hij is er wakker van geworden. 'Ja als je zin hebt moet je t ook gewoon doen' antwoord Jeroen laconiek. De jongens zuchten. 'Nou schiet maar op, hoe eerder ik niet meer naar dat gekreun hoef te luisteren en ik weer verder kan gaan slapen' zegt Mick die zijn kussen op zijn hoofd legt. 'Ik ga wel even naar de wc' zegt Robbie lachend en loopt de kamer uit. Jeroen doet net alsof er niks is gebeurd en gaat weer verder. Patricia fluistert in zijn oor: ik ben gek op je. Jeroen bloost en zoent haar intens en ze gaan weer verder met waar ze mee bezig waren.
De volgende ochtend zit iedereen aan de ontbijttafel. Mick en Robbie met een slaperig hoofd. 'Zeg slechte nacht gehad ofzo?' vraagt Appie lachend aan hen. 'Ja dan moet je bij die twee zijn' zegt Mick en wijst naar Jeroen en Patricia. Het stel lacht. 'Wat hebben jullie gedaan dan?' vraagt Appie. 'Gewoon even van elkaar genoten' zegt Jeroen met een lach op zijn gezicht. De rest moet lachen. 'Jullie zijn echt een stelletje konijnen' zegt Amber lachend. 'Vind je het gek dat je al drie keer zwanger bent geweest' zegt Noa die het als een geintje bedoeld maar Patricia haar glimlach veranderd meteen in een verdrietige blik. Ze staat op en rent naar boven toe. Jeroen kijkt Noa nog even kwaad aan en rent dan zijn vriendin achterna. 'Waarom moet je haar zoveel pijn doen door dit te zeggen?' vraagt Joyce. 'Het was als een grapje bedoeld' zegt Noa. 'Erg grappig. Je weet toch dat ze drie miskramen heeft gehad en dat dat haar en Jeroen nog steeds enorm veel pijn doet'. Noa slaat haar ogen neer: sorry, het was niet mijn bedoeling om hen er pijn mee te doen. Het is stil aan tafel en en wordt niet meer veel gepraat.
Jeroen loopt de kamer van zijn vriendin in en ziet haar huilen op bed liggen. Hij gaat naast haar liggen en neemt haar in zijn armen. 'Stil maar liefje'. Hij streelt door haar haren heen en sust haar wat. 'Hoe kan ze dat nou zeggen?' snikt Patricia. 'Ik weet het niet, ze bedoelde het als een grap maar over zoiets maak je geen grappen' zegt Jeroen die ook duidelijk kwaad en geëmotioneerd is geworden door die opmerking. Ze kijken elkaar aan en zien de emotie bij elkaar. 'Ik ben trots op ons Patries. Hoe sterk onze relatie is'. Patricia knikt: ik ook Jeroen. Dan wordt er op de deur geklopt. Jeroen staat op en ziet Noa staan. 'Mag ik even met Patries praten?'. Noa ziet dat Jeroen ook gehuild heeft. 'Het spijt me. Het was echt niet mijn bedoeling om jullie pijn te doen'. Jeroen knikt en laat haar binnen. Noa gaat naast Patricia zitten. 'Sorry Patries, echt mijn oprechte excuses. Ik had niet verwacht jullie er zoveel pijn mee te doen'. Patricia kijkt haar aan en geeft haar een knuffel. 'Het is oké. Ik zie dat je er spijt van hebt. Het is gewoon nog steeds moeilijk voor Jeroen en mij'. Noa knikt: dat snap ik, het is jullie echt wel ooit gegund. Patricia glimlacht: ik hoop het. 'Kom we gaan naar beneden. Zo krijgen we telefoon met de uitslag van meneer van Swieten' zegt Noa en pakt haar hand vast. Patricia veegt snel haar tranen weg en ze staan op. Noa kijkt naar Jeroen die haar een kleine glimlach schenkt. Ook zij geven elkaar een knuffel en dan lopen ze met z'n drietjes naar beneden.
Iedereen zit aangekleed in de woonkamer en wachten gespannen af. Zo krijgen ze eindelijk te horen of ze geslaagd zijn. Iedereen praat gezellig wat met elkaar als Victor en Trudie om hun aandacht vragen. 'Lieve, lieve schattekes. Ik wil even zeggen dat ik hoe dan ook, wat de uitslag ook gaat zijn, op iedereen enorm trots ben. Jullie hebben er onwijs hard voor gevochten en voor geleerd en jullie hadden dus niet beter jullie best kunnen doen dan dat jullie hebben gedaan. Victor en ik hebben een verrassing voor jullie. Eigenlijk twee verrassingen. Als eerste hebben we voor iedereen dit pakketje samengesteld als beloning voor jullie harde werk'. Ze geven iedereen een tasje met daarin wat lekkernijen, wat zeepjes, en wat geld'. Iedereen bedankt hen en zijn erg blij met twee van die lieve huisbazen. 'En wat is de tweede verrassing dan?' vraagt Amber die erg ongeduldig is en eigenlijk echt niet meer kan wachten op de uitslag. 'Dat zal ik jullie laten zien' zegt Victor. Hij loopt even de woonkamer uit en komt niet veel later terug met meneer van Swieten naast hem. 'Wat doet u hier nou?' vraagt Sofie. 'In tegenstelling tot andere leerlingen kom ik jullie de uitslag in real life vertellen.'. Iedereen wordt meteen weer zenuwachtig en kijken meneer van Swieten gespannen aan. 'Ik wil jullie graag allemaal één voor één even meenemen naar het kantoor. We doet het op alfabet dus de eerste die met mij mee mag lopen is Amber'. Amber staat op en loopt met hem mee naar boven. Iedereen wacht gespannen af. Zal iedereen geslaagd zijn....?
JE LEEST
HET VIJFDE SEIZOEN: WHAT'S NEXT ?
AventuraEen nieuw verhaal! Dit keer schrijf ik het niet alleen maar samen met m'n vriendinnetje Fran We zullen om de beurt een hoofdstuk gaan schrijven zonder dat we van elkaar weten wat we schrijven. Zo blijft het spannend en ook voor ons een verrassing! A...