Hoofdstuk 84: De Ware

48 1 0
                                    

Geschreven door: Fran

Jeroen weet niet wat hij hoort. Had Noa na al die tijd nog steeds gevoelens voor hem? Het doet hem wel wat, ze zijn tenslotte lang samen geweest en ze hebben zeer veel meegemaakt. Noa kan aan hem zien dat hij verward is geraakt door wat ze zojuist verteld heeft: "Het spijt me dat ik je dit zo moet zeggen, maar liever dit dan dat ik het moet opkroppen, denk ik...", twijfelt Noa. Jeroen geeft Noa een knik maar zegt verder niets. "Heb ik iets verkeerds gezegd?", vraagt Noa nadat het al een tijdje stil is. Jeroen begint te huilen. "Je overvalt me hiermee, ik weet niet hoe ik dit moet aanpakken". Jeroen staat op en gaat via de keukendeur naar binnen. Noa blijft in de tuin zitten, maar hoort dan Jeroen wegfietsen van het huis. Vlug gaat ze erachteraan, kijken waar hij naartoe gaat.

Amber zit nog wat te studeren aan Engels, ze wil er echt alles aan doen om te slagen. "Lukt het, heb je hulp nodig?", vraagt Patricia "Nee hoor, ik ben juist klaar met samenvatten en ik heb al een flink stuk geleerd, ik stop voor vandaag", vertelt Amber. Als ze haar boeken opruimt ziet ze Patricia nerveus. "Wat is er toch met je? Sinds het avondeten ben je zo nerveus? Is er wat?", vraagt Amber ernstig. "Nou, Noa wilde met Jeroen praten en ze zijn nog altijd niet terug, ik maak me gewoon wat zorgen", vertelt Patricia haar. "Komt wel goed, jullie zijn voor elkaar gemaakt, daar kan niets of niemand tussenkomen". Op Patricia haar gezicht verschijnt er een glimlach en als dan Joyce binnenkomt kletsen ze nog wat met z'n drietjes voor ze zullen gaan slapen.

Ondertussen is Jeroen al een eindje weg van Het Huis Anubis. Waarom huilde hij net? Waarom fietst nu ook weg? Wil hij zijn gedachten verzetten of zit er meer achter? Jeroen stopt bij een soort eikenboom. Hij zet zijn fiets tegen het bankje en gaat tegen de boom zitten. Hier is hij vaak geweest samen met Noa toen ze nog samen waren. Misschien is dit de perfecte plaats om te weten wat hij nu voelt. Noa is aan het einde van de weg gestopt met fietsen omdat ze al een vermoeden had waar hij naartoe fietste. Ze weet niet wat ze ziet. De jongen, aan wie ze net haar gevoelens voor hem heeft verklaard, stapt naar de plaats waar ze, toen ze nog samen waren, vaak afspraken om wat leuks te doen. Wat moet Noa hiervan denken? Wat zal Jeroen kiezen? Kiest hij toch voor Noa?

Nienke en Joris hebben afgesproken om een film te gaan bekijken in Nienke haar kamer. Noa is weg, en Sofie is bij Yasmine om nog wat te gaan studeren. Yasmine heeft krappe voldoendes, vandaar dat ze nu extra hard haar best wil doen, en Sofie helpt haar daarbij. Als ze een seksscène zien in de film kijken ze elkaar nerveus aan. Nienke zet de film even op pauze en vraagt dan wat Joris er van vind: "Ik weet dat het voor ons beiden wat moeilijk ligt, en dat we er ons ongemakkelijk bij voelen, maar ik wil het je toch even zeggen, ik ben stilletjes aan klaar om de volgende stap met je te zetten, en ik hoop dat jij er binnenkort ook klaar voor zult zijn". Nienke kijkt Joris nog nerveuzer aan maar er verschijnt op Joris zijn gezicht een grote glimlach: "Ik ben blij dat je het me gezegd hebt. Het is voor ons inderdaad wat moeilijk, maar ik hoop ooit deze stap te kunnen zetten met je. Het hoeft daarom niet nu, maar binnenkort ben ik er wel degelijk klaar voor", legt Joris uit. Nienke glimlacht en ze genieten nog verder van de film. Gelukkig zien ze het beiden licht worden in hun relatie.

Jeroen zit nog steeds onder de boom en is al gestopt met huilen. "Het heeft toch geen zin", zegt hij tegen zichzelf. "Wat heeft geen zin?", vraagt Noa zich af in haarzelf. Ze is Jeroen namelijk nog steeds aan het spioneren. Ze besluit om gewoon op Jeroen af te stappen en hem de waarheid te vertellen, vooraleer hij haar opmerkt. Ze wil wel nog even wachten, misschien gooit Jeroen er nog wat uit. "Ik trouw met Patricia in september, hoe kan ik dit nog omgooien? Wil ik het zelf omgooien? Pff, waarom is dit zo moeilijk?", zegt Jeroen nogmaals luidop. Jeroen schrikt zich rot als opeens Mick voor hem staat. Hij is aan het hardlopen. "Wat kom jij hier doen?", vraagt Jeroen zich geschrokken af. "Dat wilde ik ook aan jou vragen", zegt Mick al hijgend. "Nou, ik zit hier, na te denken...". Mick kijkt op en gaat bezweet naast Jeroen tegen de boom zitten. Jeroen legt hem alles uit, dat wat Noa hem vertelde, en dat hij nu niet weet wat hij ervan moet denken en hoe hij zich moet gedragen. "Hou je nog van Patricia?", zegt Mick vlakaf na Jeroens uitleg. "Tuurlijk, zonder enige twijfel. Hé, wij gaan trouwen, in september". "Maar toch twijfel je?". "Nou, nu Noa me vertelt heeft dat ze nog wat voelt voor me vind ik het best moeilijk ja. Ik had altijd gedacht gewoon met mijn Patricia verder te kunnen leven, maar het meisje voor wie ik me het eerst heb opengesteld, het meisje met wie ik het eerste het meest heb beleefd, het meisje waarvan ik altijd veel heb gehouden, die heeft me zojuist verteld dat ze nog wat voor me voelt. Tuurlijk doet me dit iets, alleen ik weet niet wat. Toen ze het me vertelde in de tuin, begon ik te huilen. En waarom? Omdat ik ineens al mijn herinneringen met haar voor me zag. Ik weet het niet meer, Mick. Het is nu één zwart gat", slikt Jeroen na zijn zin te hebben afgemaakt. Mick weet ook even niet wat zeggen. Noa probeert intussen weg te stappen met haar fiets, maar dit maakt nogal veel kabaal dus ze legt zich zo goed als neer op de grond achter een struik zodat de jongens haar niet opmerken. De jongens praten nog wat verder, ook over andere onderwerpen. "Zullen we niet best naar huis gaan?", vraagt Mick zich af. "Nou, liefst wel, en ik zal met je mee fietsen. Zo heb ik tenminste een alibi voor Patricia, zo hoeft ze zich geen zorgen te maken". Als de jongens naar huis vertrekken zien ze Noa in de verte stappen. Jeroen zijn hart bonkt ineens wat sneller dan verwacht. "Is waarschijnlijk van het verschot dat ik nu juist Noa tegenkom", denkt hij in zichzelf. "Heei Noa", begint Mick het gesprek als ze elkaar kruisen. "Heei", zegt Noa wat geschrokken. "Noa, mag ik je even spreken?", vraagt Jeroen zich nerveus af.

Noa loopt mee en Mick wacht wat verder op hen met de fietsen. "Nou, ik vind het zeer moedig van je dat je jou gevoelens voor me hebt uitgesproken", begint Jeroen. "En ik had dit eigenlijk niet zien aankomen... Na alles wat ik in een korte tijd met Patricia heb meegemaakt, heeft me helemaal doen vergeten dat jij wel nog gevoelens voor me zou kunnen hebben... Dus ik ben naar hier gaan fietsen, naar ons plekje, zodat ik ineens kon voelen wat ikzelf wil", gaat Jeroen verder. Noa houdt zich gespannen. "Tuurlijk doet het mij iets dat je me zojuist hebt verteld wat je voor me voelt, we hebben ook veel meegemaakt wij tweetjes...". Jeroen houdt op met praten en Noa schrikt ervan. "Maar, wat ik voor Patricia voel, heb ik nog nooit voor iemand anders gevoeld. En ik sta ook op trouwen met haar, in september al. Dus het is serieus tussen ons, Noa. Ik kan dan misschien nog wat voor je voelen, maar mijn besluit staat vast. Ik wil mijn leven binden met Patricia". Jeroen wilt Noa een knuffel geven, die hem stevig vasthoudt, en als hun knuffel eindigt staan ze zo dicht bij elkaar hun gezicht dat ze elkaar zonder beseffen zoenen. Het is een langverwachte zoen, en als die zoen eindigt kijken ze elkaar diep in de ogen. "Bedankt Noa, voor die leuke tijd samen, we hebben, zoals ik al vaak genoeg gezegd heb, veel meegemaakt, maar ik kies in de toekomst voor Patricia, en ik hoop dat je mij begrijpt. Ik wil beste maatjes met je blijven, en ik hoop dat je dit ook kan. Ik gun jou het beste, al is dit niet met Robbie, en weet dat ik er altijd voor je zal zijn". Noa geeft hem nog een knuffel en beseft dat ze hem achter haar moet laten. "Nou ja, ik weet niet hoe het zit met mij en Robbie, we hebben laatst niet anders dan ruzie, maar ik ben blij dat we nog maatjes kunnen blij, en blij dat ik mijn gevoelens heb kunnen vertellen, dat heeft hopelijk onze band wat beter gemaakt". "Zeker", zegt Jeroen vastbesloten. Als Mick ziet dat het goed gaat tussen hen, besluit hij om er bij te komen. Hij heeft gelukkig hun zoen niet gezien, waardoor hij ook niets zou kunnen vertellen tegen Patricia, dit maakt het allemaal wel wat definitief dat Jeroen en Noa in de toekomst beste maatjes komen, en dat Jeroen vastbesloten voor Patricia kiest. Ze kunnen nog uren lachen en besluiten dan om na middernacht naar huis te gaan.

De volgende morgen als iedereen naar school vertrekt is het zeer mooi weer. Noa en Patricia hebben inmiddels al een kort gesprekje gehad, over dat Noa en Jeroen terug goed overeenkomen, Patricia vond het wel wat moeilijk in het begin maar begrijpt het meer als Noa haar vertelt heeft hoe zeker Jeroen is dat hij zijn toekomst wil delen met Patricia. Ze fietsen namelijk nu samen naar school om nog wat verder te kletsen zodat Patricia Noa terug volledig kan vertrouwen.

Mick fietst samen met Fabian, Appie, Jeroen, Amber, Joyce, Joris en Nienke naar school. Ze zijn wat dom aan het doen en zien dus ook niet die grote put aan de zijkant van de straat. De gevolgen hiervan zijn dat Mick volledig in die put rijdt, met achter zich de rest van de groep. De put is zeer groot waardoor iedereen nu verstrengelt zit in elkaar en in de fietsen. Niemand kan een kant op. Amber haar hakken zijn gebroken, Mick zijn arm voelt gebroken aan, Jeroen heeft veel zeer aan zijn benen en ook Fabian kan zich niet verplaatsen. Enkel Joyce komt nog overeind, en vanaf ze uit de put wilt klimmen ziet ze een grote vrachtwagen recht naar haar toe rijden. Ze probeert zich in de put te bukken maar vreest voor haar leven. Hoe zal dit aflopen?

HET VIJFDE SEIZOEN: WHAT'S NEXT ?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu