HET VIJFDE SEIZOEN: WHAT'S NEXT ?

Hoofdstuk 91: Psycholoog

Geschreven door: Amy

De club weet niet goed wat ze moeten doen nu. Sarah is nou niet echt duidelijk tegen hun. "Oké goed, laten we het even aan ons bezinken en morgenavond terug bij elkaar komen om te bespreken wat we gaan doen. Eens?" vraagt Nienke. Iedereen knikt en ze doen de Sibuna groet.

De volgende ochtend wordt Patricia wakker en loopt naar de badkamer. Vandaag is haar eerste sessie bij de psycholoog en ze is er best zenuwachtig voor. Wat nou als ze het helemaal niet aan kan? Wat nou als het juist weer bergafwaarts gaat straks wanneer ze haar verhaal heeft gedaan bij hem. Kan ze het überhaupt wel vertellen of begint ze meteen te huilen? Ze zucht en kijkt naar zichzelf in de spiegel. Nog altijd kan ze niet met trots naar zichzelf kijken. Daarvoor is er veel te veel gebeurd de afgelopen dagen, weken, maanden. Maar ze wilt ervoor gaan vechten. Ze wilt straks gelukkig en trots op haar bruiloft staan. Echt van haar dagen samen met Jeroen gaan genieten. Net wanneer ze zichzelf wilt gaan uitkleden gaat de deur open. Het is Jeroen. "Hey schat, ben je klaar voor vandaag? Voor het gesprek?". Patricia zucht: ik weet het niet, ben best wel een beetje bang, helemaal na wat er gisteravond is gebeurd met het gedoe rond Sarah, echt zo dom dat we weer terug bij elkaar zijn gekomen met de club. Jeroen knikt: het is niet slim inderdaad, maar we kunnen helaas niet meer terug. "Je hebt gelijk, ik ga me voor nu even focussen op het gesprek van zo". Jeroen glimlacht. "Ik ben trots op je. H heb je me trouwens.. uhm, heb je me volledig vergeven?". Patricia glimlacht en geeft hem een hele lange zoen. "Ja schat, dat heb ik". Jeroen haalt opgelucht adem: gelukkig. Ze zoenen elkaar opnieuw en al snel zijn ze aan het tongen met elkaar. "Heb je nog tijd om eerst even samen te douchen?" vraagt Jeroen terwijl hij haar verleidelijk aan kijkt? Patricia lacht: zeker weten. Ze duwt hem de douche onder waar ze van elkaar genieten.

Nienke komt naar Amber toe gelopen die op de bank zit in de woonkamer. "Am, zou je Faab en mij willen helpen met het raadsel. We snappen er niet veel van en met hoe meer man we er naar kijken hoe sneller we misschien iets vinden". Amber kijkt naar haar. "Nee sorry, ik ga zo met Patricia mee". Nienke kijkt haar aan: waar naar toe dan? "Patries moet zo naar de psycholoog , vanwege alles wat er is gebeurd met haar de afgelopen maanden". Nienke knikt: en dat vind je belangrijker dan de club op dit moment? Amber fronst haar wenkbrauwen: ja natuurlijk, wat dacht jij dan? "Ik dacht persoonlijk dat je de club wel belangrijker zou vinden" zegt Nienke. Amber kijkt haar ongelovig aan: dat meen je toch niet echt he? "Jawel" zegt Nienke alsof het hartstikke normaal is. Amber schudt teleurgesteld haar hoofd. "Jij bent ook echt niks veranderd. Jij denkt altijd alleen maar aan de club, terwijl er veel belangrijkere dingen zijn dan de club. Wat Patries allemaal heeft meegemaakt is vreselijk en daarom ga ik er nu voor haar zijn. Of je dat nou wilt of niet. Ongelofelijk Nienke...". Na die woorden loopt Amber boos weg naar haar kamer.

Mara, Yasmine, Sofie en Noa zijn zojuist de fiets op gestapt naar de stad. Ze gaan even gezellig met elkaar shoppen en daarna ergens lunchen. Ze hadden Nienke ook meegevraagd maar die had geen tijd zei ze. Helaas. Waarschijnlijk wilt ze leren voor de examens die nu echt over 3 dagen gaan beginnen. Mara en Noa gaan de ene kant van de winkelstraat af en Yasmine en Sofie de andere kant. Aan t einde van de straat gaan ze lunchen bij hun favoriete eettentje. Ze hebben er erg veel zin in. Even een middagje met de meiden voordat over 3 dagen de stress gaat beginnen.

Patricia en Amber zijn onderweg op de fiets naar de psycholoog. Amber vertelt aan haar beste vriendin wat voor gesprek ze daarnet heeft gehad met Nienke. Patricia zucht: blijkbaar is ze dus nog steeds dezelfde persoon, de club op 1, de rest op 2. Amber knikt. "Helaas wel. Vind je het gek dat ik op een gegeven moment meer met jou en Joyce ben omgaan , op een gegeven moment was ik er gewoon klaar mee. Altijd maar die druk van de club door haar, terwijl vriendschap niet om de club draait, maar om wat er zich in t echte leven afspeelt". Patricia glimlacht: inderdaad Am, ben het helemaal met je eens, heb er al gelijk geen zin meer in maar helaas zitten we er nu aan vast. Amber zucht. "Naja, nu ga je dat even aan de kant schuiven. Zet nu maar even je gedachten op de psycholoog ". Patricia knikt. "Ga ik doen Am".

Danny, Robbie, Mick en Jeroen zijn naar een voetbalveldje gegaan om daar wat te gaan sporten. Aangezien ze vanaf morgen zich echt nog volledig willen gaan richten op de examens, is het goed om nu nog even wat te ontspannen. "Is Patries nu bij de psycholoog?" vraagt Robbie aan Jeroen. Hij knikt: ja ben best gespannen voor haar. "Het komt wel goed met haar man. Dat voel ik" zegt Robbie lief waarop Jeroen hem dankbaar aankijkt. Dan komen Appie en Jill hand in hand aangelopen. "Doen jullie mee met een potje voetbal?" Vraagt Danny. Het stel knikt en ze beginnen het spelletje.

Patricia is tegenover de psycholoog gaan zitten en hij heeft zich net voorgesteld als Merijn. Het is een jonge psycholoog. Patricia schat hem niet ouder dan 28. Ze voelt de zenuwen maar gelukkig stelt Merijn haar al snel op haar gemak. "Oké Patricia, vertel mij eens waarom je hier bent". Patricia zucht. "Oké, nou dat is een heel verhaal" zegt ze wat lacherig. "Geen probleem, ik heb de tijd" antwoord Merijn die zijn pen en papier erbij pakt om aantekeningen te maken. "Ik ben 1 en al oor. Begin maar". Patricia knikt en denkt even na over wat er eigenlijk allemaal is gebeurd met haar. "Nou het begon allemaal toen ik 7 maanden geleden meerdere keren ben aangerand door mijn schoonvader. Vervolgens ben ik al snel zwanger geraakt toen mijn vriend en ik wat kregen, maar zonder dat ik het wist en ben toen veel gaan drinken op een avond waardoor ik een miskraam heb gehad. Nog geen 2 maanden later ben ik weer zwanger geraakt en heb opnieuw een miskraam gekregen en ben ik nagekeken in het ziekenhuis. Daar is uit een aantal onderzoeken gebleken dat ik een stoornis heb waardoor de zwangerschap wordt afgebroken en de kans klein is dat ik überhaupt ooit een kindje op de wereld kan gaan zetten. Ondanks dat geef ik niet op. Moeder worden is 1 van de grootste dromen die ik heb namelijk. In Februari zijn we met alle vrienden uit ons huis naar Rome geweest en daar is iets vreselijks gebeurd. Ik ben verkracht door een oud leraar van mij. Mijn vriend heeft samen met wat vrienden wraak op hem genomen door een stok in zijn reed te douwen en op de 1 of andere manier kon ik het allemaal niet meer handelen. Ik ben...". Patricia stopt even met praten want nu komen de moeilijkste dingen om te vertellen. "Neem je tijd Patricia" zegt Merijn rustig. Patricia sluit even haar ogen en vindt uiteindelijk weer de rust om door te vertellen. "Ik ben naar mijn hotelkamer gegaan en ben onder de douche gaan zitten terwijl ik 5 paracetamol in nam tegelijk met een hele fles Wodka. Toen mijn vrienden me vonden was ik al out en had ik niet tot nauwelijks nog een hartslag. Uiteindelijk heb ik het overleefd, maar daar was ik in t begin zeker niet blij mee. Ik wilde dood, dat was alles wat ik toen wilde.
Uiteindelijk heb in mijn leven best goed weer kunnen oppakken. Ik was gelukkig met mijn vriend en had veel steun en afleiding van mijn beste vriendinnen. Eigenlijk ging het weer best goed met me, tot twee weken terug. Mijn vriend vertelde me dat hij had gezoend met zijn ex. Echter niet als romantische zoen, maar als afsluiting van hun periode, wat belachelijk is natuurlijk. We zijn verloofd en dan doet hij dat. Ik voelde me weer gebroken, weer terug bij af. Ik ben huilend bij hem weggelopen, en ben het bos in gegaan. Ik ben gaan nadenken en heb een fles drank leeg gedronken terwijl ik wist....". Patricia veegt wat tranen weg. "Terwijl ik wist dat ik weer zwanger was. Maar ik had het gevoel dat mijn vriend me niet meer wilde en ik was er definitief klaar mee, klaar met het leven. Ik heb de stap genomen om mezelf aan een boom op te hangen en opnieuw zelfmoord te plegen. Helaas heeft de ex van mijn vriend me gevonden en is op me gesprongen. Wel was mijn hartslag even weg en moest ik gereanimeerd worden. Ik ben veel bloed verloren.... En dus ook, ook het kindje. De derde miskraam in 8 maanden tijd. Tot slot ben ik dood verklaard in het ziekenhuis terwijl ik werd meegenomen door twee gestoorde artsen die mijn organen wilden verkopen. Gelukkig heeft mijn vriend me gevonden". Merijn staat er even verstelt van. "Wow Patricia, dat is echt vreselijk allemaal." Ze knikt en krijgt wat tissues van hem. "Krijg je genoeg steun nu?". Patricia knikt: ja vooral van mijn vriend, ik heb hem een tweede kans gegeven. Merijn glimlacht: dat doe je goed, ik heb alles opgeschreven en vanaf de volgende sessie gaan we echt in op de problemen en antwoorden goed? Patricia knikt en bedankt hem. Voor het eerst heeft ze echt goed haar verhaal kunnen doen.

Amber heeft op haar gewacht en ze vliegt haar meteen om de hals. "Hoe ging het?" vraagt Amber lief. "Het was moeilijk, maar het belangrijkste is dat ik mijn hele verhaal heb kunnen doen". Amber glimlacht: ik ben trots op je. "Dankje Am, heb je zin om samen even een drankje te gaan doen in t kroegje om de hoek? Hebben we wel verdiend toch?" Amber lacht: goed idee Patries, ben blij met jou als vriendin. "Ik met jou. Je bent echt een vriendin voor t leven". De meiden knuffelen elkaar en fietsen naar t kroegje toe. Tijd voor wat gezelligheid!!! ❤️