Hedef

Sahte

Evden çıktığımda telefonum çalınca arayana baktım. Alp'ti.

Telefonu açıp kulağıma götürdüm. "Efendim Alp."

"Nedenini öğrendim." diyen Alp ile heyecanla "Nedenmiş?" diye sordum.

"Seninki kaşınmış." diyen Alp'e "Nasıl?" diye sordum.

"Boşanma evraklarınız sahte çıktı, hala evlisiniz. Bu evraklar ile de Uzay oynamış." diyen Alp ile kahkaha attım.

"Ciddi misin sen?" diye sordum.

"Evet, Uzay maalesef bugün evlenemiyor." diyen Alp'in cümlesini "Çünkü zaten evli." dedim.

Alp de bu dediğime gülerken "Geliyor musunuz?" diye sordum.

"Evet, yola çıktık." diyen Alp'e "Benim de sana bir sürprizim var." dedim.

"Sürprizleri pek sevmem." deyince "Güzel bir sürpriz." dedim.

"Benim de seninle yüz yüze görüşmem gereken bir konu var. O zaman söylersin." derken sesi bir tuhaftı.

"Ne oldu Alp?" diye sordum.

"Neler olduğunu öğrenmeye çalışırken adamlarım babanın da tüm mekanlarını karıştırdılar, ipucu aradılar." diye konuşan Alp'in sözünü kestim.

"Alp esas konuya gel."

"Biraz şöyle ucundan başkasının çocuğu olabilirsin." diyen Alp'in dediklerinin üzerine "Ne!" diye bağırdım.

"Ne demek başkasının çocuğuyum! Çıldırdın mı sen?" diye sordum.

Onca sene beni istemeyerek, hep canımı yakarak büyüttüler.

Evlatlıksam niye bunca sene istemeyerek baktılar bana?

Gözlerim dolarken "Kimmiş annem, babam?" diye sordum merakla.

"Biraz uzun bir hikaye. Oraya geldiğimizde konuşur muyuz?" diye sordu Alp.

Derin bir nefes verdim ve "Alp senelerdir nefret ettiğim ailenin çocuğu olmadığımı söylüyorsun. Nasıl bekleyebilirim?" diye sordum. 

"Bana bir sürprizin olduğunu söylüyordun, o ne?" diye sorarak konuyu değiştirmeye çalışan Alp'e "Gerçek aileni buldum." dedim. 

Bu sefer de Alp "Ne!" diye bağırdı.

"Tanıyor muyuz? Kimler?" diye sordu Alp.

Sesinde birçok duygu vardı. Heyecan, sevinç, endişe, merak...

"Sen benimkileri söylemedin." dediğimde Alp "Aynı anda demeye ne dersin?" diye sordu. 

"Tamam." dedim ve derin bir nefes verdim. 

Aynı anda ben "Adamın, Harun." derken Alp "Harun Şimşek." deyince "Ne!" diye bağırdık.