Hedef

Zırvalama

"Nişanlım ile böyle konuşamazsın." diyen Uzay'a baktım ve "Dua et hafızan yok. Yoksa bu dediklerinin hesabını verirdin." dedim.

Kız, Uzay'ın elini tuttu ve bana "Yarın evleneceğiz ve sorun istemiyoruz. Lütfen git." dedi.

Uzay'a baktım ve "Hafızanı kaybedeli bir gün oldu, değil mi?" diye sordum. 

Uzay "Evet." diye cevap verdiğinde "Düğünün ne acelesi var? Önemli olan senin sağlığın değil mi? Niye hafızanı kaybettikten bir gün sonra düğünün olması tuhaf değil mi? Senden yararlandığının farkına var, Uzay." dedim. 

Kız bana baktı ve "Hamile olduğum için düğünü bu kadar öne almıştık ve hafızasını kaybetmesini sorun etmedik. Önemli olan bizim çocuğumuz." dediğinde gözlerimin dolduğunu hissettim.

Yalan olduğunu biliyordum, böyle bir şey olsa haberim olurdu. 

Yani, herhalde olurdu.  

"Vay be! Kaç aylık?" diye sordum. 

"Üç haftalık." diyen kız ile kahkaha attım. 

"Uzay benden boşandıktan bir hafta sonra seni hamile bıraktı. Doğru mu anladım?" diye sordum. 

Uzay'ın kafası karışmış olmalı ki konuşmaya katılmıyordu. 

"Evet, canım. Doğru anladın." diyen kıza "Adın ne senin?" diye sordum. 

"Ayşenur Sabancı." demesi ile "Anlamalıydım." dedim. 

"Akif Sabancı neyin oluyor?" diye sordum merakla.

"Abim." demesiyle "O zaman başın sağ olsun canım. Abin yoluma çıktı diye öldü. Şimdi sen de karşıma çıkacak mısın?" diye sordum. 

Uzay kolumdan tuttu ve "Bu kadar zırvalama yeter, evimden defol git." dedi. 

Beni kapıya zorla götürmeye çalışırken Ayşenur bana "görüşürüz" dercesine el salladı. 

Ayşenur'un parmağında gördüğüm yüzük ile "Bekle!" dedim şiddetle. 

"Yine ne var?" diye soran Uzay'ı sertçe ittirdim ve Ayşenur'un yanına gittim. 

"O yüzüğü nereden aldın?" diye sordum sinirle. 

"Uzay bana evlenme teklifi ederken almıştı." diyen Ayşenur'a sinirle tokat attım ve "O yüzük bana ait." dedim. 

Bu yüzük, Uzay'ın saklayacağına söz verdiği yüzüktü.