Hedef

Ayarlarız

Otelden çıkış yaparken telefonumun çalınca arayana baktım. Uzay'dı.

Telefonu açıp kulağıma götürdüm. "Efendim Uzay."

"Kaldığın otele gelmek üzereyim, haber vermek istedim." diyen Uzay'a "Tamam, ben de aşağı indim. Gelip beni al." dedim.

"Tamamdır." diyerek telefonu kapatınca ofladım.

Peşimde bir katilin olması yetmiyormuş gibi Uzay ile uğraşmam lazımdı.

Otele geldiğimde odanın her yerini didik didik aramış, kamera veya dinleme cihazı olmadığından emin olmuştum.

Sonrasında hızlıca duşa girip eşyalarımı toparlamıştım.

Valizime yaslanırken patronu aradım. Telefonu tam kapanırken açınca konuşmaya başladım.

"Hedef belirlenmişim. Peşimde birileri var ve Türkiye'ye dönüyorum."

Patron "Bundan benim de haberim var. Tuhaf yanı ise katilinin kim olduğunu bilmiyoruz." deyince kaşlarım çatıldı.

"Nasıl bilmiyorsunuz? Teşkilatımızın en yetkili insanı sizsiniz! Bizim güvenliğimiz sizin sorumluluğunuzda!" diye bağırdım.

"Öncelikle o sesini kıs. Katilin karşı mafyalardan birisi. Kim olduğunu bilemiyoruz. Herkesten sakladıkları bir mafya. Oldukça eğitimli olduğunu tahmin ediyoruz. Dikkatli ol ve dikkatini çeken her şeyi araştır." dedi.

"Tamam." dedim stresle.

"Uzay Karaay ile nasıl gidiyor?" diye soran patrona "Birazdan buluşacağız. Bana güvenmesi an meselesi. Türkiye'ye döndüğümüzde ailesi ile tanışacağım." dedim.

"Tamam, dikkatli ol. Başka bir şey var mı?" diye sordu patron.

"Türkiye'ye döndüğümde bana birkaç hedef daha verin. Bu Uzay ile uğraşırken fazla sinir oluyorum, sinirimi atmam lazım." dedim.

"İstediğin bu olsun. Ayarlarız." diyen patrona "Sağ olun." dememin üzerine telefonu kapadı.

Telefonumu cebime koyarken belimdeki silahı tişörtümün üzerinden kontrol ettim.

Uzay'ın arabası görünürken yaslandığım valizden doğruldum.

Uzay arabayı park edip yanıma geldiğinde valizimi eline aldı.

"Havaalanında umarım hızlı bir uçak buluruz." dedim sıkıntıyla.

Uzay valizimi bagaja koyarken "Özel uçakla gideceğiz. Merak etme." dedi.

Bu dediği hoşuma giderken "İyi o zaman. Gidelim." dedim.