Geschreven door: Fran
"Joyce?", schrikt Amber zich als ze de badkamer binnenkomt. Joyce staat daar met een handdoek rond haar gewikkeld, en naast haar staat Mick. Ik vermoed dat Joyce uit de douche kwam, aangezien ze nat haar had. "Ik ga jullie laten...", schrikt Mick en hij wil de badkamer uitlopen maar Amber houdt hem tegen. "Kijk, wat ik daarnet in de woonkamer zei, meende ik. Maar dat je Sofie aan haar lot moet overlaten, vind ik erover. Er is een keuze die je moet maken Mick. Als jij...", begint Amber, maar ze kan haar zin niet afmaken want Mick houdt zijn hand voor haar mond. "Ik wilde praten met Joyce, en ik wist dat ze in de badkamer was, dus ik heb aangeklopt en Joyce vond het oké dat ik binnenkwam. En daarbij, ik wil Sofie niet bedriegen", legt Mick uit. "Oh, Sofie wil je niet bedriegen, maar met Joyce was dit geen enkele moeite?", roept Amber overstuur maar realiseert zich dat Sofie in haar kamer zit. "Nee, Sofie is nog gaan wandelen met Nienke, want blijkbaar vertrekken Nienke en Fabian overmorgen naar Spanje, ze gaan er tussenuit", stelt Mick Amber gerust. "Oh, gelukkig maar. Anders laat ik jullie even, ik vroeg mij gewoon af waar Joyce bleef", legt Amber uit en ze doet de deur achter zich dicht. Amber blijft aan de deur staan, en ze houdt haar oor dicht tegen de deur aan zodat ze kan afluisteren. "Waarom heb je me nooit iets eerder vertelt over jou gevoelens?", vraagt Mick. "Kijk, ik wil jou en Sofie daar niet mee lastig vallen, en zoals Patricia en Kleine Robbie is onze relatie verwaterd omdat ik in Amerika zat. Hoh, moest ik maar niet gegaan zijn...", zegt Joyce en ze begint boos te worden op zichzelf. "Hé, jij wilde jou droom achterna en dit is goed. Ik heb mij misdragen, jij moet jou toch niet schuldig voelen?". Amber hoort opeens dat het muisstil is. Door het sleutelgat ziet ze dat Mick en Joyce elkaar aan het omhelzen zijn. "Kijk, ik vind jou nog steeds een leuke meid, maar ik ben nu gelukkig met Sofie, en het spijt me hiervoor", kondigt Mick met een trille stem aan. "Het is goed, het zal toch niks meer worden tussen ons. Ik moet mij klaarmaken", vertelt Joyce zonder emotie. Amber ziet door het sleutelgat dat Mick Joyce een kus geeft op haar wang. "Ik heb niet gezegd dat het niks meer kan worden tussen ons, op dit moment ben ik met Sofie, maar je weet maar nooit, ik heb het nochtans lang volgehouden met jou (terwijl Mick lacht)", plaagt Mick Joyce. "Je mag me niet pesten, ik heb hier een zwak voor", geint Joyce terug. Die twee kijken elkaar diep in de ogen. "Zouden ze zoenen?", vraagt Amber zichzelf af. Opeens komt Sofie aangewandeld. "Hé Amber, heb jij Mick toevallig gezien? Ik kan hem nergens vinden en Kleine Robbie zei dat hij boven was", vraagt Sofie tegen Amber die nu verschrikt staat. Amber wil namelijk niet dat Sofie weet dat Mick bij Joyce is, in de badkamer, terwijl Joyce alleen een handdoek rond haar heeft. "Uuhmm...", begint Amber. "Ik heb geen flauw idee wat Mick bij de meisjes komt doen, maar ik zag hem daarnet nog in de tuin. Ik wandel eventjes mee, ik moet nog drinken pakken", vertelt Amber met trillende stem. Sofie vindt het wat raar maar wandelt mee naar beneden. "Zijn ze weg?", vraagt Joyce met trillende stem. "Ik vermoed van wel, ik zal maar eens naar beneden sneaken", begint Mick. "Tenzij jij nog eventjes wilde praten?". Joyce staart naar Mick. Ze staan nog steeds dicht bij elkaar. Joyce denkt aan al die mooie momenten die ze heeft meegemaakt met Mick, waardoor ze een glimlach op haar gezicht krijgt. Mick ziet dat ze droomt. Nu begint Mick ook eventjes te denken aan hun relatie. Hun gezichten komen dichter bij elkaar, waardoor er een zeer lange kus komt. Mick doet al kussend de badkamerdeur op slot, waarnaar hij zijn trui uitdoet. Joyce schrikt er eventjes van, maar ze geniet zo van hun zoen dat ze het niet zo erg vindt. Joyce raakt Mick zijn borstkas aan. "Mick heeft altijd al een mooie borstkas gehad", denkt ze bij zichzelf. Opeens voelt Joyce een tik tegen haar gezicht, het is Mick die haar uit haar droom komt verlossen. "Shit, ik was aan het dromen. Ik heb niet gezoend met Mick, het was allemaal een droom", denkt Joyce bij zichzelf. Ze krijgt tranen in haar ogen. Mick vraagt wat er aan de hand is. "Ik heb net zitten dagdromen... dat wij hebben gezoend", vertelt Joyce en ze wil de badkamer uitlopen maar Mick houdt haar tegen. Hij heeft haar een dikke knuffel. "Het spijt met Joyce", vertelt Mick en hij krijgt ook tranen in zijn ogen. Joyce pakt Mick zijn hoofd vast en kijkt recht in zijn ogen. Nu staan ze daar alle twee met tranen in hun ogen. Van ontroering wordt het opeens romantisch, want Mick zijn gezicht komt dichter bij dat van Joyce, waarnaar ze elkaar een kus geven op de lippen. "Dit keer is het geen droom, dit keer is het werkelijkheid", denkt Joyce in haarzelf en ze glimlacht. "Ik wil niet dat Sofie dit direct weet, ik weet ook niet of ik het haar zal vertellen. Ik zal wel goed nadenken, over ons... Ik zou ons nog een kans willen geven", vertelt Mick tegen Joyce. Joyce glimlacht. "Ik zal dan naar beneden gaan, tot morgen", zegt Mick stilletjes en hij doet de badkamerdeur open. Hij kijkt of er niemand in de gang is en doet de deur achter zich dicht. Joyce kijkt naar haarzelf in de spiegel, en ze glimlacht naar haar spiegelbeeld. "We hebben gekust, misschien wordt het toch ooit terug iets", denkt ze bij haarzelf en ze begint zichzelf aan te kleden.
Terwijl Mick de trappen afloopt, ziet hij Sofie met Amber naar boven gaan. "Hé Mick, waar zat jij?", vraagt Sofie. "Ik heb overal gezocht, maar ik vond je niet. En Amber vertelde me dat je in de tuin zat, maar daar was je ook niet". Mick weet niet zo goed wat hij daarop moet zeggen. "Mick, waarom is jou trui nat, en heb jij glitters aan jou lippen hangen?", vraagt Sofie zich zenuwachtig af. Shit, zou Mick zich verraden hebben? Zou hij Sofie vertellen dat hij met Joyce heeft gezoend, of houdt hij dit geheim?
JE LEEST
HET VIJFDE SEIZOEN: WHAT'S NEXT ?
AvventuraEen nieuw verhaal! Dit keer schrijf ik het niet alleen maar samen met m'n vriendinnetje Fran We zullen om de beurt een hoofdstuk gaan schrijven zonder dat we van elkaar weten wat we schrijven. Zo blijft het spannend en ook voor ons een verrassing! A...